ရုပ္ရွင္ထဲကထြက္လာတဲ့ေမေမ

႐ုပ္ရွင္ထဲေတြမွာေတာ့ အေမဟာ

သနားစရာ ပိုေကာင္းလိုက္ ခ်စ္စရာ ပိုေကာင္းလိုက္

စိတ္ဝင္စားစရာ သိပ္ေလးစားစရာ သိပ္လြမ္းစရာေတြ ျဖစ္လို႔

အျပင္မွာ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ အေမက လူတစ္ေယာက္ပါပဲ

Over drama ေတြ မပါဘူး၊ စကားလွလွေတြ မေျပာဘူး။

သူမသိတာ သြာေမးမိရင္ “လွ်ာမရွည္နဲ႔”

စိတ္တိုတို ခပ္ျပတ္ျပတ္ ပါပဲ။

ရုပ္ရွင္ထဲက အေမလုိ အကယ္ဒမီ ေမွ်ာ္စရာ မရိွ

ကိုယ့္အသက္ကိုယ္စိုက္ျပီး ဒုကၡခံ ေမြးထားရတာ

ေန႔တိုင္းျမင္ေနတဲ့ ကိုယ့္သမီးမ်က္ႏွာကို

မင္းသားမင္းသမီးအေမေလာက္ ဘယ္ျပံဳးၿပီး ၾကည့္နိုင္ပါ့မလဲ။

အေမစစ္စစ္ျဖစ္ဖို႔ Botox ထိုးစရာ မလိုဘူး

ပါးေရမတြန္ ့ေေအာင္ Make up ျပင္ဖို႔ မလိုဘူး

စကားလံုးအေတာင့္လိုက္ ေခါင္းထဲသြင္း ျပန္ေျပာစရာ မလိုဘူး

အေမက အေမနဲ႔တူေအာင္ လုပ္ျပစရာ ဘာမွမရိွဘူး။

တကယ့္အေမက တကယ့္အေမပဲ

နွစ္နာရီေလာက္နဲ႔ ၿပီးဆံုးမသြားတဲ့ ဘဝရဲ့ ေန႔တိုင္းမွာ

အေမဟာ ႐ိုးသားစြာ သူခ်စ္တတ္သလိုပဲ ခ်စ္တယ္

မိခင္ေမတၱာဆိုတာ ဇာတ္ၫႊန္းမလိုမွန္း ယံုပါရဲ့

စိတ္နဲ႔မေတြ႕တဲ့အခါ သူ့ဘာသာ ဆူခ်င္ဆူမွာပဲ

သူမ်ားကိုစိတ္ဆိုးၿပီး ကိုယ့္လာမဲခ်င္လည္း မဲမွာပဲ

ေရွ႕ေနာက္ေရးေတြ ေတြးပူၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ လြန္ခ်င္လြန္မယ္

သူ႔ဘာသာ အားငယ္လို႔ သားသမီးကို တြယ္ခ်င္ တြယ္ေနမယ္

ကိုယ့္ဆိုးေၾကာင္း သူခ်စ္ရေၾကာင္းေတြကို

သူႂကြားခ်င္လည္း ႂကြားေနမွာ ပါပဲ။

သဘာဝထဲက အေမက သဘာဝက်က်ပဲ လွတယ္

အပိုေတြမပါလို႔ ပိုခ်စ္ဖို႔ တကယ္ေကာင္းတာပါ

ဘာဆိုဘယ္လို ဆူဆူဆဲဆဲ ရင္ထဲကစကားေတြခ်ိဳတယ္

ပူပူေလာင္ေလာင္ ဆိုသံပြက္သံနဲ႔ ႏွလံုးခုန္သံေတြ ေႏြးလို႔ေပါ့။

                                                ေရးသူ- ရႊန္းမီ

Read more »

Posted in: ၀၇။ ကဗ်ာ

Read more »

Posted in: ၁၂။ ဟာသ

ကြန္ပ်ဴတာအသံုးျပဳသူမ်ား မလြဲမေသြ ျပဳလုပ္သင့္ေသာ အခ်က္ ၆ ခ်က္

ယခုဆိုလ်င္ ကြန္ပ်ဴတာ နည္းပညာ တိုးတက္လာမႈ ႏႇင့္အတူ ကြန္ပ်ဴတာ အသံုးျပဳသူမ်ားမႇာလည္း ကမၻာေပၚတြင္ သန္းႏႇင့္ခ်ီ တည္ရႇိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ထုိ့ေၾကာင့္ မသမာသူမ်ား၏ ေႏႇာက္ယႇက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ၊ နည္းပညာ၏ ေႏႇာက္ယႇက္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ကြန္ပ်ဴတာကို လံုၿခံဳစိတ္ခ်စြာ အသံုးျပဳႏုိင္မႈသည္ အသံုးျပဳသူမ်ားအတြက္ ေန့စဥ္စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနေပေတာ့သည္။ အကယ္၍သာ ၄င္းစိန္ေခၚ ေနေသာ ျပႆနာရပ္မ်ားကို နည္းပညာ အကူအညီ ျဖင့္ မေက်ာ္လႊား၊ မျဖတ္သန္းႏုိင္ပါက User မ်ားအေနျဖင့္ မိမိ၏အလုပ္ကို တြင္က်ယ္စြာ လုပ္ႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ခ်။ ထုိ့ေၾကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာ အသံုးျပဳသူ မ်ားအတြက္ မလြဲမေသြ ျပဳလုပ္ထား သင့္ေသာ အခ်က္ (၆) ခ်က္ကို စာဖတ္သူ မ်ား ေလ့လာႏုိင္ေစရန္ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါသည္။

ကြန္ပ်ဴတာတြင္ antivirus ႏႇင့္ antispyware ပ႐ိုဂရမ္မ်ား အသံုးျပဳျခင္း
Internet အသံုးျပဳေသာ စက္ ျဖစ္ေစ၊ အသံုးမျပဳေသာ စက္ျဖစ္ေစ၊ Antivirus Software တစ္ခုခုကို မိမိ စက္ေပၚတြင္ သံုးသင့္သည္ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ Memory Stick ကို အသံုးျပဳျခင္းသည္ မိမိကြန္ပ်ဴတာထဲ သို့ Virus ၀င္ေစရန္ ဖိတ္ေခၚေန ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိ့ ေၾကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာ အသံုးျပဳသူမ်ား အေနျဖင့္ Antivirus တစ္ခုကို သံုးစြဲ ၿပီး၊ အၿမဲ Update ျဖစ္ေနေစရန္ လည္း သတိျပဳ လုပ္ေဆာင္သင့္ သည္။ Antivirus မသံုးထားျခင္းႏႇင့္ Virus Update မျဖစ္ေသာအခါမ်ား တြင္ Virus မ်ား Trojan မ်ား၊ Worm မ်ား၏ ေႏႇာက္ယႇက္ျခင္းကို ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ Spyware မ်ားသည္ ကြန္ပ်ဴ တာ သံုးစြဲသူမ်ား မသိလိုက္ပဲ ကြန္ပ်ဴ တာအတြင္းသို့ ၀င္ေရာက္လာေသာ ပ႐ိုဂရမ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ၄င္းသည္ သံုးစြဲသူမ်ား၏ သတင္းအခ်က္ အလက္မ်ားကို စုေဆာင္းၿပီး Spyware ေရးသားသူဆီသို့ ျပန္ပို့ ေသာေၾကာင့္ လံုၿခံဳေရးကို အလြန္ တရာ အေႏႇာက္အယႇက္ ျဖစ္ေစ ေသာ ပ႐ိုဂရမ္ျဖစ္သည္။ ယင္း တို့ကို Antivirus က မဖယ္ရႇားေပးႏုိင္ေသာ ေၾကာင့္ Antispyware မ်ားကို အသံုးျပဳကာ ဖယ္ရႇားေပးဖုိ့ လိုအပ္ ေပသည္။

အေရးႀကီးေသာ Backup
Backup လုပ္ထားျခင္းသည္ ေနရာတိုင္းတြင္ အသံုး၀င္ေသာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ တစ္နည္း ဆိုရလ်င္ Backup လုပ္ျခင္းသည္ ဒုတိယ အစီအစဥ္ (Second Protocol) တားျခင္းႏႇင့္လည္း သ႑ာန္ တူသည္။ အေရးႀကီးေသာလုပ္ငန္း File မ်ားကို ကြန္ပ်ဴ တာ၏ Harddisk C: ထဲတြင္ ထားျခင္းထက္ D: ထဲတြင္ ေနာက္ထပ္ Floder တစ္ခုျဖင့္ Backup ထားသင့္သည္။ အကယ္၍ ထုိ့ထက္ပိုၿပီး လုံၿခံဳေစခ်င္လ်င္ External Hard Disk (သို့) CD (သို့) DVD ျဖင့္ ကူးထားသင့္သည္။ သို့မႇသာ User ၏ ၤFile မ်ား ပ်က္စီး ခဲ့လ်င္ အခ်ိန္မီ Recovery ျပန္လုပ္ႏုိင္ မည္ ျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ User မ်ား အေနျဖင့္ Windows Backup သာမကပဲ Thirc-party back-up Software မ်ားကိုသံုးကာ Backup လုပ္ထား သင့္ပါသည္။

Disk Defragment ပံုမႇန္လုပ္ေပးျခင္း
Software မ်ားကို Install လုပ္ ျခင္းႏႇင့္ unistall အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳလုပ္ ျခင္းသည္ Hard Disk ၏ ေနရာမႇတ္ သားမႈမ်ားတြင္ ကြက္လပ္မ်ား ျဖစ္ ေပၚေစႏုိင္သလို၊ ကြန္ပ်ဴတာ၏ Regstry ကိုလည္း ႐ႈပ္ေထြးႀကီးထြားလာ ေစသည္။ Registry ၌ ဤကဲ့သို့ အ၀င္၊ အထြက္မ်ား ႐ႈပ္ေထြးလာ လ်င္ ကြန္ပ်ဴ တာ အလုပ္လုပ္မႈကိုပါ ေႏႇးေကြးေစသည္။ ထုိ့အျပင္ Uninstall လုပ္ျခင္း ေၾကာင့္ Disk တြင္ ေနရာကြက္လပ္ မ်ား ျဖစ္ေစျခင္းသည္လည္း စက္၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို က်ေစသည္။ ဤသို့ျဖစ္လ်င္ Detragmenttool ကို အသံုးျပဳၿပီး File မ်ားကို ေနရာ ျပန္လည္ခ်ေပးသင့္သည္။

Internet သံုးရာတြင္ Firewall ခံသံုးျခင္း
အေရးႀကီးေသာလုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ား အေနျဖင့္ Internet အသံုးျပဳမည္ဆိုပါက Firewall ကို မျဖစ္မေန အသံုးျပဳသင့္ သည္။ အကယ္၍ Firewall မပါရႇိဘဲ Internet ကို စိတ္ခ်လက္ခ်သံုးလ်င္ Virus မ်ား ႏႇင့္ Hacker မ်ားကို လက္ယက္ေခၚေနသေယာင္ ျဖစ္ေန ေပလိမ့္မည္။ ထုိ့ေၾကာင့္ အင္တာ နက္ အသံုးျပဳသူ User မ်ားအေနျဖင့္ Firewall တစ္ခုခုကို မိမိ၏ စက္ႏႇင့္ တြဲဖက္ကာ အသံုးျပဳသင့္သည္။

UPS သံုးျခင္းျဖင့္ PC ကို ကာကြယ္ျခင္း
မီးအား အတက္အက် မမႇန္ ေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ကြန္ပ်ဴတာ အသံုးျပဳသူမ်ား အေနျဖင့္ UPS ကို အသံုးျပဳသင့္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အိမ္မီး EPC ျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာ ကို တိုက္႐ိုက္အသံုးျပဳပါက မီးအား ႐ုတ္တရက္ တက္လာေသာအခါ ကြန္ပ်ဴတာ Motherboard ၏ ကက္ပက္စီတာ (capacitor) မ်ားကို ထိခိုက္ ပ်က္စီးေစႏုိင္သလို အျခား Hardware Device မ်ားကိုလည္း ပ်က္စီးမူကိုလည္း ျဖစ္ေစႏုိင္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ UPS လို့ ေခၚဆိုသည္ ႕ Uninterruptible Power Supply ကို သံုးကာ ကာကြယ္မႈ ယူသင့္သည္။ Attachement ကို မလုိအပ္ပဲ မဖြင့္ျခင္း E-mail Attachement မ်ား တြင္ System ကို ဖ်က္စီးႏုိင္သည့္ Code မ်ား ပါ၀င္လာႏုိင္သည္။ ၄င္း Attachement မ်ားသည္ exe သာ မက doc ႏႇင့္ xls code မ်ားတြင္မႇာ ေပါင္းထည့္ၿပီး ပို့လာႏုိင္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ User မ်ားအေန ျဖင့္ gif, jpg, bmp စတဲ့ Graphics ဖိုင္ေတြကို ဖြင့္သည့္အခါတြင္ သတိ ထားသင့္သည္။ မလိုလားအပ္ေသာ Malicious ပ႐ိုဂရမ္မ်ား မိမိ၏စက္ အတြင္းသို့ ၀င္မလာေစရန္ မိမိမသိ ေသာ သူမ်ား ေပးပို့သည့္ E-mail မႇ Attachement အ မ်ားကို ဖြင့္မၾကည့္ ေသာ နည္းျဖင့္ ကာကြယ္သင့္သည္။

ေအာင္ရဲေမာင္ေမာင္
MCP, MCTS

Read more »

Posted in: ၁၁။ ကြန္ပ်ဴတာနည္းပညာ

ေသြးကင္ဆာအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာမ်ား

ေသြးကင္ဆာအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာမ်ား

Leukaemias ( လူကီးမီးယား) ကို ေသြးကင္ဆာအၿဖစ္ လူသိမ်ားၾကပါတယ္ ။ လူကီးမီးယားဆိုတာ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ ဆီေတြ ကို ထုတ္လုပ္တဲ့ Haematopoietic stem cell ဌာနမွာ ၿဖစ္ပြားတဲ့ ကင္ဆာေရာဂါ တစ္မ်ိဳး (Malignant disorder ) ၿဖစ္ပါတယ္ ။ လူကီးမီးယား ၿဖစ္ၿပီဆိုရင္ Bone Marrow လို႔ေခၚတဲ့ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီထဲမွာ (သို႔မဟုတ္) Peripheral Blood ထဲမွာ ေသြးၿဖဴဥဆဲလ္ အေရအတြက္ေတြၿမင့္တက္လာပါတယ္ ။ လူကီးမီးယား ၿဖစ္ပြားတဲ့ၿဖစ္ စဥ္ဟာ သူ႔ရဲ႕အမ်ိဳးအစားေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ ရက္အနည္းငယ္ (သို႔) ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္ (သို႔) ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ထိေအာင္ၾကာၿမင့္ႏိုင္ပါတယ္ ။ ေသြးကင္ဆာပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးရဲ႕ ၿဖစ္ပြားမႈႏွုန္းဟာ ႏွစ္စဥ္ လူတစ္သိန္းမွာ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ၿဖစ္ပြားေလ့ရွိၿပီး အဲဒီထဲက တစ္၀က္ခန္႔က လူကီးမီးယားပဲၿဖစ္ပါတယ္ ။ မိန္းမေတြ ထက္ ေယာကၤ်ားေတြက ပိုအၿဖစ္မ်ားႏုိင္ၿပီး အခ်ိဳးအေနနဲ႔ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ Acute leukaemia မွာ ၃း၂ ရွိၿပီး နာတာရွည္ Chronic Lymphocytic Leukaemia မွာ ၂း၁ ရွိပါတယ္ ။ ပထ၀ီေၿမၿပင္အေနအထားအရေတာ့ တရုတ္ ၊ တရုတ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေသာ မ်ိဳးႏြယ္မ်ားမွာ Chronic lymphocytic leukaemia အၿဖစ္မ်ားပါတယ္ ။ Acute Leukaemia ကိုေတာ့ အသက္ အသက္အရြယ္မ်ိဳးစံုမွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိပါတယ္ ။ Acute Lymphocytic Leukaemia ဟာ အသက္ တစ္ႏွစ္ကေန ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ အမ်ားဆံုးၿဖစ္ပါတယ္ ။ Acute Myeloid Leukaemia ပံုစံ မ်ိဳးစံု ကေတာ့ ငယ္ရြယ္ခ်ိန္အၿဖစ္နည္းၿပီး အလယ္အလတ္ပိုင္းနဲ႔ အသက္အရြယ္ၾကီးသူေတြမွာ ၿဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္ ။

ေသြးကင္ဆာ ဘာေၾကာင့္ၿဖစ္သလဲ ?



လူနာအမ်ားစုမွာ ေသြးကင္ဆာကိုၿဖစ္ပြားေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကို မသိရွိရပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္လည္း လူကီးမီး ယားၿဖစ္စဥ္နဲ႔ ပါ၀င္ပတ္သတ္ဆက္ႏြယ္မႈရွိေနပါတယ္ ။



၁ ။ ဓါတ္ေရာင္ၿခင္သင့္ၿခင္း (Ionising radiation)

ဂ်ပန္ႏို္င္ငံရွိ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြမွာ Atomic bombing ( အႏုၿမဴေရာင္ၿခည္သင့္ ) ေၾကာင့္ Myeloid Leukaemia ေတြ လြန္စြာၿမင့္မား လာခဲ့ပါတယ္ ။ ခါးရိုးဆစ္နာၿခင္း ( Ankylosing spondylitis ) အား ဓါတ္ေရာင္ၿခည္ေပးၿပီးေသာ အခါ နဲ႔ ကိုယ္၀န္ေဆာင္စဥ္ ကေလးငယ္အား ဓါတ္မွန္ရိုက္ၿခင္း ( Diagnostic X-Rays ) တို႔ေၾကာင့္ လူကီးမီး ယား ၿဖစ္ပြားမႈ ၿမင့္တက္လာပါတယ္ ။

၂ ။ အဆိပ္အေတာက္ၿဖစ္ေစေသာ ေဆး၀ါးမ်ား ( Cytotoxic drugs)

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ cytotoxic drugs ေတြသံုးစြဲၿခင္း အားၿဖင့္ Myeloid Leukaemia ကိုၿဖစ္ေစပါတယ္ ။ စက္ရံုေတြ မွာ benzene ကိုထိေတြ႔ၿခင္းေၾကာင့္လည္း ၿဖစ္ေစပါတယ္ ။

၃ ။ ဗိုင္းရပ္စ္မ်ား ( Retroviruses)

ေၾကာင္ေတြမွာၿဖစ္ေစတဲ့ လူကီးမီးယားအားၿဖစ္ပြားေစေသာ ဗိုင္းရပ္စ္ႏွင့္ဆင္တူသည့္ retroviruses ဟာ ရွားပါးေသာ T-cell leukaemia/ Lymphoma နဲ႔ ဆက္ႏြယ္မႈရွိေနပါတယ္ ။

၄ ။ မ်ိဳးရိုးဗီဇ ( Genetic)

ေသြးကင္ဆာရွိတဲ့ အမႊာ ေတြကေန ေသြးကင္ဆာ ၿဖစ္ပြားမႈႏွုန္း ၿမင့္မားေလ့ရွိတယ္ ။ Down's Syndrome နဲ႔အ ၿခားေသာ မ်ိဳးဗီဇ ေရာဂါေတြမွာလည္း ၿဖစ္ပြားမႈႏွုန္းၿမင့္မားေလ့ရွိပါတယ္ ။

၅ ။ ခုခံအားစနစ္ (Immunological )

လတ္တေလာ ေသြးကင္ဆာ (Acute Leukaemia ) ဟာ primitive stem cells ေတြကိုပြားမ်ားေစၿပီး blasts ေတြ ကို စုပံုေစပါတယ္ ။ အထူးသၿဖင့္ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီထဲမွာ blasts ေတြ စုပံုလာတဲ့အတြက္ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီ ပ်က္ဆီးၿခင္း ( bone marrow failure ) ကိုၿဖစ္ေစပါတယ္ ။ လူကီးမီးယားကို အဓိကအားၿဖင့္ အုပ္စုေလး စုခြဲၿခားႏိုင္ ပါတယ္ ။ အဲဒါေတြကေတာ့
 
-Acute Lymphoblastic Leukaemia ( ALL )
-Acute Myeloid Leukaemia ( AML )
-Chronic Lymphocytic Leukaemia ( CLL )
-Chronic Myeloid Leukaemia (CML ) စသည္တို႔ ၿဖစ္ပါတယ္ ။ လူကီးမီးယားလို႔ သံသယရွိၿပီ ဆိုရင္ ေသြးၿဖဴဥ အရည္အတြက္ ၿမင့္မားလာၿပီး ေသြးဆဲလ္အရည္အတြက္ မူမမွန္ၿခင္းကေနစတင္ပါတယ္ ။

လူကီးမီးယားလို႔ ဘယ္လုိသိရွိႏုိင္မလဲ ?



လူကီးမီးယားကို ေရာဂါအမည္သတ္မွတ္ဖို႔ ( Diagnosis ) လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီကို စစ္ေဆးရပါမယ္ ။ အဲဒီမွာ မူမ မွန္ဆဲလ္ေတြရဲ႕ Morphology ကိုစမ္းသပ္ၿခင္း ၊ Cell surface markers ( immunophenotyping ) အား စစ္ေဆးၿခင္း ၊ မူမမွန္ ( Clone-specific chromosone ) နဲ႔ ေမာ္လီက်ဴးေတြေၿပာင္းလဲၿခင္းတုိ႔ ပါ၀င္ပါတယ္ ။ ဒါဟာ တိက်တဲ့ ေရာဂါအမည္သတ္မွတ္ၿခင္းကို ေပးယံုသာမကပဲ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ေရာဂါေကာင္းက်ိဳးခန္႔မွန္းခ်က္ ( Valuable prognostic infromation) ကိုလည္းေပးေစပါတယ္ ။

လူကီးမီယားရဲ႕ လကၡဏာေတြက ဘာေတြလဲ ?

လူကီးမီးယား ဆဲလ္ အေရအတြက္ ၿမင့္မားလာၿခင္းနဲ႔ သင့္ရဲ႕ ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီက ပံုမွန္ ေသြးဆဲလ္ေတြကို မထုတ္ လုပ္ႏုိင္ၿခင္းကေန လူကီးမီးယားရဲ႕ လကၡဏာေတြက စတင္ပါတယ္ ။ Acute leukaemia ေတြၿဖစ္တဲ့ (AML , ALL ) မွာဆိုရင္ ပံုမွန္ ေသြးၿဖဴဥဆဲလ္ေတြနဲသြားၿပီး Neutropenia ဆိုတဲ့အေၿခအေနတစ္ခုကို ၿဖစ္ေစပါတယ္ ။ ေမာ ပန္းလြယ္ၿပီး ၿဖဴေဖ်ာ့လာမယ္ ။ အသက္ရွူရတာလည္း ခက္လဲပင္ပန္းလာမယ္ ။ Platelets လို႔ေခၚတဲ့ ေသြးခဲေစတဲ့ အရာေတြနဲသြားရင္ေတာ့ Thrombocytopenia လို႔ေခၚတဲ့ ေသြးမခဲတဲ့ အေၿခအေန တစ္ ခုၿဖစ္ႏုိင္ၿပီး ေသြးထြက္ၿခင္း ၊ ေသြးမတိတ္ၿခင္း လကၡဏာေတြ ခံစားရပါမယ္ ။ ေသြးေၿခဥၿခင္းနဲ႔ သင့္ရဲ႕ အေရ ၿပားေပၚ မွာ ခရမ္းေရာင္ သို႔မဟုတ္ အနီစက္ေလးေတြ ေတြ႔လာပါမယ္ ။ ေယဘူယ် လကၡဏာေတြကေတာ့
- အဖ်ားတက္ၿခင္း
- ပိန္ခ်ံဳးၿခင္း
- ကိုယ္လက္မအီမသာၿဖစ္ၿခင္း
- လည္ေခ်ာင္းနာၿခင္း
- သြားဖံုးေရာင္ၿခင္း
- ညဖက္တြင္ေခၽြးေစးမ်ားထြက္ၿခင္း
- ေခါင္းကိုက္ၿခင္း ၊ အန္ၿခင္း
- အၿမင္အာရံု ခ်ိဳ႔တဲ့ၿခင္း ၿပႆနာမ်ား
- အရိုးႏွင့္ အဆစ္အၿမစ္နာၿခင္း
- Lymph nodes မ်ားတြင္ နာက်င္မႈမရွိပဲ ေရာင္ရမ္းၿခင္း စသည္တို႔ပဲၿဖစ္ပါတယ္ ။

Chronic leukaemia ရဲ႕ အစပိုင္းအဆင့္မ်ားမွာေတာ့ Leukaemic cells ေတြဟာ ပံုမွန္အေၿခအေနရွိၿပီး ဘာ လကၡဏာမွ ၿပေလ့မရွိပါဘူး ။ လကၡဏာၿပၿပီဆိုရင္လည္း အနည္းငယ္မွ် သာၿဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ တၿဖည္းၿဖည္း နဲ႔ ဆိုးလာပါတယ္ ။ Chronic Leukaemia ရဲ႕ ေယဘူယ်လကၡဏာေတြကေတာ့

- ေမာပန္းလြယ္ၿခင္း
- ကိုယ္လက္မအီမသာၿဖစ္ၿခင္း
- အစားအေသာက္ပ်က္ၿခင္း
- ပိန္ခ်ံဳးၿခင္း
- ညဖက္တြင္ေခၽြးေစးမ်ားထြက္ၿခင္း
- Lymph nodes မ်ားတြင္ နာက်င္မႈမရွိပဲ ေရာင္ရမ္းၿခင္း စသည္တို႔ၿဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္လည္း အထက္ပါ လကၡဏာေတြ ရွိတိုင္းလည္း လူကီးမီးယားမဟုတ္ပါဘူး ။ တၿခားၿပႆနာေတြၿဖစ္တဲ့ ပိုး၀င္ၿခင္းနဲ႔ ဖ်ားနာ တုပ္ေကြး ေတြလည္း ၿဖစ္ႏုိင္ပါတယ္ ။ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈေတြ ၿပဳလုပ္ၿပီးမွသာ ေရာဂါအမည္ သတ္မွတ္ႏိုင္ မွာၿဖစ္ပါတယ္ ။

Ref - Davidson's Principle and Practice of Medicine ( 20th Edition)
- http://www.cancer.ca/

www.thettantvillage.com
သက္တန္႔ခ်ိဳ

Read more »

Posted in: ၀၉။ က်မၼာေရးသုတ

အလုပ္ ရွာေပးသူ အခ်ဳိ႔ မိမိကိုယ္မိမိ လူကုန္ကူးျခင္း က်ဴးလြန္ မိေၾကာင္း မသိျဖစ္ေန

အလုပ္ လုပ္ကိုင္ ႏုိင္ေသာ အ ရြယ္ ေရာက္သည္ႏွင့္ သင့္တင့္ေသာ လုပ္ငန္း တစ္ခုကို လုပ္ကိုင္ လိုသူ တစ္ေန႔ တျခား တုိးပြား လာသည္ျဖစ္ ရာ အလုပ္ မ်ဳိးစံု ရွာေဖြ ေပးေသာ ေအးဂ်င့္ လုပ္ငန္း တစ္ကိုယ္ေတာ္ ေအးဂ်င့္မ်ား သည္လည္း ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕ရြာအႏွံ႔ ေပၚေပါက္ လ်က္ရိွသည္။

အမွန္အကန္ေအးဂ်င္႕

ျပည္ပ အလုပ္အကိုင္ ႏွင့္ ပတ္ သက္၍ တရား၀င္ လုိင္စင္ျဖင့္ ၀န္ ေဆာင္ ေပးေနေသာ ေအဂ်င္စီမ်ား ေရြးခ်ယ္ စရာ ေပါမ်ား ေလာက္ေအာင္ ရိွေန ေသာ္လည္း ျပည္တြင္း အလုပ္ အကိုင္ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရတြက္၍ ရေသာ ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းမွ်သာ ရိွေသး သည္ဟု ျပည္တြင္းအလုပ္ အကိုင္ ရွာေဖြေရး ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္း နယ္ပယ္ အတြင္း မွသိရ သည္။ မ်ား ေသာ အားျဖင့္ ပညာ အရည္အခ်င္း ႏွင့္ တကြ သင့္ေတာ္ေသာ အလုပ္ ရွာေဖြ လိုသူ မ်ားသည္ သူတုိ႔ထံ အပ္ ႏွံေလ့ ရိွၿပီး မွန္ကန္မႈ ရိွၾကေၾကာင္း အလုပ္ ရရိွ သူမ်ားက ဆုိသည္။

တစ္ကိုယ္ေတာ္ေအးဂ်င္႕မ်ား

၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္း အမ်ဳိး အစားမ်ား ထဲတြင္ ပါ၀င္ေသာ အိမ္ ေဖာ္မ်ား၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္၊ ထမင္းဆုိင္၊ စားေသာက္ဆုိင္ စသည္ တုိ႔တြင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ လိုသူမ်ား သည္ ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းရိွ ေသာ အလုပ္ ရွာေဖြ ေပးသည့္ တစ္ ကိုယ္ေတာ္ ေအးဂ်င့္မ်ားႏွင့္ ဆက္ သြယ္ ေဆာင္ရြက္ တတ္ၾကၿပီး ၀န္ ေဆာင္ခ ကိုလစာ ၏ တစ္၀က္ သို႔ မဟုတ္ တစ္လစာ ျဖတ္ေတာက္ယူ ေလ ့ရိွေၾကာင္း သိရသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ မိမိ၏ ေဆြမ်ဳိး ကိုပင္ အထက္ပါ လုပ္ငန္းမ်ား ထဲတြင္ သြင္းေပးတတ္ သည္။

စာရြက္စာတမ္း

အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ အ ျဖစ္ လုပ္ကိုင္ သူမ်ားသည္ အလုပ္ သမား မွတ္ပံုတင္၊ ရပ္ကြက္၊ ရဲစခန္း ေထာက္ခံစာ၊ ပညာေရး ေထာက္ခံ စာ၊ အက်င့္ စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာ စသည္ျဖင့္ လိုအပ္ၿပီး ၀န္ေဆာင္မႈႏွင့္ ပတ္ သက္၍ အမွန္အကန္ ေဆာင္ရြက္ ေပးေသာ လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားက အဆို  ပါ စာရြက္ စာတမ္းမ်ား ပါမွသာ လက္ ခံၿပီး ၎ စာရြက္ စာတမ္းမ်ား သည္ အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ အတြက္ အေရးႀကီး သည္ဟု ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ ငန္းႀကီး တစ္ခုမွ တာ၀န္ရိွသူ တစ္ဦး ဆိုသည္။

လုပ္ေသာ္လည္း မသိျဖစ္ေန

အသက္အရြယ္ အရ လုပ္ငန္း ခြင္ မ၀င္သင့္ေသာ အရြယ္မ်ားကို သိမ္းသြင္းၿပီး အိမ္ေဖာ္၊ ထမင္းဆုိင္၊ စားေသာက္ဆုိင္၊ လက္ဖက္ရည္ ဆုိင္မ်ားထံ အလုပ္ သြင္းေပးသူမ်ား အေနျဖင့္ မိမိ သြင္းေပးေသာ အလုပ္ သမားအေပၚ တာ၀န္ယူမႈအား အလြန္ နည္းသည့္အျပင္ အကယ္၍ အိမ္ရွင္၊ ဆုိင္ရွင္မ်ားက ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ ျခင္း ျပဳမည္ဆိုလွ်င္ တုိင္ၾကား သူရိွလာ ပါက လူကုန္ကူးမႈ ျဖစ္စဥ္ တစ္ရပ္ အေနျဖင့္ ေျဖရွင္း သြားရ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း UNIAP စီမံခ်က္ ညိႇႏႈိင္းေရးမွဴးက ေထာက္ျပသည္။

“အလုပ္သြင္း ေပးလုိက္တဲ့ သူ အေနနဲ႔ မိမိကိုယ္မိမိ လူကုန္ကူးေန ပါလား ဆိုတာ မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ သူ အလုပ္သြင္း ေပးလုိက္တဲ့ အိမ္ ေဖာ္ကို အိမ္ရွင္က ႏွိပ္စက္ မယ္ဆို ရင္ တကယ္လို႔ အိမ္ေဖာ္က တိုင္ တန္းမယ္ ဆုိရင္ အရြယ္ မေရာက္သူ ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ျခင္း အျပင္ လူကုန္ ကူး ဥပေဒ အေရ ေျဖရွင္းတာကို ခံရ ႏုိင္ပါတယ္။ အျခား ေနရာေတြမွာ လည္း ဒီလိုပါပဲ” ဟု အဆိုပါ စီမံ ခ်က္ ညိႇႏႈိင္းေရးမွဴး ကဆိုသည္။

မ်ားမ်ားပညာေပးရမည္

ျပည္ပႏုိင္ငံ တစ္ခုခုဆီသို႔ လူ ကုန္ကူးျခင္း ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႀကိဳတင္ ကာကြယ္ တားဆီး ႏွိမ္နင္းျခင္း မ်ားကို  လူအင္အား၊ မီဒီယာအင္အား၊ ပညာေပး စာရြက္ စာတမ္း အင္အား တုိ႔ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ မ်ားသည္ ကားၾကားရ၊ ဖတ္ရ သည္မွာ အားရ စရာျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္တြင္း တြင္ လည္း လူကုန္ကူးမႈ ျဖစ္မွန္း မသိျဖစ္ ေနေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း ၍ အသိပညာ ေပးမႈ ပိုမိုျပဳလုပ္လာ လွ်င္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ လူကုန္ ကူးမႈ ျဖစ္စဥ္မ်ား မရွိ သေလာက္ နည္း သြားမည္မွာ ေသခ်ာေၾကာင္း ျပည္ သူလူထု အတြင္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗဟုသုတမ်ား လည္း တုိးပြား လာမည္ဟု ၀ါရင့္ သတင္းစာ ဆရာႀကီး တစ္ဦးက သံုး သပ္ ေျပာၾကားသည္။

တစ္ကိုယ္ေတာ္ ေအးဂ်င္႕လုပ္ငန္းမ်ားႏွင္႕ စက္မႈဇုန္လုပ္ငန္းမ်ား

ေရႊျပည္သာ၊ လႈိင္သာယာ၊ ေတာင္ဒဂံု၊ မဂၤလာဒံု၊ သာေကတ စသည့္စက္မႈဇုန္ႀကီးမ်ားရိွ အခ်ဳိ႕ ေသာစက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ ကိုင္ႏုိင္ေရးအတြက္ တစ္ကိုယ္ေတာ္ ေအးဂ်င့္မ်ား ပိုမို လုပ္ကိုင္ လာၾကၿပီး တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ လုိျခင္းကို   ပါ လုပ္ကိုင္ ေပးႏုိင္စြမ္း ရိွလာ ေၾကာင္း တစ္ကိုယ္ေတာ္ ေအးဂ်င့္ မ်ား၏ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္ တုိးတက္ လာသည့္ သေဘာ ရိွေၾကာင္း စက္မႈ ဇုန္ လုပ္သား အခ်ဳိ႕ကဆိုသည္။

လူမႈအသိစိတ္ျဖင္႕ ကူညီသူမ်ားလိုအပ္

လူကုန္ကူးျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ တာ၀န္ သိေသာ လူမႈေရး စိတ္ ဓာတ္ ရိွသူမ်ား ေၾကာင့္  ဘ၀မ်ားစြာ ကယ္တင္ ႏုိင္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဆုိပါ လူမႈ စိတ္ဓာတ္ရိွသူမ်ား တုိးပြား လာဖို႔ လိုအပ္ လာသည္။ မိမိ ေရွ႕တြင္ အိမ္ေဖာ္ တစ္ေယာက္ႏွိပ္ စက္ ခံေနရသည္။ ႐ိုက္ႏွက္ ခံေနရ သည္မ်ား ျမင္ေတြ႕ ရမည္ ဆိုလွ်င္ လူ႔  အခြင့္အေရး အရ ဤကဲ့သို႔ ျဖစ္သင့္၊ မျဖစ္သင့္ စဥ္းစား ေတြးေခၚတတ္ သူမ်ား ယခုထက္ ပိုရိွဖုိ႔ လိုလာၿပီး မွန္ ကန္စြာ ေျဖရွင္း ေပးၾကမည့္ အဖြဲ႕ အစည္း မ်ားကိုလည္း မ်ားမ်ား သိ ထားဖုိ႔ လိုလာသည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္မွ လူမသိ ေသာ လူကုန္ကူးျခင္းမ်ား တစ္စ တစ္စ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမွာ အမွန္ ပင္။

ေအာင္သန့္(က်ဳိေကၠာ္)

Read more »

Posted in: ၁၀။ ပညာေပးႏွင့္ အေထြေထြသုတ

ေတြးေတြးၿပီးရယ္

ဂ်ပန္ငလ်င္ေၾကာင့္ ႏ်ဴးကလီးယားဓာတ္ေပါင္းဖိုေပါက္ကြဲေတာ့ တရုပ္ျပည္ေနရာအမ်ားအျပားမွာ "ဆား" လုပြဲဲေတြျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဆားထဲပါတဲ့အုိင္အိုဒင္းဓာတ္က ႏ်ဴးကလီးယားအႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္တယ္ ဆိုလို႔ဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ဆားလုပြဲအေၾကာင္းကို တရုပ္ျပည္သူတစ္ခ်ဳိ႕က ေလွာင္ေျပာင္ရႈတ္ခ်ၿပီး အခုလို အင္တာနက္ေပၚမွာ ဆား အေၾကာင္းေတြကို ဟာသလို၊ ပံုျပင္လို၊ သံခ်ပ္လို အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ကဲ့ရဲ႕ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကပါတယ္ အဲဒီထဲက ဟာသတစ္ခ်ဴိ႕ကို မေလးရွားႏိုင္ လမ္းသစ္ဂ်ာနယ္ ထဲမွာ ဘာသာျပန္ေဖၚျပထားတာကို တဆင့္ျပန္လည္မွ်ေ၀ လိုက္ပါတယ္။

(၁)

ေလာကမွာ နာက်င္တာက ဘာလဲ?

ႏ်ဴးကလီးယားမလာေသးဘူး၊ ဆားကုန္သြားလို႔ျဖစ္တယ္။ 

ေလာကမွာ အနာက်င္ဆံုးကဘာလဲ?

ႏ်ဴးကလီးယားလာၿပီး ဆား အသံုးမ၀င္ေတာ့တာျဖစ္တယ္။

ေလာကမွာ အနာ့ အနာက်င္ဆံုးကဘာလဲ?

ပိုက္ဆံေတြအားလံုး ဆား ၀ယ္လိုက္ၿပီး ဆန္၀ယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံမရွိတာျဖစ္တယ္။

ေလာကမွာ အနာ့ အနာ့ အနာက်င္ဆံုးကဘာလဲ?

ဆား စားလို႔ လူက ငန္ေသသြားၿပီး ဆားက သံုးလို႔မကုန္ေသးတာျဖစ္တယ္...။

(၂)

မ- ကားရွိလား ?

က်ား - မရွိဘူး။ 

မ - အိမ္ရွိလား ?

က်ား -  မရွိဘူး။

မ - ဘဏ္စာအုပ္ရွိလား ?

က်ား - မရွိဘူး။

မ -  ဒါနဲ႔မ်ား ကြ်န္မကိုခ်စ္ခ်င္ေသးတယ္ ။

က်ား - ကြ်န္ေတာ့မွာ ဆား ရွိတယ္။

မ -  အိုေက! .... ခ်စ္ေစ....။

(၃)

သနားစရာ ဂ်ပန္ေတြ

ငလ်င္လႈပ္လို႔ လူတစ္ခ်ဳိိ႕ေသကုန္တယ္။ 

ဆူနာမီေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ေသျပန္တယ္။

ႏ်ဴးကလီးယားေငြ႕ေၾကာင့္ တစ္ခ်ဳိ႕ေသျပန္တယ္။

အသက္ရွင္က်န္ရစ္တဲ့ဂ်ပန္ေတြက တရုပ္ေတြ ဆား လုတာကိုေတြ႔လို႔ 

ရယ္ရတာ အူတက္ၿပီး တခ်ဳိ႕ေသျပန္တယ္။

(၄)

ဂ်ပန္ငလ်င္ၿပီးေနာက္ရက္ လူ ၃ ေယာက္ေသၿပီး နတ္ၿပီေရာက္သြားခဲ့တယ္။

အဲဒီလူေတြက ဂ်ပန္၊ ကိုးရီးယားနဲ႔ တရုပ္တုိ႔ျဖစ္ၾကတယ္။

သူတုိ႔ ၃ ေယာက္ကို နတ္မင္းႀကီးက ေမးတယ္။

နတ္မင္းႀကီး - "မင္းတုိ႔ဘယ္လိုေသၾကတာလဲ?"

ဂ်ပန္ -  "ဆူနာမီေၾကာင့္ေသတာပါ။"

ကိုးရီးယား -  "ႏ်ဴးကလီးယားေၾကာင့္ေသတာပါ။"

တရုပ္-  "ဆားစားလို႔ ငန္ၿပီးေသတာပါ။ "

ရယ္ရႊင္ျခင္းျဖင့္ အသက္ရွည္ႏိုင္ပါ။

ဗိႏၵဳေမာင္           

Read more »

Posted in: ၁၂။ ဟာသ

ျမန္မာျပည္က လူကုန္ကူးမႈရပ္ႏိုင္ၿပီလား

Read more »

Posted in: ၀၆။ ရုပ္/သံ

ေသြးတိုးေရာဂါအတြက္ အစြမ္းထက္ျမက္ေသာ ပုစြန္စာရြက္

မေလးရွားခဏေရာက္ေနတုန္း မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ ပထမဆံုးထုတ္ေ၀တဲ့ "လမ္းသစ္" လူမႈစီးပြားဂ်ာနယ္  အတြဲ ၅ အမွတ္ ၉ (၂၀၁၁၊ ေမလ ၃ ရက္ထုပ္) က်မၼာေရးစာမ်က္ႏွာမွာပါတဲ့ ေသြးတိုးေရာဂါေပ်ာက္ေဆးအေၾကာင္းကိုဖတ္ၿပီး သေဘာက်မိတာနဲ႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀လုိက္ပါတယ္။ ေငြလည္းမကုန္ လက္တစ္ကမ္းမွာ အလြယ္တကူရႏိုင္တဲ့ေဆးနည္းမို႔လဲ ပိုမိုသေဘာက်မိပါတယ္ အေၾကာင္းခံကဒီလို......

မေလးရွားမွာအလုပ္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ကိုဆန္းလြင္ဟာ တစ္ေန႔မွာ ေသြးေပါက္ခ်ိန္ ၁၉၀ အထိတက္လို႔ ေဆးခန္းကိုသြားခဲ့ရဖူးတယ္ ဆရာ၀န္လည္း သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးေတာ္ေတာ္ကိုစိုးရိမ္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံသားတရုပ္တစ္ဦးက၏ေဆးနည္းေၾကာင့္ ေသြးတိုးေရာဂါေပ်ာက္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေဆးနမူနာအနည္းငယ္ေပး၍ ေစ်းမ်ားတြင္ရွာ၀ယ္ျပီး က်ဳိခ်က္ေသာက္ရန္ညႊန္ၾကားမႈေၾကာင့္ေသြးတိုးေရာဂါ ေပ်ာက္သြားေၾကာင္း ကိုဆန္းလြင္က အားရ၀မ္သာေျပာျပသည္ဟု ေဆာင္းပါးမွာေဖၚျပထားသည္။

ေဆးနည္းက ဒီလို........

ပုစြန္စာရြက္ တစ္စည္း (မေလးရွားေစ်းေတြမွာေတာ့ ကီလို၀က္ခန္႔ကိုတစ္စည္း စည္းၿပီး ၂ ရင္းဂစ္ျဖင့္ေရာင္း သည္ဟုသိရသည္) ကိုေရစင္ေအာင္ေဆးျပီး ေရ ၁၀ လီတာခန္႔ထည့္၍ ၆ လီတာခန္႔က်န္တဲ့အထိ က်ဳိခ်က္ (ျပဳတ္)ျပီးလွ်င္ အေရစစ္ယူ၍ အေအးခံၿပီး ေရဆာတိုင္းေသာက္ရသည္ဟုဆိုသည္။ 

အေသာက္ရလြယ္ကူေစရန္ သၾကား သို႔မဟုတ္ ထန္းလ်က္ အနည္းငယ္ ထည့္ျပဳတ္လွ်င္လည္း ရသည္ဟုဆိုသည္။ 

၎၏သူငယ္ခ်င္းအခ်ဳိ႕လည္း ထိုသို႔ေသာက္၍ ေသြးတိုးေပ်ာက္ၾကသည္ဟုဆိုသည္...။

ယခု မေလးရွားတြင္က်ဳိခ်က္ေသာက္သံုးေနၾကေသာ ပုစြန္စာရြက္မွာ (အရြက္၊အရိုး၊အျမစ္) တစ္ပင္လံုးခရမ္းနီေရာင္ျဖစ္သည္ဟု၎ေဆးနည္းတြင္ေဖၚျပထားျပီး ျမန္မာျပည္တြင္ျမင္ေတြ႔ရေသာ ပုစြန္စာရြက္ထက္ အရြက္ပိုေသးကာ အပြင္အေရာင္ကေတာ့ အတူတူပင္ အျဖဴေရာင္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

မေလးရွားရွိပုစြန္စာအရြက္ဆိုင္းမ်ားသည္ အသင့္ေသာက္သံုးရန္ က်ဳိခ်က္ၿပီး ဗူးျဖင့္ထည့္ကာ ေရာင္းၾကည္ဟု သိရသည္။

ေဆးက်ဳိခ်က္ ေသာက္သံုးပံုကို သိလိုပါက ဖုန္းနံပတ္ ၀၁၆ ၆၃၄၇ ၀၃၄ သို႔ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ႏိုင္ေၾကာင္းလည္း စာတြင္ေပၚျပထားတယ္။

 စာေရးသူကေတာ့ ပိုမိုတိက်ေစရန္ ၎အပင္ပံုစံကို အင္တာနက္မွာရွာျပီး ေဖၚျပလုိက္ပါတယ္ ျမန္မာလို ပုစြန္စာပင္ အဂၤလိပ္လုိေတာ့ knot-grass လုိ႔ေခၚေသာ အပင္မွာေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

ဗိႏၵဳေမာင္

Read more »

Posted in: ၀၉။ က်မၼာေရးသုတ

ကေလးေရလုပ္သား

Read more »

Posted in: ၀၆။ ရုပ္/သံ

ျမန္မာေရႊ ့ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ယာယီႏိုင္ကူးလက္မွတ္မ်ား

Read more »

Posted in: ၀၆။ ရုပ္/သံ

မွာတမ္းစာ

သစ္လြင္ေတာက္ပမႈမရွိေသာ ဤခႏၶာအခြံထဲ
၀ိညာဥ္တစ္ခုရိုက္သြင္းလိုက္ေသာအခါ
ငါသည္… ငါျဖစ္လာခဲ့၏….။

ျမစ္ေၾကာင္းေတြ၏ စီးဆင္းမႈကိုအားက်၏
ထိုျမစ္ေၾကာင္းေတြရဲ့နံေဘး ထိုင္ေဆြးေနေသာ
ေၾကြလုလု ကမ္းပါးေတြကိုၾကည့္ျပီး ကဗ်ာစပ္လို၏
လည္ပတ္ေနတဲ့ ေန-လ ေတြကိုၾကည့္ျပီး သံေ၀ဂပြား၏
တနဂၤေႏြေန႔ေတြရဲ့ အေပါက္ၾကိဳအေပါက္ၾကားမွ
ေလာကၾကီးကို ေခါင္းျပဴၾကည့္ဖို႔ ၾကိဳးစား၏...။

ရယူျခင္း-ေပးဆပ္ျခင္းတို႔ စီးခ်င္းထိုးရာဤလြင္ျပင္၌
ငါသည္… နတ္ေစာင္းတစ္လက္ကိုသာ တီးခတ္ေနလိုလွ၏
သို႔ေသာ္…ငါ့ဂီတကား ဘယ္သူ႔အတြက္မွ မဟုတ္ပါေခ်…….
ေပးဆပ္ျခင္း၏ ဖိနပ္ခတ္သံသည္
ငါ့ဂီတအား စည္း၀ါးမွန္မွန္လိုက္ေနဘိ၏
သို႔ေသာ္ ဂီတသည္ ဂီတအတြက္သာလွ်င္ျဖစ္ျခိမ့္မည္။



လက္နဲ႔လုပ္ေသာအမွန္တရားမ်ားအား
ငါသည္ တစ္ျခိဳက္မက္မက္စားေသာက္ခဲ့ရ၏
လက္ရန္းတန္းႏွစ္ခုအၾကား၌သာ
အမ်ားနည္းတူ လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္ရ၏
ေနာက္လူသည္ငါ၏ေျခရာကိုနင္း၍
ငါသည္လည္း ေရွ့ေျခရာကို မတၱဴကူးထားျခင္းသာျဖစ္သည္
(ဘုရားသည္ပင္ ဘုရား၏မိတၱဴျဖစ္ေျခသည္)။

အို…..အေဆြ……..
သင့္အား အကြ်ႏု္ပ္ ႏုတ္ဆက္သည္…….
အေသေစာသစ္တစ္ပင္လို႔ပင္ထင္ထင္
အကြ်ႏု္ပ္အတြက္ ၀မ္းမနည္းရစ္ပါေလႏွင့္…..။

ငါ၏နတ္ေစာင္းဂီတသည္
သင္တို႔စီးခ်င္းထိုးရာ ဤလြင္ျပင္မွ
ငါႏွင့္အတူ အျပီးအပိုင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာအခါ
ေပးဆပ္ျခင္း၏ ဖိနပ္ခတ္သံအား
ဂီတအျဖစ္ နားဆင္က်န္ရစ္ပါေလအေဆြ……။

ငါ၏ အရိုးတို႔ျဖင့္တပ္ဆင္ထားရာ ဤကုလားထိုင္ေပၚထိုင္လွ်က္
သင့္ခ်စ္သူအတြက္ သင္က ပန္းေတြသီေပးေနခ်ိန္၌
ငါ့အား ကရုဏာသက္ဖို႔မလိုပါေလအေဆြ……။

နတ္ေစာင္းဂီတကိုအန္ထုတ္ရာ မခမ္းနားသည့္ ငါ့ရင္ဘတ္အား
သင္၏ ညစာစားပြဲ၌
တူရိယာအျဖစ္ မတီးခတ္မိပါေစနဲ႔အေဆြ……။

ဥပါဒါန္ေလသင္တိုင္းေၾကာင့္
အရိုင္းလြင့္ လြင့္ခဲ့ရေသာ ငါ၏ ဤခႏၶာအခြံအား
ငါသည္…. ေနရာတက် ျပန္လည္အပ္ႏွံထားခဲ့ရဲ့……။

က်င့္၀တ္၊ က်မ္းစာ၊ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈႏွင့္
ဘ၀တခဏ၏ သက္ရွိသက္မဲ့တန္ဆာပလာမ်ား
ဒါေတြအားလံုး ေနရာတက် ျပန္ခ်ထားခဲ့ရဲ့…..။

ငါသိပ္ခ်စ္သည့္ ျမန္မာဖိနပ္တစ္စံုအား
ငါျမတ္ႏိုးသည့္ ေက်ာင္းကန္သာႏွင့္
ေစတီဆြဲလဲသံတို႔၏ မနီးမေ၀းေအးအရိပ္၌
ေနရာတက် ျမဳပ္ႏွံထားရစ္ခဲ့ရဲ့…….။

ေကာ္ပီကူးယူသြားခြင့္မရေသာ အမိႏိုင္ငံေတာ္အား
ငါ၏ အနမ္းတို႔ျဖင့္ ဆြတ္ပ်ံ႕ေစခဲ့ရဲ့………။

အို……အေဆြတို႔…….
သင္တို႔၏ေရွ့၌ ေနာက္ဆံုးမတ္တတ္ရပ္လွ်က္
ငါ၏ ႏုတ္ဆက္ေတးကိုစတင္တီးခတ္ခ်ိန္၌
ငါ့အား ေကာင္းရာသုဂတိလားေစရန္
သင္တို႔ ၀ိုင္းျပီး ဆုေတာင္းေပးရန္မလိုပါေလ……..
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္….
ထြက္သက္၏တခဏ၌ပင္ ၀င္သက္တစ္ခုသည္
ငါ့အား… အလံုးစံု မိတၱဴကူးယူထားျပီးျဖစ္ေပသည္ ။ ။

အရွင္ဗိႏၵဳ

Read more »

Posted in: ၀၇။ ကဗ်ာ

အကယ္၍

အကယ္၍
မင္းအသုိင္းအ၀ုိင္းက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားၿပီး
ဒါေတြဟာ မင္းေၾကာင့္လုိ႔ ၀ုိင္း၀န္းအျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ
မင္းဟာ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
အားလုံးက မင္းကုိ မယုံသကၤာျဖစ္လာတဲ့အခါ
သူတုိ႔ကုိ နားလည္စြာ ခြင့္လႊတ္ရင္းနဲ႔
မင္းကုိယ္မင္း ယုံၾကည္မႈ အျပည့္ရွိမယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ႏုိင္ၿပီး
အဲဒီအတြက္လည္း မေမာမပန္း ေနႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ဒါမွမဟုတ္
မင္းရဲ႕အေၾကာင္း မဟုတ္မတရား မုသားစကားၾကားရတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ႔ မတုန္႔ျပန္ဘူးဆုိရင္ . . .


ဒါမွမဟုတ္
မင္းကုိ လူတကာက ၀ုိင္း၀န္းမုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အမုန္းေတြ ျပန္မပြားဘူးဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြဟာ
မင္းအေပၚ မလႊမ္းမုိးေစဘဲ
စိတ္ကူးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ၿပီးေတာ့
အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္သက္သက္သာ မျဖစ္ေစဘဲ
ေတြးေခၚႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မႈသုခနဲ႔ ဆုံး႐ႈံးမႈဒုကၡေတြကုိ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာကဓံတရားေတြပါလားရယ္လုိ႔
ခံယူထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
မင္းရဲ႕ အမွန္စကားေတြကုိ
လူလိမ္လူညာေတြက လွည့္စားေျပာင္းလဲၿပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ
မင္းဟာ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ နာၾကားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
မင္းဘ၀တစ္ခုလုံးေပးၿပီး
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရတဲ့ အရာရာကုိ
ဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္
အင္မတန္မွေသးငယ္တဲ့ တန္ဆာပလာ အရာရာနဲ႔
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
မင္းႏုိင္ခဲ့သမွ်ေတြအားလုံး
ေႂကြတလွည့္ၾကက္တခုန္ပမာ
တလွည့္တခါတည္းနဲ႔ ဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့ရင္ . . .

ၿပီးေတာ့
အစကေန ျပန္စႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .
ၿပီးေတာ့တခါ
ဆုိးလွတဲ့ကံၾကမၼာရယ္လုိ႔
ဘယ္ေသာအခါမွ ညည္းညဴမေနဘူးဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
သူမ်ားတကာေတြ လုပ္ၿပီးသြားၾကလုိ႔
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ မင္းအလွည့္ေရာက္လာတဲ့အခါ
မင္းတေယာက္တည္းနဲ႔ပဲ
အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ဇြဲသတၱိရွိရွိ ဆက္ႀကိဳးစားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အဲဒီလုိပဲ
မင္းမွာ စိတ္အင္အားကလြဲလုိ႔ ဘာဆုိဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီစိတ္အင္အားကုိ ခုိင္မာစြာနဲ႔ပဲ
လက္ဆုပ္လက္ကုိင္ ထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
လူေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ဆက္ဆံ ေျပာဆုိတဲ့အခါ
ကုိယ္က်င့္သိကၡာကုိ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ဒါမွမဟုတ္
မင္းဧကရာဇ္ေတြနဲ႔အတူ လမ္းေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္
မာန္၊ မာန ေသြး မႂကြဘူးဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
ရန္သူကျဖစ္ေစ၊ မိတ္ေဆြကျဖစ္ေစ
မင္းကုိ နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေစရင္ . . .

အကယ္၍
လူတုိင္းကုိ တန္ဖုိးထားေလးစားေပမယ့္
စြဲလမ္းမႈ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူးဆုိရင္ . . .

အကယ္၍
တုိေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္ႏုိင္တဲ့ တမိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္အျဖစ္ အသုံးခ်ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ . . .

ငါ့သားေရ
မင္းဟာ အရာရာရွိတဲ့ အရာရာျဖစ္တဲ့ ကမာၻႀကီးကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိ႔
အရာရာ ဘာမဆုိ မင္းစြမ္းႏုိင္ၿပီေပါ့
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း ေယာက္်ားေကာင္းတေယာက္ပဲေပါ့။ ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ NLD လူငယ္မ်ားအား ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ အမွာစကားေျပာၾကားရင္း ဒီ IF ကဗ်ာကုိ ျပန္ဆုိျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။


 
"IF"
If you can keep your heard when all about you,
Are losing theirs and blaming it on you,


If you can trust yourself when all doubt you,
But make allowance for their doubting too,


If you can wait and be tired by waiting,
Or being lied about, don’t deal in lies,
Or being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor take too wise,


If you can dream-and not make dreams your master;
If you can think-and not make thoughts your aim;
If you meet with triumph and Dister,
And tread those two imposters just the same;


IF you can bear to hear the truth you’ve spoker
Twisted by knaves to make atrap for fools,
On watch the things you gave your life to broken.
And stoop and build’em up with won-out tools:


If you can make one heap of all your winnings,
And risk it on turn of pitch-and-toss.
And lose? And start again at your beginnings,
And never breathe a ward about your loss:


If you can force your heart and nerve and sinew,
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the will which says to them: ‘ Hold on:!’


If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings – nor lose the common touch,
If neither foes nor loving friends can hurt you,
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute,
With sixth seconds’ worth of distance run.
Yours is the Earth and everything that’s in it,
And-which is more – you’ll be a man, my son !


RUDWARD KIPLING (1865-1936) -

Read more »

Posted in: ၀၇။ ကဗ်ာ

ကၽြန္

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

ေရွးေရွးတုန္းကေတာ့
နယ္ခ်ဲ ့ေတြက ကၽြန္ျပဳဖို ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ဆီကိုလာတယ္။
ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့
ကၽြန္ခံဖို ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ကိုယ္တိုင္ ခရီးထြက္ရတယ္။
လူျဖစ္ေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္က မရွိခဲ့ဘူး အေမရယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ အျဖစ္က
အိပ္မက္ထဲက ကမၻာကို
ကၽြန္ရြာမွာမွ သြားရွာမိတဲ့ အျဖစ္။

ေသရင္ ေျမၾကီးဆိုတာကေတာ့ မွန္ပါတယ္။
ရွင္ရင္ေတာ့ မစို ့မပို ့ေငြေလးက ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြက္ေရႊထီးေပါ့။

တရြာေျပာင္းေပမယ့္ သူေကာင္းေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
ကၽြန္ပဲျဖစ္ခဲ့တယ္။
ေၾကာက္ရင္လြဲ ရဲရင္မင္းျဖစ္သတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္… အေမနဲ ့ညီမေလးေတြအတြက္ ရဲခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ပဲ ျဖစ္ေနေသးတယ္ အေမ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ ရဲရင့္မွဳေတြကပဲ ေနရာလြဲခဲ့လို ့လား။


ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို သိဖို ့ေနေနသာသာ
တစ္ခ်ိဳ ့သူငယ္ခ်င္းေတြဆို ကိုယ့္ အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိမွန္းေတာင္ မသိရွာဘူး။
တခ်ိဳ ့ကေလးေတြဆို ျမန္မာ နာမည္ေတာင္ မရွိရွာဘူး။
ေဘာ(့စ္) ဆိုသူေတြ ေပးတဲ့နာမည္ေတြ ပဲ ရွိၾကတယ္။

အေမေျပာေတာ့ အလုပ္လုပ္ရင္ ၾကီးပါြးမယ္ဆို။
အလုပ္လုပ္ေလ ပိုခို္င္းေလေလပဲ အေမ။
ကၽြန္ျဖစ္ေလေလပဲ အေမရဲ ့။
လူအခ်င္းခ်င္းဆိုတဲ့ အသိ
သူတို ့မွာ မရွိဘူး အေမ။
ေသြးစုပ္ဖုိ ့ပဲ သူတို ့သိတယ္။

အေမရယ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း အစကေတာ့
ခ်စ္သူရဲ ့မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေလာက္ ျဖစ္ဖို ့မွန္းျပီးထြက္ခဲ့တာေပါ့။
အခု ျဖစ္လာတာက အားလံုးရဲ ့ေျခသုတ္ပုဆိုး
မရွိေသးတဲ့ အစြယ္ေတာင္ က်ိဳးခဲ့ျပီ္။

ခုေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ အသည္းႏွလံုးကလည္း
ကၽြန္အခ်င္းခ်င္ေတာင္
ျပန္မစုပ္ခ်င္တဲ့ သရက္ေစ့ တစ္ေစ့ေပါ့။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကၽြန္လို ့သံုးလို ့
မငိုလိုက္ပါနဲ ့အေမရယ္။
သူတို ့ေဒါသေလးတစ္ခ်က္ထြက္ရံုနဲ ့
ရာဘာခင္းထဲ ရက္ရက္စက္စက္ အသတ္ခံရႏုိင္တာဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို ့အသက္တစ္ေခ်ာင္းက
ရာဘာပင္ တစ္ပင္ေလာက္ေတာင္တန္ဖိုးမရွိဘူး

အေမ။
သူတို ့အခ်စ္ေတာ္ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုး မရွိဘူး။
ဒါကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို သခင္လို ့
မ်က္လံုးစံုမိွတ္ျပီး ေၾကြးေက်ာ္ေနရမွာလား။
အနာရွိတာကို လက္ခံမွ ေဆးထည့္လုိ ့ရမွာေပါ့ အေမ။

လူေတြ ေျပာေတာ့
ျမန္မာ အခ်င္းခ်င္း ရိုင္းပင္းတယ္ဆို။
ေကာင္းတဲ့သူေတြ လည္း အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကိုဆိုးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ေရႊလို ့့ျခံဳငံုေခၚေနတဲ့အထဲက တစ္ခ်ိဳ ့ကပဲ
အခ်င္းခ်င္း ေရာင္းစားေနၾကတာ အေမ။
တိုင္းျပည္မီးေလာင္လို ့
အခ်င္းခ်င္းခ်နင္းရက္တာလား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို ့လူစိတ္မရွိတာ ကေတာ့
ေသခ်ာပါတယ္။
ေရႊဆိုတဲ့ စကားလံုးက
အကုန္လံုးနဲ ့ေတာ့မတန္ဘူး အေမ။
သူတို ့ကို ေရႊစာရင္းထဲက ကၽြန္ေတာ္ထုတ္တယ္။

ဟိုတေလာက စာအုပ္ထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္အေမ။
လင္ကြန္းဆိုတဲ့ သူက ကၽြန္စနစ္ ပေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေပးခဲ့သတဲ့။
ဘယ္မွာ ဟုတ္လို ့လဲ အေမရယ္။
သားတို ့ကိုလာၾကည့္စမ္းပါ။
သူလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာ သူ ့ႏိုင္ငံကြက္ကြက္ေလးပဲ
သူ ့ကိုေလးစားေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္တို ့အတြက္ေတာ့ သူက
သမိုင္းတင္ေလာက္ေအာင္ မစြမ္းေသးပါဘူးအေမရယ္။

လူ ့အျဖစ္က ရခဲတယ္ဆို။
ရခဲ တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ အေမ။
ကၽြန္ေတာ္ လူမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ကၽြန္္္္္္ေတာ္ ငွက္ေတြကို ေငးၾကည့္မိတယ္ အေမ။
ငွက္အခ်င္းခ်င္း အမ်ိဳးအႏြယ္မတူလို ့ရက္စက္ၾကတာမရွိဘူးအေမ။
ငွက္ေတြမွာ ျပည္တြင္းစစ္မရွိဘူး။
ငွက္ေတြမွာ ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းေတြ မရွိဘူး။
ငွက္ေတြမွာ ကိုယ့္အသိုက္အျမံဳကို ဗိုလ္က်ျပီး အတင္းေရႊ ့ခုိင္းတာမ်ိဳး မရွိဘူး။
ငွက္ေတြ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ျပီး ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ ေနရရင္ေတာင္
သူတို ့သခင္က သူတို ့ကို အခ်စ္နဲ ့ေလွာင္ထားတာ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ကေတာ့ အမုန္းနဲ ့ေလွာင္ထားျခင္းခံရတယ္။
ေမတၱာ အရမ္းငတ္တယ္ အေမရယ္။

ကမၻာ ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း
ကၽြန္ေတာ္တို ့ငိုသံေတြ ဘယ္ေလာက္က်ယ္က်ယ္
အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပါြးဆိုတဲ့ စကားလံုးေအာက္မွာ
နားမၾကားၾကဘူး ထင္ပါရဲ ့။

လူ ့အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ ပန္းဟာ
ဖိႏွိပ္သူေတြရဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းမွာ မပြင့္ဘူး အေမ။
ကၽြန္စနစ္ဟာ
စာရြက္ေပၚမွာေတာင္မွ
မပေပ်ာက္ေသးပါဘူး အေမရယ္။

ေကာင္းကင္ကို

Read more »

Posted in: ၀၇။ ကဗ်ာ

ေရြေစတီေက်ာင္းဖြင္႔ပြဲ ဖိတ္ၾကားျခင္း၊ပီနန္၊မေလးရွား။



ျပီးစီးသြားေသာေ၇ြေစတီ(GOLDEN PAGODA BELL TOWER)အေဆာက္အဦး

ဖြင့္ပဲြကို ေမလ၊ ၁၄၊ ၁၅၊ ၁၆-ရက္ေန႔မ်ားတြင္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္စြာ က်င္းပသြားပါမည္.

 STAR သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ GOLDEN PAGODA BELL TOWEP အေၾကာင္း

ေရႊေစတီေက်ာင္း ဖြင့္ပဲြအတြက္ မ႑ပ္မ်ား ျပင္ဆင္ေနၾကစဥ္ 

 ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္အတြက္ဖိတ္ၾကားျခင္း

မေလး၇ွားေရာက္ေ၇ြျမန္မာမ်ားလာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္နိုင္ဖို႔ တိုက္တြန္းဖိတ္ၾကားလိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ...

ဖြင္႔ပြဲေန႔ရက္အတြင္း ျမန္မာထမင္းဟင္း၊၇ိုးရာအစားအစာမ်ားျဖင္႔ ေစတနာ၇ွင္မ်ားမွ

လာေရာက္လွဴဒါန္းၾကမွာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..

က်ေနာ္တို႕ ေ၇ြျမန္မာဥယ်ာဥ္ မိသားစုကလည္း က်ေနာ္  davidphyo  ႏွင္႔ ပီနန္းမွာ၇ွိတဲ႔ က်ေနာ႔ သူငယ္ခ်င္း ကုိေဌး

အဖြဲ႔ေပါင္းျပီး မုန္႔ဟင္းခါးျဖင္႔ အာရုဏ္ဆြမ္း၊လာေရာက္ၾကသူ

လူအေပါင္း အား 15 ရက္ေန႔ တေနကုန္ 

ေလာက္ငွပိုလွ်ံစြာေကြ်းေမြးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေ၇ြျမန္မာဥယ်ာဥ္မိသားစု ၀င္မ်ား

သာဓုေခၚနိုင္ရန္ အသိေပးဖိတ္ၾကားအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...

ဖြင္႔ပြဲေန႔ရက္           ။            ။   ေမလ၊ ၁၄.၁၅.၁၆  ရက္ ၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္။

ေ၇ြျမန္မာအလွဴရက္။            ။  ေမလ ၁၅ ရက္ေန႔ ၊တေနကုန္။

ေနရာ                   ။            ။  ဓမၼိကာရာမျမန္မာဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၊ ပုေလာတီကြတ္၊ ပီနန္ျမိဳ႔၊မေလး၇ွားနိုင္ငံ။

အေသးစိတ္သိ၇ွိလိုသူမ်ား ေအာက္ပါလင္႔ တြင္သြားေရာက္ဖတ္ၾကည္႔နိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..)

http://www.dhammikarama.org/2011/04/blog-post_27.html

(က်ေနာ္ ႔ထံတြင္လဲ စုံစမ္းနိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..)

Read more »

Posted in: ၀၂။ ႏိုင္ငံတကာသတင္း

ေရေအာက္စံ ဘုရားသုံးဆူ ေစတီေဟာင္း ျပန္ေပၚ

ကြန္းခ်မ္း | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၄၁ မိနစ္ 

ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ) ။      ။ ၂၇ ႏွစ္ခန္႔အၾကာ ေရေအာက္နစ္ျမဳပ္ခဲ့သည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ပိုင္နက္အတြင္းရွိ ဘုရားသုံးဆူ ေစတီေဟာင္းႏွင့္ ဝင္းကရြာေဟာင္းမွ သာသနိက အေဆာက္အအံုမ်ား ျမစ္ေရခန္းေျခာက္ေနသျဖင့္ ျပန္ေပၚလာခဲ့သည္။

ျပန္ေပၚလာသည့္ ေက်ာင္း၊ သိမ္ႏွင့္ သာသနိက အေဆာက္အအံုမ်ားမွာ ပ်က္စီးေနၿပီး၊ ေစတီေဟာင္းကိုလည္း အုတ္ပုံအျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့ကာ ရြာေဟာင္းမွာမူ ေရေအာက္တြင္ နစ္ျမဳပ္ဆဲျဖစ္သည္။
 လက္ရွိ ေခၚတြင္ေနသည့္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ဘုရားသုံးဆူႏွင့္

ဆယ္စုႏွစ္ သုံးခုနီးပါး ေရေအာက္နစ္ျမဳပ္၍ ပ်က္စီးခဲ့ရသည့္ ဘုရားသုံးဆူေစတီေဟာင္း (ဓာတ္ပံု - မဇၥ်ိမ)

ကီလိုမီတာ ၂ဝ ေက်ာ္ ကြာေဝးၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ ကန္ခ်နပူရီခ႐ိုင္ စံခလပူရီၿမိဳ႕နယ္ ဝင္းကရြာသစ္အနီးတြင္ ထိုသို႔ ျပန္ေပၚလာပံုကို ေဒသခံမ်ား ျမင္ေတြ႔ၾကသည္။

စံခလယ္ေခ်ာင္း၊ ဘီးခီး (ေခၚ) ကင္းေခ်ာင္း၊ လန္တီေခ်ာင္း သုံးသြယ္ ေပါင္းဆုံရာ၌ ဘုရားသုံးဆူေစတီေဟာင္းႏွင့္ ဝင္းကရြာေဟာင္း တည္႐ွိသည္။

“ရြာေဟာင္း ေရျမဳပ္ကတည္းကဆို အခုလို ေရခန္းတာ ၅ ၾကိမ္ ရွိၿပီ။ ၇ ႏွစ္ တၾကိမ္ေလာက္ ဒီလိုခန္းတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မႏွစ္နဲ႔ ဒီႏွစ္က ဆက္တိုက္ေရခန္းတယ္” ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ အရွည္ဆုံး စံခလပူရီ သစ္သားတံတားအနီး စံခလယ္ေခ်ာင္းတြင္ ေဖာင္အိမ္ငွားျခင္းျဖင့္  ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္ အသက္ေမြးလာခဲ့သူ ႏုိင္ခ်စ္ေငြက ေျပာသည္။

ထိုင္းအစိုးရက ေခ်ာင္းသုံးသြယ္ ေပါင္းစုံရာမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေကြးျမစ္လက္တက္မွ ေရမ်ားကို ထြန္ဖါဖြန္ ေရကာတာျဖင့္ ထိန္းသိမ္းၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္သည့္ စီမံကိန္းေၾကာင့္ ေရေအာက္နစ္ျမဳပ္ခဲ့ရာမွ ၅ ၾကိမ္ေျမာက္ ျပန္ေပၚလာခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

ေရေအာက္နစ္ျမဳပ္ၿပီး ျပန္ေပၚလာသည့္ ဝင္းကရြာေဟာင္းမွ သိမ္ေတာ္ (ဓာတ္ပံု - မဇၥ်ိမ)

ပုံမွန္ေႏြရာသီ ေရအနည္းဆုံးအခ်ိန္တြင္ စံခလယ္ေခ်ာင္း၌ ေရ ၁၈ ေပ ရွိၿပီး ယခုႏွစ္တြင္ ၉ ေပသာ က်န္ရွိကာ ဆက္လက္ေလ်ာ့နည္းဖြယ္ ရွိသည္ဟု ႏိုင္ခ်စ္ေငြက ေျပာသည္။

ေစတီေဟာင္းႏွင့္ သာသနိက အေဆာက္အဦးေဟာင္းသို႔ ေမာ္ေတာ္ကား၊ စက္ေလွမ်ားျဖင့္ ေန႔စဥ္ လာေရာက္ေလ့လာသည့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ၅ဝ - ၆ဝ ဦးခန္႔ ရွိၿပီး ႐ုံးပိတ္ရက္မ်ားတြင္မူ ၁ဝဝ ေက်ာ္ ရွိသည္။

“အခု ေရနည္းေတာ့ ေဖါင္အိမ္နဲ႔ သြားလာလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ပဲ့ခ်ိတ္စက္ေလွေတြနဲ႔ပဲ သြားၾကတာ မ်ားတယ္။ ဝင္းက႐ြာေဟာင္းနဲ႔ ေစတီေဟာင္းကုိပဲ သြားၾကတာ မ်ားတယ္” ဟု ႏိုင္ခ်စ္ေငြက ေျပာသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ဝ ေက်ာ္ ဟံသာဝတီ မင္းေနျပည္ေတာ္ ပ်က္သုဥ္းစဥ္က ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ဝင္ေရာက္ခုိလႈံခဲ့သည့္ မြန္လူမ်ိဳးမ်ားက အဆုိပါဘုရားသုံးဆူကုိ တည္ထားခဲ့သည္ဟု သမိုင္းမွတ္တမ္းအခ်ဳိ႕က ဆိုသည္။

ေရေအာက္နစ္ျမဳပ္ေနသည့္ ရြာေဟာင္းကို လြန္ခဲ့သည့္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးစအခ်ိန္က ဝင္းကဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ကို တိမ္းေရွာင္လာသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေအာက္ပိုင္းမွ အိမ္ေထာင္စု ၆ဝ ခန္႔ရွိ မြန္လူမ်ဳိးမ်ားက တည္ေထာင္ခဲ့ၾကသည္။

Read more »

Posted in: ၀၄။ ထိုင္းသတင္း

ျမန္မာ ၆၁ ေယာက္ အဖမ္းခံရ

(ဓာတ္ပံု - Manager Online)

ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကေန တဆင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကုိ အလုပ္သြားလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီး၊ အမ်ဳိးသား ၆၁ ေယာက္ကုိ ထိုင္း အာဏာပိုင္ေတြက မေန႔က ဖမ္းဆီး လိုက္တယ္လို႔ ထုိင္းဘာသာနဲ႔ ေရးသား ထားတဲ့ မန္ေနဂ်ာ အြန္လုိင္း (Manager Online) အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အမ်ဳိးသား ၅၆ ေယာက္၊ အမ်ဳိးသမီး ၅ ေယာက္နဲ႔ အတူ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကုိ ဦးတည္ သြားဖို႔ ႀကိဳစားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထိုင္း အာဏာ ပုိင္ေတြရဲ ဖမ္းဆီးမႈကုိ ခံလိုက္ရတာပါ။ အဖမ္းခံရတဲ့ သူေတြကေတာ့ ျမန္မာနဲ႔ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ျမန္မာျပည္သားေတြကုိ ထုိင္း အာဏာပိုင္ေတြက စစ္ေဆးေတာ့ တရား၀င္ စာရြက္စာတမ္းေတြ မရွိတဲ့အတြက္ အားလံုးကုိ မဲေဆာက္ ၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ လူ၀င္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး (လ၀က) အခ်ဳပ္က ျမ၀တီၿမိဳ႕ တဖက္ကမ္းသုိ႔ ပို႔ေဆာင္သြားမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒီလို အဖမ္းခံရတဲ့ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးေတြက ကယ္ရီနဲ႔ လာသလားဆိုတာကုိ မသိေသးဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကယ္ရီနဲ႔ လာတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အဖမ္းလည္း ခံရၿပီး ပိုက္ဆံလည္း ရႈံးသြားႏုိင္ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ကုိ သြားဖို႔ လူတေယာက္ကို ကယ္ရီခ ဘတ္ေငြ အနည္းဆံုး (၁၆၀၀၀) ေလာက္ ေပးရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကယ္ရီေတြကေတာ့ အဖမ္းခံရတဲ့ လူေတြကုိ အကူအညီေပး တာ ရွိပါတယ္။ ကယ္ရီအားလံုးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။

ျမန္မာျပည္ စစ္အစိုးရလက္ေအာက္မွာ စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းေနတဲ့ အတြက္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ဝင္ေရာက္ လာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ရွိေနဆဲပါပဲ။ အခက္အခဲ မ်ိဳးစံု ေတြ႔ရေပမယ့္ အဆင္ေျပလိုေျပျငား စြန္႔စားၾကရၿပီး အခုလို ဒုကၡေရာက္ ၾကရ၊ မ်က္ႏွာငယ္ၾကရတာလည္း ရွိပါတယ္။

သန္းထိုက္ဦး

Read more »

Posted in: ၀၁။ အလုပ္သမားမ်ား သတင္း

ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ဗမာေလးတစ္ေယာက္ (အပုိင္း ၄)

ေနာက္တစ္ေခါက္ ၅ ႏွစ္အၾကာ၊ ထုိင္းကုိ မိမိ ျပန္ေရာက္ လာခဲ႔တဲ႔ အခါမွာ သူတုိ႔ (ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ား) ဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အရင္းခံ ရွိၿပီးသား အၾကင္နာ၊ ေစတနာ၊ ေမတၱာ ေတြနဲ႔ အရင္ကလုိဘဲ မိမိကုိ ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းႏွီးစြာ ေထြးပုိက္ ႀကိဳဆုိခဲ႔တာကုိ ျပန္ရခဲ႔ ပါေတာ့တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ မွာေတာ့ ဗမာလုိ႔ ေျပာေသာ္လည္း သူတုိ႔ မ်က္ႏွာ မပ်က္ၾကေတာ့ပါဖူး၊ ႏွာေခါင္းလဲ မရွဳံ႕ၾကေတာ့ပါဖူး၊ ရြံရွာတဲ႔ အမူအယာလည္း မျပၾကေတာ့ပါဖူး။ ဒါကေတာ့ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္ …

လူမုိက္တုိ႔ရဲ႕ ထုိက္တန္တဲ႔ ရလာဒ္

လူမုိက္ဆုိတာ အသိဥာဏ္ အလိမၼာ မရွိဘဲ မုိက္ရူးရဲနဲ႕ ကုိယ့္အေပၚ ျဖစ္လာမဲ႔ အက်ဳိးအျပစ္ေတြကုိ နားမလည္ဘဲ အဆင္ျခင္မဲ႔စြာ ေျပာဆုိ၊ လုပ္ကုိင္ တတ္တဲ႔ သူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ထင္ထင္ ရွားရွား ဥပမာ တစ္ခု ျပရမယ္ဆုိရင္ – ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ဦးေနဝင္းက စစ္တပ္ဆုိတာ ေသနတ္ကုိ မုိးေပၚ ေထာင္မပစ္ဖူး လုိ႔ ပညာမဲ႔ မုိက္ရူးရဲ လူ႔ေအာက္တန္းစား စကားမ်ဳိး ေျပာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ၊ အဲဒီ သူေျပာတဲ႔ စစ္တပ္က ေသနတ္ကုိ မုိးေပၚ ေထာင္မပစ္ဘဲ သူ႔ကုိ တည့္တည့္ ခ်ိန္ထားလုိ႔ ေသတဲ႔ အထိ အိမ္ထဲကေန အိမ္ျပင္ ထြက္လုိ႔ မရခဲ႔ေတာ့ပါဖူး။ ဒါဟာ လူမုိက္ေတြရဲ႕ ထုိက္တန္တဲ႔ ရလာဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလုိ လူမုိက္ေတြရဲ႕ ပုံစံမ်ုိးနဲ႔ ကုိယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳကုိ ေဖာ္ျပမယ္ ဆုိရင္ေတာ့၊ ရလာဒ္မွာ ယဥ္ေက်းမွဳ သရုပ္ေတာ့ ေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါဖူး၊ ရုိင္းစုိင္းမွဳ သရုပ္သာ ေပၚလြင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ ဗမာမ်ား ေျပာၾကသလုိ – “ဗမာက ဗမာဘဲကြ၊ ဘယ္ေကာင့္မွ ေ×ာက္ဂရု စုိက္စရာ မလုိဖူးကြ” ဆုိတဲ႔ ပုံစံမ်ဳိးကုိ သူတပါး ႏုိင္ငံမွာ၊ သူတပါး ေျမေပၚမွာ၊ သူတပါး လူမ်ဳိးေရွ႕မွာ ျပမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ လုံျခည္ လွန္ျပလုိ႔ ေအာက္က “ႏွစ္လုံး” အျပင္ ဘာမွ မရွိဖူး ဆုိတာကုိ ရွင္းျပေန သလုိမ်ဳိး သာ ျဖစ္ပါေတာ့မယ္။ ဘယ္လုိပင္ ျဖစ္ပါေစ “ငါဗမာကြ” ဆုိၿပီး၊ ဗမာ ျဖစ္ရတာကုိ “မာန” နဲ႕ ဂုဏ္ယူမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ တစ္ခြဲသားမွ မေလွ်ာ့လုိသည့္ မာန အေၾကာင္းမွာ ေဖာ္ျပခဲ႔သလုိ ပညာတတ္တုိ႔ရဲ႕ ပုံသ႑ာန္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူမုိက္တုိ႔ရဲ႕ ပုံစံမ်ားသာ ျဖစ္ေတာ့မွာမုိ႔ လူမုိက္တုိ႔ အတြက္ ထုိက္တန္တဲ႔ ရလာဒ္ကုိဘဲ ရၾကမွာပါ။

လက္မ မေထာင္တဲ႔ ႏုိင္ငံႀကီးသား

ဥပမာ အဂၤလိပ္ လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ဟာ အဂၤလိပ္ လူမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္၊ အေမရိကန္ လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ဟာ အေမရိကန္ လူမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္၊ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ဟာ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္ ဆုိတာ သူတပါး လူမ်ဳိးမ်ားနဲ႔ မိတ္ဆက္တဲ႔ အခါ သူတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြဟာ ကမၻာ့ အထက္တန္းစား လူမ်ဳိးရယ္လုိ႔ ၾကြားဝါၿပီး မာနနဲ႔ လက္မေထာင္ မေျပာၾကပါဖူး။ တပါး ႏုိင္ငံသား ေတြရဲ႕ သူတုိ႔နဲ႔ မတူတဲ႔ ထူးျခားတဲ႔ အခ်က္ အလက္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳ ေဖာ္ထုတ္ ခ်ီးမႊမ္းျခင္းသာ ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိၾကၿပီး၊ တျခား လူမ်ုိး တစ္ခုကုိ ေလးစားတဲ႔ အမူအယာ ကုိသာ ျပသေလ့ ရွိၾက ပါတယ္။

ယဥ္ေက်းမွဳ ကုိေဖာ္ထုတ္ျပသပုံ

တဖက္မွာလည္း၊ ယဥ္ေက်းတဲ႔ သူေတြ ဆုိတာ ဆင္ျခင္တုံ တရားရွိၾကတာေၾကာင့္ ကုိယ့္အျပစ္ကုိ ကုိယ္သိဖုိ႔ ျမင္ဖုိ႔ ၾကည့္ရန္ ဝန္မေလးသလုိ သူမ်ားက ေထာက္ျပရင္လည္း တန္ဖုိးထားၿပီး ကုိယ္တုိင္ ရွဳျမင္ၾကည့္ တတ္ၾကပါတယ္။ ဥပမာ အားျဖင့္ ဒီကေန႔ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္၊ ဂ်ပန္ နဲ႔ ၾသစေတးလ် စတဲ႔ ကမၻာ့ ထိပ္တန္း ႏုိင္ငံမ်ားကုိ ၾကည့္ရင္၊ သူတုိ႔ဟာ ကမၻာ့ ၾသဇာ အာဏာ ႀကီးတဲ႔ ႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ ဘယ္သူ႔မွ လူမထင္လုိ႔ ရတဲ႔ ႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း သူတုိ႔ လုပ္ခဲ႔တဲ႔ အျပစ္ေတြကုိ ဝန္ခံျခင္း၊ ဝန္ခ်ျခင္း၊ တာဝန္ယူျခင္း စသည္တုိ႔ လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႔ရပါမယ္။ ဥပမာ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ ဆုိရင္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အတြင္းက သူတုိ႔ လုပ္ခဲ႔တဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြကုိ ဒါဟာ အျပစ္ေတြ ပါဆုိၿပီး၊ သူတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ သူတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြကုိ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားတာမ်ဳိး လုပ္ၾကသလုိ၊ သူတုိ႔ အျပစ္က်ဴးလြန္ ခဲ႔တဲ႔ ႏုိင္ငံေတြ အေပၚမွာလည္း ဝန္ခ် ေတာင္းပန္ျခင္း၊ ျပန္လည္ စာနာမွဳ အကူအညီေတြ ေပးျခင္းမ်ား လုပ္ၾကတာ မၾကာခဏ သတင္းေတြထဲမွာ ၾကားဖူး ေနရပါတယ္။ ဒီလုိပါဘဲ ၾသစေတးလ် ဆုိရင္လည္း ဒီကြ်န္းေပၚကုိ ေရာက္လာၿပီး လက္ရွိ ကြ်န္းမွာ ေနထုိင္ေနတဲ႔ ကြ်န္းသားေတြကုိ ဗလာကာရ ျပဳက်င့္ခဲ႔တာ၊ အႏုိင္အထက္ လုပ္ခဲ႔ တာေတြကုိ အျပစ္ တစ္ခုလုိ သူတုိ႔ အစုိးရ ကုိယ္တုိင္က ေထာက္ပံ့ ေပးထားတဲ႔ ရုပ္ျမင္ သံၾကားလုိင္း ကေန ယေန႔ထိ ထုတ္ျပ ေထာက္ျပ ေနၾကတာ ၾကည့္ရပါတယ္။ ဒီအျပစ္ေတြ ကုိလည္း ဝန္ခံ၊ ဝန္ခ်ၿပီး ဒီအမွားေတြ အတြက္ ေပးဆပ္ရမဲ႔ ကိစၥမ်ား အတြက္လည္း ေပးဆပ္ေန ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ယဥ္ေက်းသူေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳကုိ ေဖာ္ထုတ္ ျပသတဲ႔ ပုံစံ ျဖစ္ပါတယ္။

ၾသစေတးလ်သား တစ္ဦးရဲ႕ စိတ္ထား ဥပမာ

ဒီေနရာမွာ ၾသစေတးလ်သား တစ္ဦးနဲ႔ မိမိ ေတြ႕ခဲ႔ရစဥ္က ဥပမာ တစ္ခုကုိ ေျပာျပ လုိပါတယ္။ တရက္မွာ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဖူးခက္ ပင္လယ္ ကမ္းေျခမွာ ၾသစေတးလ် ႏုိင္ငံသား တုိဘီ ဆုိသူနဲ႔ မိမိ သိကြ်မ္းခဲ႔ပါတယ္။ တုိဘီဟာ သူ႔ရဲ႕ ဘုိးဘြားမ်ား ေခတ္ကတည္းက အဂၤလန္ကေန တကြ်န္းပုိ႔ ခံရၿပီး ေရာက္လာတဲ႔ အဂၤလိပ္ လူမ်ဳိး မိသားစုဝင္ တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိက သူဟာ ၾသစေတးလ်က လာတယ္ ဆုိတာကုိ သိရတဲ႔ အခါမွာ – ၾသစေတးလ် ႏုိင္ငံသား ေတြဟာ လူ႔အခြင့္ အေရးနဲ႔ လူ႔တန္ဖုိးကုိ သိပ္တန္ဖုိး ထားတတ္တဲ႔ လူေတြ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ခ်ီးမႊမ္း လုိက္ပါတယ္။ ဒီအခါ တုိဘီက – “ငါတုိ႔ဟာ အခုအခ်ိန္မွာ လူ႔အခြင့္ အေရးနဲ႔ လူ႔တန္ဖုိးကုိ သိပ္တန္ဖုိး ထားရမဲ႔ အေျခအေန ျဖစ္လာလုိ႔ ထားလာ ၾကရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ၾသစေတးလ်ကုိ ေရာက္လာ ၾကတဲ႔ ငါတုိ႔ အဂၤလိပ္ေတြ၊ ငါတုိ႔ရဲ႕ ဘုိးဘြားေတြဟာ သူတုိ႔ လုပ္သြားတဲ႔ သိကၡာ က်စရာ၊ မ်က္ႏွာပ်က္ စရာ၊ ရွက္စရာ လုပ္ရပ္ေတြကုိ ငါတုိ႔က အခုအခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီး ေပးဆပ္ဖုိ႔ တာဝန္ ရွိလာလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သမုိင္းက အေၾကြးကုိ ငါတုိ႔ ျပန္ဆပ္ ေနၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾသစေတးလ် ဆုိတာ ငါတုိ႔ရဲ႕ ေျမ မဟုတ္ပါဖူး။ အေဘာ္ဂ်င္နယ္ လူမ်ဳိးေတြ ပုိင္တဲ႔ ကြ်န္းကုိ ငါတုိ႔က လာေနခဲ့ ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ လက္ရွိ ကြ်န္းသား ေတြဟာ စိတ္ထား ႏွလုံးသား ေကာင္းစြာနဲ႔ ငါတုိ႔ကုိ ဘာမွ ရန္မျပဳဘဲ ၾကည္ၾကည္ ျဖဴျဖဴ လက္ခံခဲ႔ ၾကတဲ႔ အျပင္ ငါတုိ႔ကုိ ကူညီတာေတြ ရွိခဲ႔ၾကေပမဲ႔ ငါတုိ႔ ဘုိးဘြား ေတြဟာ ကြ်န္းသားေတြကုိ အေၾကာင္းမဲ႔ သတ္ျဖတ္၊ ညွင္းဆဲ၊ မိန္းမေတြ ဆုိရင္ မုဒိန္းက်င့္နဲ႔ အလြန္ကုိ လူမ်ဳိး သိကၡာ က်စရာ၊ ေအာက္တန္းက် စက္ဆုပ္ဖြယ္ ေကာင္းတဲ႔ အျပဳအမူေတြ လုပ္ခဲ႔တာေၾကာင့္ ငါတုိ႔ အခု ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြဟာ အရွက္ ေကာင္းေကာင္း ရစရာ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒါေတြကုိ ငါတုိ႔က အခု ျပန္ေပးဆပ္ ၾကရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါတုိ႔ ဝန္ခ် ေတာင္းပန္ ရပါေတာ့မယ္။ ငါတုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ျပန္ၿပီး ၾကည့္ရွဳ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရ ပါေတာ့မယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ငါတုိ႔ရဲ႕ သိကၡာကုိ ငါတုိ႔ အဖတ္ဆယ္ ၾကရေတာ့မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အခုဆုိ ကြ်န္းသားေတြကုိ ငါတုိ႔က ပညာေတြ အလကား သင္ေပးတယ္၊ သူတုိ႔ အတြက္ သီးသန္႔ အခြင့္ အေရးေတြ ေပးတယ္၊ ဒီ႔ျပင္ သူတုိ႔ကုိ အစုိးရ အဖြဲ႕ထဲ အထိ ေနရာေပးၿပီး၊ သူတုိ႔ အတြက္ ဝန္ႀကီးဌာန တစ္ခု ထားေပးတယ္။ ေနာင္ကုိ ငါတုိ႔ ဘုိးဘြားေတြလုိ အမွားေတြ၊ ရွက္စရာေတြ၊ သိကၡာ မရွိတဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြ မျဖစ္လာေအာင္ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ လူ႔တန္ဖုိးကုိ ေလးစားဖုိ႔ ငါတုိ႔ေတြ လုပ္ၾကရ ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္” လုိ႔ ရွင္းျပပါတယ္။

ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ သတၱိ

လူတစ္ေယာက္ဟာ ယုတ္ညံ့တဲ႔ စိတ္ထားနဲ႔ ရွိတဲ႔ သတၱိမ်ဳိး ဆုိတာ မုိက္ရူးရဲ တန္ဖုိးမရွိတဲ႔ သတၱိမ်ဳိးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ ရွိတဲ႔ သတၱိမ်ဳိး ဆုိတာ ကေတာ့ တန္ဖုိး မျဖတ္ႏုိင္တဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာဘဲ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ သတၱိရွိတယ္ ဆုိတာ – ကုိယ့္အျပစ္ကုိယ္ ျမင္တတ္ရမယ္၊ ျမင္ရင္ ဝန္ခံရဲတဲ႔ သတၱိ၊ တစ္ခါ ဒီအျပစ္အေပၚမွာ သူတပါးကုိ လက္ညဳိးထုိး ပုံမခ်ဘဲ၊ ကုိယ္တုိင္ တာဝန္ ခံယူရဲတဲ႔ သတၱိ၊ ဒါမ်ဳိးကုိမွ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ သတၱိ ရွိတာလုိ႔ ေခၚႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေျပာင္းလဲ မရတဲ႔ လူမ်ဳိး

မိမိဟာ ဗမာလူမ်ဳိး ျဖစ္လုိ႔ ၾသစေတးလ် မွာေနထုိင္ၿပီး၊ ႏုိင္ငံသား အျဖစ္သာ ၾသစေတးလ် ႏုိင္ငံသား ျဖစ္လုိ႔ ရေပမဲ႔၊ လူမ်ဳိးကေတာ့ ဗမာဆုိတာ ဘယ္လုိမွ၊ ဘယ္ေတာ့မွ ေဖ်ာက္လုိ႔ ရမယ့္ အရာမဟုတ္ပါဖူး။ ဒါေၾကာင့္ မိမိကုိ ဘာလူမ်ဳိးလဲလုိ႔ ေမးလာရင္ ဗမာလုိ႔သာ ေျဖရမွာပါ။

ကုိယ့္အမ်ဳိးကုိ ကုိယ္ခ်စ္သူ

ဒီေတာ့ ကုိယ့္လူမ်ဳိးကုိ ကုိယ္မခ်စ္လုိ႔ မရေတာ့ပါဖူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ကုိယ့္လူမ်ဳိး ဗမာေတြရဲ႕ အမွား၊ အျပစ္ေတြကုိ ၾကည့္ျမင္ၿပီး၊ ဒါေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ရဲဖုိ႔ သတၱိ၊ ဒါေတြကုိ ကုိယ့္ရဲ႕ အမွား၊ ကုိယ့္ရဲ႕ အျပစ္လုိ႔ သူမ်ား လူမ်ဳိးေတြ ေရွ႕မွာ ခံယူရဲတဲ႔ သတၱိ ရွိဖုိ႔ လုိပါၿပီ။ ဒီအမွားေတြဟာျဖင့္ သူတုိ႔ေတြ ပညာမတတ္တဲ႔ ေကာင္ေတြမုိ႔ပါ၊ သူတုိ႔ေတြ အလုပ္သမားေတြ မုိ႔ပါ၊ သူတုိ႔ေတြ စစ္သားေတြ မုိ႔ပါ ဆုိၿပီး သူမ်ားကုိ လက္ညဳိးထုိးမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဗမာလုိ႔ မေျပာတာဘဲ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္မွာပါ။ သူမ်ား လူမ်ဳိး အျမင္မွာေတာ့ ဒီပုပ္ထဲက ဒီပဲ၊ ဘယ္သူ႔ လက္ညုိး ထုိးထုိး ကုိယ့္ကုိယ္လဲ ဒီလုိ လူမ်ဳိးဘဲ မခြဲမျခား ျမင္မွာပါဘဲ။ ဗမာလုိ႔ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗမာေတြ အားလုံးရဲ႕ ဆုိးေမြ ေကာင္းေမြ ပုခုံးေပၚမွာ ထမ္းရဲတဲ႔ သတၱိ မရွိရင္ ဒါဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ သတၱိရွိၿပီး ကုိယ့္အမ်ဳိးကုိ ခ်စ္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဖူး။

မိသားတစ္စုရဲ႕ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ သတၱိလုိ

ဒါဟာ ဥပမာ ေျပာရရင္ မိသားစု တစ္ခုမွာ ဖခင္ တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ သတၱိကုိ သူ႔မိသားစု အေပၚမွာ ထားရွိတဲ႔ အခါမွာ မိသားစုဝင္ မည္သူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ မဆုိ၊ သူတပါးနဲ႔ ပတ္သက္လာလုိ႔ အျပစ္တစ္ခုခု ျဖစ္ခဲ႔ရင္ ဖခင္ဟာ မိသားစု အတြက္ တာဝန္ယူရဲတဲ႔ သတၱိ ရွိသလုိပါဘဲ။ မိခင္မွာလဲ သားသမီးေတြ အတြက္ဆုိ ဒီလုိ သတၱိမ်ဳိး ရွိၾကတာပါဘဲ။ ဒါဟာ ငါ့သား တာဝန္၊ ငါ့သား အျပစ္၊ ငါ့တာဝန္၊ ငါ့ အျပစ္ မဟုတ္ဖူးလုိ႔ ဘယ္သူမွ မျငင္းပါဖူး။ ဒါေၾကာင့္လဲ မိသားစု အေပၚမွာ ဒီလုိမွ တာဝန္ ခံရဲတဲ႔ သတၱိမရွိရင္ ဒါဟာ မိသားစုကုိ ခ်စ္ခင္တဲ႔ လူလုိ႔ ေျပာလုိ႔ မရႏုိင္ သလုိ၊ ဗမာေတြရဲ႕ ဆုိးေမြ ေကာင္းေမြကုိ ပုခုံး မထမ္းႏုိင္ဘဲနဲ႔ ဗမာကုိ ခ်စ္ခင္ပါတယ္ ဆုိတာကေတာ့ လူၾကား ေကာင္းေအာင္ (သုိ႔မဟုတ္) ဦးေနဝင္း သင္ထားခဲ႔ တာေလးေတြကုိ လိမ္လိမ္မာမာ နားေထာင္ ေနတဲ႔ တပည့္ေကာင္း တစ္ေယာက္ မုိ႔လုိ႔သာ ေျပာတာ ျဖစ္မွာပါ။

လူမုိက္ သတၱိထုတ္ျပတဲ႔ ဗမာ

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဒီလုိမွ တာဝန္ မယူရဲဘဲ၊ ဗမာေဟ့ ဆုိၿပီး အသားလြတ္ မရွိ – ရွိတာေတြ ထုတ္ၾကြား၊ မဟုတ္က ဟုတ္က ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့ ထုံးစံေတြကုိ လူအထင္ႀကီးမလား ဆုိၿပီး ထုတ္ျပ၊ မရွိမဲ႔ ရွိမဲ႔ သမုိင္းေကာင္း ေလးေတြ ရွာႀကံ မွီျငန္းၿပီး၊ ဗမာဆုိတာကုိ သတၱိရွိရွိ သူတစ္ပါး တုိင္းတပါးသား ေရွ႕မွာ မရွက္မေၾကာက္ ထုတ္ျပ လုိက္စမ္းပါ ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ လူရြံစရာ ျဖစ္ေစမဲ႔ လူမုိက္ သတၱိကုိ ထုတ္ျပခုိင္း ေနတာသာ ျဖစ္ေတာ့မွာပါ။

ကုိယ္ပုိင္ အေတြးအျမင္နဲ႔ ခံယူခ်က္

ဒါေတြဟာ မိမိ ကုိယ္ပုိင္ ေတြးေခၚ ယူဆတဲ႔ အေတြးအေခၚနဲ႔ ခံယူခ်က္မ်ား သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေတြး အျမင္နဲ႔ ခံယူခ်က္မ်ား အေပၚမွာ မူတည္ၿပီးလည္း မိမိ အေနနဲ႔ ဗမာဆုိတာ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ သတၱိရွိတဲ႔ ဗမာလုိ႔သာ ခံယူရန္ ဆႏၵရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ မိမိဟာ ဗမာဆုိတာကုိ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ သတၱိ ထုတ္ျပ ႏုိင္မယ္ ဆုိပါက ဘယ္သူ ဘယ္လူမ်ဳိးက မိမိကုိ အထင္ေသး ဝံ့ပါလိမ့္မလဲ၊ ဘယ္သူ ဘယ္လူမ်ဳိးက မိမိကုိ အထင္ မႀကီးဘဲ ေနပါလိမ့္ မလဲ၊ ဘယ္သူ ဘယ္လူမ်ဳိးက မိမိကုိ လက္မခံဘဲ ေနပါလိမ့္မလဲ၊ ဘယ္သူ ဘယ္လူမ်ဳိးက မိမိကုိ ႏွာေခါင္းရွဳံ႕ ကဲ႔ရဲ႕ပါလိမ့္ မလဲ လုိ႔ ယုံၾကည္လွ်က္ပင္ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ တုိက္တုိက္ ဆုိင္ဆုိင္ ေနာက္ထပ္ တစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္ လာခဲ႔ ပါေတာ့တယ္။

(ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါဦးမည္)

Read more »

Posted in: ၀၈။ ေဆာင္းပါး

ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ဗမာေလးတစ္ေယာက္ (အပုိင္း ၃)

မိမိကုိ ထုိင္းမွာ ဘာလူမ်ဳိးလဲလုိ႔ ေမးရင္ “ျမန္မာလုိ႔ မေျဖနဲ႔သူငယ္ခ်င္း” လုိ႔ သတိေပးတဲ႔ သူက မိမိနဲ႔ ငယ္ငယ္က တစ္ခ်ိန္လုံး လည္ပင္းဖက္ ေပါင္းသင္းခဲ႔ၿပီး၊ မိမိနဲ႔ အတူ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ကုိလည္း ေရာက္ခဲ႔ ဖူးသူ ျဖစ္တဲ႔ အျပင္၊ ျမန္မာမွဳကုိလည္း ႏွစ္သက္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္ တရက္မွာ မိမိ လက္ေဆာင္ ေပးတဲ႔ ပုဆုိးကုိ ဝတ္ၿပီး၊ မိမိနဲ႔ ေက်ာင္းေဆာင္နားမွာ ဘိလိယက္ သြားထုိးစဥ္ သူ႔ကုိ အျခား ထုိင္းတစ္ေယာက္က မင္းဘာလူမ်ဳိးလဲ လုိ႔ေမးတဲ႔ အခါ၊ သူ႔ကုိယ္သူ ဗမာ ဆုိၿပီးေတာ့ ေနာက္ေျပာင္ ေျပာခဲ႔သူလည္း ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ သူကုိယ္တုိင္က မိမိကုိ အဲသည္လုိ သတိေပးေတာ့၊ ပုိလုိ႔ပင္ အံ့ၾသရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ မိမိကေန သူတုိ႔ကုိ အက်ဳိးအေၾကာင္း ရွင္းျပဖုိ႔ ျပန္ေမးတဲ႔ အခါမွာ မိမိဟာ အေတာ္ကုိ စိတ္ဝင္တစား ေလးေလး နက္နက္ ေမးလုိက္တယ္ ဆုိတာ သူတုိ႔ေတြ အားလုံး ရိပ္မိ ၾကပါလိမ့္မယ္။

မိမိရဲ႕ ေမးခြန္းဟာ သူတုိ႔အတြက္ ရုတ္တရက္ အေျဖရ ခက္သြားၾကပုံ ေပၚပါတယ္။ သူတုိ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ ၾကည့္ၾကၿပီး မိမိကုိ ဘယ္လုိ ျပန္ေျဖရမယ္ ဆုိတာလည္း စဥ္းစား ေနရပုံ ေပၚၿပီး၊ ခတၱေလာက္ တိတ္ဆိတ္ သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ တစ္ေယာက္က စၿပီး “မင္း ဒီကုိ မေရာက္တဲ့ ၁၀ ႏွစ္အတြင္းမွာ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလည္း သြားတာ မင္း မသိလုိ႔ ျဖစ္မွာပါ၊ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းရဲ႕ ျပန္ေမးတဲ႔ ေမးခြန္းကုိ ငါတုိ႔ ဘယ္ကစၿပီး ေျပာရမွန္းေတာင္ မသိျဖစ္သြားတာ၊ မင္းလဲ ဒီအေၾကာင္းကုိ တကယ္တမ္း ေသေသခ်ာခ်ာ သိျခင္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ငါတုိ႔လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပပါမယ္ သူငယ္ခ်င္း၊ ဒီေတာ့ တာအုိ (မိမိအား ပထမ သတိေပးသူ သူငယ္ခ်င္း၊ တာအုိ ဆုိသည္မွာ ျမန္မာလုိ လိပ္ဟု အဓိပၸါယ္ ရသည္) ကဘဲ အစအဆုံး နားလည္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပ လုိက္ပါေတာ့ကြာ” ဆုိၿပီး နိဒါန္း စပ်ဳိး လုိက္ပါေတာ့တယ္။

တာအုိရဲ႕ ကုိယ္ေတြ႕ ဇာတ္လမ္း

“ဒီလုိပါ သူငယ္ခ်င္း… မင္းတုိ႔ ငါတုိ႔ ေက်ာင္းတက္စဥ္ ကေတာ့ ဘန္ေကာက္မွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ သိပ္မရွိ ၾကေသးပါဖူး။ သုိ႔ေသာ္ မင္းျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္သြားၿပီး ေနာက္မၾကာခင္ (၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္း) မွာဘဲ၊ ဘန္ေကာက္ကုိ နယ္စပ္ ကတဆင့္ ျမန္မာေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေရာက္လာၾကတယ္။ မင္းတုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ အေရးအခင္း ျဖစ္တယ္ မုိ႔လား။ အဲဒီမွာ ေျပာရရင္ ငါတုိ႔ အေနနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး (“ခရိမ္ခ်ဳိင္”) ျဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္ (ခရိမ္ခ်ဳိင္ ဆုိသည့္ ထုိင္းစကား အဓိပၸါယ္ကုိ အပုိင္း ၂ မွာ ရွင္းျပခဲ႔ၿပီး)။ ငါတုိ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ အကူအညီ ေပးၾကတယ္ကြာ။ ငါတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ အေနနဲ႔ ဆုိရင္ ငါ့အေဖက သူ႔ရဲ႕ အေပါင္ဆုိင္မွာ ျမန္မာျပည္က ေရာက္လာတဲ႔ ျမန္မာေတြကုိ အလုပ္ေတြ ရွာႀကံေပးၿပီး၊ သူတုိ႔မွာ ပါ့(စ္)ပုိ႔ေတြ ဗီဇာေတြ မပါလာေတာ့ ရဲေတြနဲ႔ ျပႆနာ မျဖစ္ေအာင္၊ ဖုံးထား ဖြက္ထား ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ကြာ သူတုိ႔ဟာ ေက်းဇူး မသိတတ္ၾကတဲ႔ အျပင္၊ ငါတုိ႔ကုိပါ ေစာ္ကားသြား ၾကတယ္။ ငါ့အေဖ အေပါင္ဆုိင္မွာ တပ္ထားတဲ႔ လွဳိ႕ဝွက္ ကင္မရာ ကေန သူတုိ႔ ပုိက္ဆံခုိးတာ၊ ေရႊခုိးတာေတြ မိ တယ္ကြာ။ အဲဒီေတာ့ ငါ့အေဖက အေတာ္ စိတ္ဆုိးတာေပါ့၊ သူတုိ႔ကုိ ျပန္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းတယ္။ သူတုိ႔က ျပန္မေပးဖူး၊ ခင္ဗ်ား လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ဆုိၿပီး ခပ္ရုိင္းရုိင္း ေျပာတဲ႔ အျပင္၊ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ဒီလုိ လာမစြတ္စြဲနဲ႔ ဗမာဆုိတာ ဘယ္ေကာင္မွ မေၾကာက္ဖူး လူသတ္ရဲတယ္ကြ ဆုိၿပီးေတာင္ ၿခိမ္းေျခာက္ လုိက္ေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ ငါ့အေဖလဲ မျဖစ္ေတာ့ဖူး ဆုိၿပီး ရဲကုိ တုိင္ရေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာ ရဲက လာဖမ္းေတာ့ သူတုိ႔ကုိ ငါ့အေဖကဘဲ လုပ္ခေတြ မေပးဖူး ေျပာလုိေျပာ၊ သူတုိ႔ ဒီလုိ တရားမဝင္ လာလုပ္ ေနရတာ သူ႔တုိ႔ကုိ လိမ္ညာၿပီး အလုပ္ခုိင္းတယ္ ေျပာလုိေျပာနဲ႔၊ ေက်းဇူး မသိတတ္တဲ႔ အျပင္ ငါတုိ႔ကုိပါ ဒုကၡ ေရာက္ေအာင္ လုပ္လာ ေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဘဲ ငါ့အေဖလဲ ျမန္မာဆုိရင္ ေနာင္ကုိ ေဝးေဝးကေန ေရွာင္ေနေတာ့တာ သူငယ္ခ်င္းေရ။ ငါ့အေဖလုိ အေတြ႕အႀကံဳေတြကုိ ဒီမွာ ျမန္မာကုိ ကူညီဖူးတဲ႔ ထုိင္းလူမ်ဳိးတုိင္း လုိလုိ ႀကံဳေတြ႕ ဖူးၾကေတာ့၊ ျမန္မာဆုိ ေဝးေဝးက ေရွာင္ကုန္ၾကတာဘဲကြာ။”

ဗိႏုိင္ရဲ႕ ကုိယ္ေတြ႕ ဇာတ္လမ္း

တာအုိရဲ႕ ဇာတ္လမ္း အၿပီးမွာ အရွိန္ရသြားဟန္ တူပါတယ္။ ခပ္ဆိတ္ဆိတ္ ေဘးမွာ ထုိင္ေနတဲ႔ ဗိႏုိင္ ဆုိတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းကလည္း သူ႔ရဲ႕ ကုိယ္ေတြ႕ ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ကုိ ဝင္ၿပီး မွ်ေဝပါေတာ့တယ္။

“ငါ့ဇာတ္လမ္းလဲ မင္းသိေအာင္ ေျပာျပဦးမယ္ သူငယ္ခ်င္း၊ ငါေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ဆိလုံလမ္းမွာ ထုိင္းလက္ေဆာင္ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ႔ ဆုိင္ တစ္ခု ဖြင့္ဖုိ႔ ငါ့အိမ္က အရင္း မတည္ ေပးလုိ႔ ဖြင့္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ထုိင္းလက္ေဆာင္ ပစၥည္း ေရာင္းတဲ႔ ဆုိင္ဆုိေတာ့ကြာ ႏုိင္ငံျခားသား ေတြဘဲ လာဝယ္ၾကတာ ျဖစ္လုိ႔ ေစ်းေရာင္းတဲ႔ လူက အဂၤလိပ္လုိ နည္းနည္း ပါးပါးေတာ့ တတ္ဖုိ႔ လုိလာတယ္။ ဒီမွာက မင္းသိတဲ႔ အတုိင္း ထုိင္း လူမ်ဳိးထဲမွာ အဂၤလိပ္လုိ နည္းနည္း ပါးပါး ရၿပီ ဆုိရင္ ဒီလုိ ဆုိင္မ်ဳိးမွာ လခ နည္းနည္းနဲ႔ အေရာင္း စာေရး မလုပ္ခ်င္ေတာ့ ဖူးေလ။ ဟုိတယ္ႀကီးေတြ၊ ႏုိင္ငံျခား ကုမၼဏီေတြမွာ လုပ္ဖုိ႔ဘဲ စိတ္ဝင္စား ၾကတာ မုိ႔လား။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြ ထုိင္းကုိ ဝင္လာၾကၿပီး အလုပ္ရွာ ၾကတာ ေတြ႕ေတာ့ ငါ့အေနနဲ႔ ဟန္က် သြားတာေပါ့။ သူတုိ႔က ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ထုိင္းထက္ စာရင္ အဂၤလိပ္လုိ ပုိကြ်မ္းတဲ႔ အျပင္၊ ႏုိင္ငံျခားသား ေတြနဲ႔ စကား ေကာင္းေကာင္း ေျပာႏုိင္ၾက တယ္ေလ။ လုပ္ခ အေနနဲ႔ ဆုိရင္လည္း ထုိင္းစကားဘဲ ေျပာတတ္တဲ႔ လူေတြကုိ ေပးရတဲ႔ လစာ နီးပါးေလာက္ဘဲ ေပးရတာ ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အစဥ္ေျပတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ငါ့ဆုိင္မွာ ျမန္မာ ၄ေယာက္ကုိ ေန႔ဆုိင္း၊ ညဆုိင္း ခြဲၿပီး အလုပ္ခန္႔ထား လုိက္တယ္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္းရ… ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြကုိ အလုပ္ခန္႔တဲ႔ ေနရာမွာ လူဝင္မွဳ ႀကီးၾကပ္ေရးတုိ႔၊ အလုပ္သမား ဌာနေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ စကားေျပာရတယ္။ သူတုိ႔က တရားဝင္ ဗီဇာနဲ႔ လာၾကတာ မဟုတ္ဖူးေလ။ ငါ့အေဖ ကလည္း လူဝင္မွဳ ႀကီးၾကပ္ေရး အဖြဲ႕နဲ႔ နဲနဲ ပုိင္ၿပီး၊ ငါ့အေနနဲ႔ လုပ္ငန္း စတည္ခါစ၊ ကုန္က် စရိတ္ သိပ္မ်ားမ်ား မတတ္ႏုိင္ တာေၾကာင့္ လူႀကီးေတြနဲ႔ နားလည္မွု ယူၿပီး ျမန္မာေတြကုိ ခန္႔လုိ႔ ရခဲ႔တယ္ ဆုိပါေတာ့။ သုိ႔ေသာ္ ငါက ခံဝန္ခ်က္ လုပ္ရတယ္။ သူတုိ႔ (ျမန္မာ) အလုပ္သမားေတြကုိ စိလုံ နယ္ကေန အျပင္ဖက္ သြားလာတာမ်ဳိး မလုပ္ေစဖုိ႔နဲ႔၊ အျခား ဥပေဒေတြ ခ်ဳိးေဖာက္မွဳ မလုပ္ေစဖုိ႔ တာဝန္ယူပါမယ္ ဆုိတာ ကတိျပဳရတယ္။ ဒါကုိလည္း သူတုိ႔(ျမန္မာ) ကုိေျပာျပ ထားပါတယ္။ တုိတုိ ေျပာရရင္ ေတာ့ကြာ – တာအုိ ဆီမွာလုိဘဲ ငါ့ဆုိင္က ေငြေတြကုိ မသိမသာ ခုိးတယ္ကြာ။ အဲဒါကုိ သိလုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ တင္းၾကပ္ၿပီး သူတုိ႔ကုိ သတိေပး စကား ေျပာလုိက္တဲ႔ အခါမွာေတာ့ နဲနဲ ၿငိမ္သြားၾကတယ္။ မၾကာပါဖူး သူငယ္ခ်င္းေရ… တရက္မွာ ဆုိင္ကုိ လာတဲ႔ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အေမရိကန္ အဖြားႀကီး တစ္ေယာက္က ဆုိင္မွာ ေရာင္းတဲ႔ ခ်ဥ္ထည္ေတြကုိ ျဖန္႔ၾကည့္ ေရြးေနရင္း သူ႔လက္ထဲက ပုိက္ဆံအိတ္ကုိ ခဏ ေဘးမွာ ခ်ထားတာ၊ အဖြားႀကီး အလစ္မွာ ခုိးယူၿပီး ဖြက္ထားလုိက္လုိ႔ အဖြားႀကီးက သူ႔ပုိက္ဆံ ေပ်ာက္သြားတာ ငါ့ဆီ တုိင္တဲ႔ အထိ ေရာက္လာတယ္။ ငါကလည္း ဘယ္သူ ခုိးသလဲ၊ ခုိးခဲ႔ရင္လည္း ျပန္ေပးပါ၊ အျပစ္ မယူပါဖူး၊ ျပန္မေပးရင္ေတာ့ ဆုိင္လဲ နာမည္ပ်က္မဲ႔ အျပင္ အႀကီးအက်ယ္ ျပႆနာေတြ တက္ႏုိင္ ပါတယ္လုိ႔ ေတာင္းေတာင္း ပန္ပန္နဲ႔ အားလုံးကုိ ေျပာျပတယ္။ ဘယ္သူမွ မသိပါဖူး လုိ႔သာ ျပန္ေျပာၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ အဖြားႀကီးက ရဲကုိ တုိင္ပါေလေရာ။ ခဏၾကာေတာ့ ရဲက ေရာက္လာၿပီး စစ္ေဆးတဲ႔ အခါမွာ ျမန္မာ အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ ခုိးယူထားတာ မိၿပီး၊ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြ အားလုံးကုိ ဖမ္းသြားတယ္။ ငါ့ကုိလည္း တရားမဝင္ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြ ခန္႔ထားတယ္ ဆုိၿပီး ဒဏ္ရုိက္လုိက္တာ ေတာ္ေတာ္ ေရာ္လုိက္ ရတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ။ ငါလည္း ဆုိင္ျပဳတ္သြားတဲ႔ အထိဘဲ ဆုိပါေတာ့ကြာ။ ဒါေၾကာင့္ ငါ အခု ျမန္မာ ဆုိရင္ စိတ္ကုိနာၿပီး၊ သူခုိးေတြ လုိ႔ဘဲ ျမင္ေတာ့တယ္။ မင္းဟာ ငါတုိ႔ရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနလုိ႔ ဒီလုိ ေျပာရတာေတာ့ မင္းအတြက္ ငါစိတ္ မေကာင္းပါဖူး သူငယ္ခ်င္းရာ…”

အူးဝန္႔ ရဲ႕ ကုိယ္ေတြ႕ ဇာတ္လမ္း

နာမည္ရင္း မဟုတ္ဘဲ ဝလြန္းလုိ႔ သူ႕ကုိ အူးဝန္႔လုိ႔ ေခၚခံရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ကေတာ့ စားပြဲ တဖက္စြန္းမွာ သူမ်ားေတြ စကားေျပာ ေနတာကုိ နားက တဖက္ နားေထာင္၊ ပါးစပ္နဲ႔ အစားက မျပတ္ေပမဲ႔၊ ဗိႏုိင္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္း အၿပီးမွာ – “ငါ့ကုိယ္ေတြ႕ ဇာတ္လမ္းေလးေရာ ေသာတ ဆင္ခ်င္ပါေသးလား” ဆုိၿပီး ဝင္ေျပာ လာပါ ေတာ့တယ္။

“ငါ့အိမ္ေဘးမွာ ေနတဲ႔၊ ငါ့အမ တဝမ္းကြဲ ကေလးေမြးတဲ႔ အခ်ိန္တုန္းက ေပါ့ကြာ၊ သူ႔အေမ ငါ့အေဒၚ ရုံးက အျပန္ အသက္ ၄၀ ေလာက္ရွိမယ္ ထင္ရတဲ႔ လမ္းမွာ ေတာင္းစား ေနတဲ႔ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕တယ္။ သူ႔မွာ ျမန္မာျပည္ဖက္က လာၿပီး၊ ပုိက္ဆံလည္း မရွိ စားစရာလဲ မရွိလုိ႔ ဒုကၡေရာက္ေနတာ မၾကည့္ရက္လုိ႔ အိမ္ကုိ ေခၚလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔မွာ ျမန္မာျပည္ ျပန္လည္း မရ၊ ဒီမွာ ေနလုိ႔ကလဲ တရားမဝင္ ျဖစ္ေန၊ ပုိက္ဆံကလည္း မရွိဆုိေတာ့၊ ငါ့အေဒၚ ကလည္း သူ႔ေျမးေလး ေမြးခါစ၊ ကဲ အိမ္မွာ ေျမးထိန္းေပး၊ သူ႔ကုိ မုန္႔ဖုိးေပးမယ္၊ ထမင္းေကြ်းမယ္ ဆုိၿပီး ေခၚထား လုိက္တယ္။ တျခား အေသး စိတ္ေတြေတာ့ မေျပာခ်င္ ေတာ့ပါဖူး သူငယ္ခ်င္းရယ္၊ တုိတုိဘဲ ေျပာရရင္ တေန႔မွာ ခေလးက အသက္ရူ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ရပ္ရပ္ သြားလုိ႔ အေရးေပၚ ေဆးရုံတင္လုိက္ ရတဲ႔ အခါ၊ ဆရာဝန္ စစ္ေဆး ၾကည့္ေတာ့ ခေလးကုိ အိပ္ေဆးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား တုိက္ထားတာ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ အဲဒီမွာ ခေလးက ငုိရင္ အငုိ တိတ္ေအာင္ အိပ္ေဆးေတြကုိ အဲဒီ ျမန္မာ မိန္းမႀကီးက တုိက္ေနတာ သိရၿပီး၊ ငါ့အေဒၚေရာ၊ အမေရာပါ စိတ္ဆုိးလုိ႔၊ အဲဒီ မိန္းမႀကီးကုိ ႏွင္ခ်လုိက္ ရေတာ့တယ္။ ျပန္ေတာ့လဲ သူငယ္ခ်င္းေရ – အဲဒီမိန္းမႀကီးက သူလာတုန္းက ဘာမွ ပါမလာေပမဲ႔ ငါတုိ႔ အိမ္မွာ ေနၿပီး၊ သူ႔ကုိ ေပးကမ္း ထားတာေတြ၊ အဝတ္အစား ေတြရွိေတာ့ အဲဒီ အထုတ္ကုိ သူက ထုတ္ၿပီး အိမ္ေပၚက အဆင္းမွာ အိမ္က ပစၥည္း အခ်ဳိ႕ပါ မ, သြားလုိက္ေသးတယ္ ဗ်ဳိ႕ …”

ခါရေပါင္ ေျပာျပတဲ႔ ဇာတ္လမ္း

ထုိင္းလုိ ခါရေပါင္ ဆုိတာက ျမန္မာလုိ ကြ်ဲလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ထုိင္းမွာ ခါရေပါင္ အမည္နဲ႔ နာမည္ႀကီး အဆုိေတာ္ အဖြဲ႔ထဲက အဆုိေတာ္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တူတာေၾကာင့္ အဲဒီ သူငယ္ခ်င္းကုိ ခါရေပါင္လုိ႔ ေခၚၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးတဲ႔ ေနာက္ ထုိင္းဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေဝတဲ႔ သတင္းစာ တုိက္ တစ္ခုမွာ ေစ်းကြက္ ဆုိင္ရာ မန္ေနဂ်ာ ဝင္လုပ္ေနတယ္ လုိ႔ သိရပါတယ္။ သူကလည္း သူ႔အေတြ႕အႀကံဳ ဗဟုသုတ ရွိတာေလးကုိ သူ႔ပင္ကုိယ္ဟန္ ဆရာႀကီး ေလသံနဲ႔ ဝင္ေျပာပါေတာ့တယ္။

“ငါ့ကုိယ္ေတြ႔ေတာ့ မဟုတ္ဖူးကြာ၊ သုိ႔ေသာ္ ငါက သတင္းစာတုိက္မွာ လုပ္ေနေတာ့ ျမန္မာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ သတင္းေတြ ေန႔တုိင္းလုိလုိ တက္လာတာ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ လူသတ္သြား ျပန္ၿပီ၊ ၁၀ႏွစ္ အရြယ္ ေက်ာင္းသူမေလးကုိ မုဒိန္းက်င့္ သြားျပန္ၿပီ၊ ပစၥည္းေတြ ခုိးၿပီး ယူသြားျပန္ၿပီ၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါဘဲကြာ။ ငါေျပာခ်င္တာက ငါတုိ႔ အေနနဲ႔ ကုိယ့္တုိင္းျပည္နဲ႔ ကုိယ့္လူမ်ဳိး ကုိယ့္ဖာသာကုိယ္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနေနၾကတာ ေရွးသမုိင္းမွာ ကတည္းက ျမန္မာေတြက ငါတုိ႔ကုိ လာၿပီး ရန္ရွာ၊ ခုိးဆုိး လုယက္၊ တုိက္ခုိက္တယ္ ဆုိတာေတာ့ ရွိပါေစေတာ့ကြာ။ တုိ႔လည္း မွီတဲ႔ ေခတ္မဟုတ္ဖူး။ အခုေခတ္ မွာေတာ့ ငါတုိ႔ ဆီကုိလည္း တရားမဝင္ ဝင္လာေသးတယ္၊ ငါတုိ႔ကုိလည္း ဒုကၡေတြ လာေပးတယ္ ဆုိေတာ့ မင္းဘဲ ငါတုိ႔ ကုိယ္စား စဥ္းစား ၾကည့္ေပါ့ သူငယ္ခ်င္းရာ။ အဲ… တေန႔ေတာ့ ငါတုိ႔ အလုပ္က သတင္းေထာက္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က သတင္း တပုဒ္ တင္လုိက္တယ္။ ငါတုိ႔ ဆီမွာက မင္းသိတဲ႔ အတုိင္း ျပည့္တန္ဆာ ဆုိတာ အမ်ားအားျဖင့္ ေတာနယ္ ဖက္က လာၾကၿပီး၊ သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔ မိဘေတြ သိပ္ဆင္းရဲရွာလုိ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္ခႏၶာကုိ ရင္းႏွီးၿပီး ဒီ ဘန္ေကာက္မွာ လာ အလုပ္လုပ္ ၾကရတာေတြေလ။ ဒီေတာ့ ငါတုိ႔ဟာ သူတုိ႔ကုိ ကုိယ့္ႏွမေတြလုိ သေဘာထားၿပီး စာနာ ၾကတယ္။ ျမန္မာေတြ ကေတာ့ကြာ ျပည့္တန္ဆာေတြကုိ ေခၚၿပီး ရုိက္ႏွက္တဲ႔ အျပင္ သူတုိ႔ စုေဆာင္း ထားတဲ႔ ေငြေလးေတြပါ ယူၿပီး ထြက္ေျပးသြား ၾကတယ္ ဆုိတဲ႔ သတင္း တစ္ခုကုိ အဲဒီ သတင္းေထာက္ မေလးက ေရးလုိက္တယ္။ အဲဒီမွာတင္ ထုိင္းလူမ်ဳိးေတြ အေတာ္ကုိ ေဒါသ ထြက္ကုန္ ၾကတယ္။ ရုိက္ႏွက္ခံရတဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ႕ နယ္ဖက္က ရဲေတြဆုိလည္း ျမန္မာျမင္ရင္ နဲနဲမွ မညွာခ်င္ေတာ့ဘဲ ေမးမေနဘဲ ရုိက္ေတာ့ တာဘဲ။ ေတာဖက္က လူေတြဆုိေတာ့ကြာ သူတုိ႔ ႏွမ သားခ်င္းကုိ ဒီလုိ လာေစာ္ကားတယ္ ဆုိၿပီး တစ္ခ်ဳိ႕ဆုိ ျမန္မာ မိန္းကေလး ျဖစ္ရင္ ၿပီးေရာ ဝုိင္းမုဒိန္း က်င့္ၿပီး သတ္ပစ္မယ္ကြ ဆုိတာမ်ဳိးေတြ အထိ ျဖစ္ကုန္တယ္။ အဲဒီမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ အက်င့္ စရုိက္ကုိ ထုိင္းေတြက အေတာ္ကုိ ရြံရွာ သြားေတာ့တယ္ သူငယ္ခ်င္း။ ဒါေၾကာင့္လဲ တာအုိက မင္းကုိ ျမန္မာလုိ႔ ေမးရင္ မေျဖတာ ေကာင္းတယ္ လုိ႔ ေျပာတာ မင္းရဲ႕ အႏၱရာယ္လဲ လုံၿခဳံ ေစဖုိ႔ ငါတုိ႔က ေစတနာနဲ႔ သတိေပးတာပါကြာ”

ကုိေရႊဗမာ မ်ားရဲ႕ တခန္းရပ္ ဇာတ္လမ္း

ဒီမွာတင္ ေနာက္က်န္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဆက္ဟဖုိ႔ ျပင္ေနတဲ႔ ပါးစပ္ ေပါက္ေတြကုိ “ေတာ္ပါၿပီ” လုိ႔ ေျပာလုိက္ရၿပီး၊ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး တစ္ခု ခ်မိကာ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ၁၀ ႏွစ္အတြင္း ယဥ္ေက်းမွဳ သရုပ္ ျပသြားၾကတဲ႔ ကုိေရႊ ဗမာေတြရဲ႕ ဇာတ္လမ္းကုိ တစ္ခန္း ရပ္လုိက္ ေစရပါ ေတာ့တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ဗမာေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ မၿပီးႏုိင္ေသးပါ။

ဗမာကေတာ့၊ ဗမာပါဘဲ

မိမိ အေနနဲ႔ ဗမာလူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္ ဆုိတာကုိ ဗမာ မဟုတ္ပါဖူး၊ တျခား လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ပါ လုိ႔ ေျပာဖုိ႔ရာမွာ စဥ္းစားလုိ႔ပင္ မရတဲ႔ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ သိပ္ထက္သန္ ေနလုိ႔၊ ဦးေနဝင္း သင္ထား သလုိ အမ်ဳိးဂုဏ္ ဇာတိေသြး ဇာတိမာန္ေတြ သိပ္တက္ၾကြ ေနလုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဖူး။ လိမ္ညာျခင္းကုိ မလုပ္လုိတဲ႔ ကုိယ္က်င့္ တရား တစ္ခုေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္မွာလည္း ထုိင္းႏုိင္ငံ ဆုိတာ မိမိ အေနနဲ႕ ေနာင္မွာ အေသအခ်ာ ေရာက္လာဦးမဲ႔၊ ေရာက္ျဖစ္ဦးမဲ႔ ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကုိ လာတုိင္းမွာ ထုိင္းေတြကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ အက်င့္အတုိင္း ဘယ္ကလာတယ္၊ ဘယ္လူမ်ဳိး ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ေမးၾကဦးမွာပါဘဲ။ ဒီလုိ အခါမ်ဳိးမွာေတာ့ မိမိ အေနနဲ႔ ဗမာကေတာ့ ဗမာ မဟုတ္ဖူး ဆုိတာ ညာဖုိ႔ စိတ္ကူး မရွိေပမဲ႔၊ မိမိ သူငယ္ခ်င္းမ်ား သတိေပးခဲ႔ သလုိ အႏၱရာယ္ မျဖစ္ေအာင္ လိမ္မာ ပါးနပ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိလာပါၿပီ။

ေတာကုိ ပုိင္တဲ႔ မုဆုိးလုိ

စကား တစ္ခု ၾကားဖူးပါတယ္။ မုဆုိး တစ္ေယာက္ဟာ ငယ္ငယ္ ကတည္းက ေတာလုိက္ၿပီး ေတာထဲမွာ ႀကီးျပင္းလာရတဲ႔ အခါမွာ သူဟာ ေတာဘယ္ေလာက္ ေခ်ာက္ေခ်ာက္၊ ေတာဘယ္ေလာက္ ၾကမ္းၾကမ္း၊ သူမေၾကာက္ပါဖူး။ သူ႔ကုိယ္သူ ဒီေတာကုိ ပုိင္တဲ႔ အရွင္သခင္လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီး ေတာကုိ ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိပါဘဲ မိမိ အေနနဲ႔လဲ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဆုိတာ မိမိ ငယ္စဥ္က ကစားခဲ႔တဲ႔ ကစားကြင္း တစ္ခုလုိပါဘဲ။ ထုိင္းလူမ်ဳိးေတြ ဆုိတာလဲ မိမိနဲ႔ ကစားခဲ႔ၾကတဲ႔ ကစားေဖာ္ ကစားဖက္ေတြပါဘဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ သူတုိ႔က ဗမာကုိ ဘယ္လုိ မုန္းမုန္း၊ ဘယ္လုိ ရြံရွာေန ပါေစ၊ ဒါကုိေတာ့ မိမိ အေနနဲ႔ မစုိးရိမ္ပါဖူး။ သူတုိ႔ရဲ႕ ၾကင္နာတတ္တဲ႔ စိတ္ထားနဲ႔ သိမ္ေမြ႕ႏုညံ့တဲ႔ ႏွလုံးသား ေတြကေတာ့ ဒီလုိ ဇာတ္လမ္းေတြေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ေလး ပ်က္စီးသြားမွာ မဟုတ္ဖူးလုိ႔ မိမိ ယုံၾကည္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ ၅ ႏွစ္အၾကာ၊ ထုိင္းကုိ မိမိ ျပန္ေရာက္ လာခဲ႔တဲ႔ အခါမွာ သူတုိ႔ (ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ား) ဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အရင္းခံ ရွိၿပီးသား အၾကင္နာ၊ ေစတနာ၊ ေမတၱာ ေတြနဲ႔ အရင္ကလုိဘဲ မိမိကုိ ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းႏွီးစြာ ေထြးပုိက္ ႀကိဳဆုိခဲ႔တာကုိ ျပန္ရခဲ႔ ပါေတာ့တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ ဗမာလုိ႔ ေျပာေသာ္လည္း သူတုိ႔ မ်က္ႏွာ မပ်က္ၾကေတာ့ပါဖူး၊ ႏွာေခါင္းလဲ မရွဳံ႕ၾကေတာ့ပါဖူး၊ ရြံရွာတဲ႔ အမူအယာလည္း မျပၾကေတာ့ပါဖူး။ ဒါကေတာ့ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိရင္ …

(ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါဦးမယ္)

Read more »

Posted in: ၀၈။ ေဆာင္းပါး

ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ဗမာေလးတစ္ေယာက္ (အပုိင္း ၂)

မိမိ အေတြ႕အႀကံဳ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၀ ႏွစ္တုံးက ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ေနခဲ႔စဥ္ ျမန္မာကုိ ႏွာေခါင္းရွဳံ႕တယ္ ဆုိတာမ်ဳိး တစ္ခါမွ မႀကံဳခဲ႔ဖူးဘဲ၊ အခုမွ ျမန္မာလုိ႔ မေျပာပါနဲ႔ ဆုိၿပီး၊ သတိေပးတဲ႔ ထုိင္းက သူငယ္ခ်င္းကုိ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိ ျဖစ္ရတယ္ ဆုိတာ တကယ္ကုိ အံ့အားသင့္ၿပီး သိခ်င္လြန္းလုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးခဲ႔တာပါ…

ဘန္ေကာက္ ဂ်ပုိး ျဖစ္ခဲ႔ျခင္း

ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ မိမိ ေက်ာင္းတက္ခဲ႔စဥ္ အခ်ိန္က မိမိဟာ ဘန္ေကာက္ရဲ႕ ဂ်ပုိး တစ္ေကာင္လုိ႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ ဘန္ေကာက္ တၿမိဳ႕လုံး ၿပဲၿပဲစင္ေအာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အလြန္ ေသာင္းက်န္း ခဲ႔တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ ပါတယ္။ အရြယ္အားျဖင့္လည္း အသက္ ၁၈ ႏွစ္နဲ႔ ၂၀ ပတ္ဝန္းက်င္ အၾကား အခ်ိန္ ဆုိတာက လူစျဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရတာေၾကာင့္ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ အဆင္အျခင္မဲ႔ အရာရာကုိ စူးစမ္း လုပ္ျခင္တဲ႔ စိတ္မ်ဳိး ရွိသလုိ၊ တဖက္မွာလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္း မထားႏုိင္တဲ႔ အရြယ္မ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဒီလုိ အရြယ္မွာ နတ္သမီးတုိ႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ (ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ားသည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကုိ ထုိင္းဘာသာျဖင့္ ခရုမ္ထၱပ္ ဟုေခၚၿပီး အဓိပၸါယ္မွာ နတ္သမီး တုိ႔၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္သည္) ေနထုိင္ ရတဲ႔ မိမိ အေနနဲ႔ ဂ်ပုိး တစ္ေကာင္ ျဖစ္ခဲ႔ရတာ သိပ္ေတာ့ အထူး အဆန္း မဟုတ္ေလာက္ဖူး ထင္ပါတယ္။

အလႊာေပါင္းစုံက ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ားနဲ႔ သိရျခင္း

အဲသည္လုိ ဂ်ပုိးက်တဲ့ အခါမွာ မိမိဟာ ထုိင္းလူမ်ဳိး အလႊာေပါင္းစုံနဲ႔ ရင္းႏွီး သိကြ်မ္း လာခဲ႔ ရပါတယ္။ ပထမဦးစြာ မိမိတက္တဲ႔ ေက်ာင္းဟာ အဂၤလိပ္ ဘာသာနဲ႔ သင္တဲ႔ ေက်ာင္းျဖစ္ၿပီး၊ အဲဒီ ေက်ာင္းကုိ တက္ႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတာ ထုိအခ်ိန္က Yes, No ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မသိေသးတဲ႔ ထုိင္းလူမ်ုိးမ်ား အေနနဲ႔ အေျခခံ ပညာကုိ အနည္းဆုံး ႏုိင္ငံျခားက ဖြင့္တဲ႔ ေက်ာင္းတစ္ခုခုမွာ တက္ဖူးထားခဲ႔မွသာ ျဖစ္မွာပါ။ အဲသည္လုိ ေက်ာင္းေတြကလည္း ထုိင္းက ဝင္ေငြနဲ႔ ႏွဳိင္းစာရင္ ေစ်းအေတာ္ႀကီး တာေၾကာင့္ ေတာ္ရုံ တန္ရုံ အဲသည္လုိ ေက်ာင္းမ်ဳိး တက္ဖုိ႔ ဆုိတာ ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ လူ႔မလုိင္ အဆင့္ ေငြခ်မ္းသာတဲ႔ လူတန္းစားမ်ား ကသာ တတ္ႏုိင္ၾကတာ ျဖစ္လုိ႔ ဒီလုိ လူတန္းစားမ်ားနဲ႔ သိကြ်မ္းခြင့္ ရခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။

မိမိတုိ႔ ေက်ာင္းရဲ႕ ေရွ႕မွာ – “လမ္ကၡမ္ဖန္း” ဆုိတဲ႔ တကၠသုိလ္ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီ တကၠသုိလ္ ကေတာ့ ထုိင္းႏုိင္ငံ အနယ္နယ္က ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး၊ လူလတ္ တန္းစားမ်ား အမ်ားစု တက္ႏုိင္ၾကတဲ႔ တကၠသုိလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ တကၠသုိလ္မွာ တက္တဲ႔ ေက်ာင္းသူ ေလးမ်ားက အလြန္ေခ်ာ ၾကလုိ႔ မိမိတုိ႔ဟာ အဲဒီ တကၠသုိလ္မွာ သြားသြားၿပီး ငမ္းေလ့ ရွိတာေၾကာင့္၊ အဲဒီ တကၠသုိလ္မွာ တက္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ မ်ားနဲ႔ သာမက၊ ဆရာမ်ား နဲ႔ပါ ရင္းႏွီး လာၿပီး လူလတ္တန္းစား ထုိင္း လူမ်ဳိးမ်ား နဲ႔လည္း မိမိ ရင္းႏွီး သိကြ်မ္းခြင့္ ရခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခါ မိမိတုိ႔ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္း မ်ားဟာ ရွိသမွ် မုန္႔ဖုိးမ်ား စုေဆာင္းၿပီး၊ အေပ်ာ္အပါး က်ဴးၾကတဲ႔ အခါ၊ ေတေတ ေပေပ လမ္းေပၚမွာ ေခ်ာင္ထုိးအိပ္၊ ျဖစ္သလုိ စားေသာက္ ေနထုိင္ခဲ႔ရတဲ႔ အခ်ိန္ေတြလည္း ရွိခဲ႔ဖူးရာ၊ ထုိသုိ႔ ေနထုိင္ရတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ အေျခခံ လူတန္းစား ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီး သိကြ်မ္းခြင့္ ရခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ စိတ္အရင္းခံ

မိမိ အေနနဲ႔ အဲသည္လုိ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ဂ်ပုိး က်ၿပီး၊ ထုိင္းလူမ်ဳိး အလႊာ ေပါင္းစုံနဲ႔ ရင္းရင္း ႏွီးႏွီး သိကြ်မ္း ခင္မင္ ခြင့္ရခဲ႔လုိ႔၊ သူတုိ႔ အားလုံးဟာ အလြန္အမင္း ေဖာ္ေရႊ ကူညီ လုပ္ကုိင္ ေပးတတ္တဲ႔ ေနရာမွာ မိမိတုိ႔ ဗမာ လူမ်ဳိးမ်ား ထက္ပင္ ပုိတယ္လုိ႔ ေတြ႕ျမင္ခဲ႔ ရပါတယ္။ မိမိ အေနနဲ႔ သတိထား မိတာက၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရွမ္းျပည္က ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ ေဖာ္ေရႊမွဳ၊ ရုိးသားမွဳ၊ ခင္မင္တတ္မွဳနဲ႔ အေတာ္ ဆင္တူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိင္းလူမ်ဳိး တုိ႔ဟာ သူတုိ႔ မစားရရင္ ေနပါေစ၊ ဧည့္သည္ကုိ ေကြ်းခ်င္ ၾကတယ္၊ သူတုိ႔မွာ ေတာ္ရုံတန္ရုံ နစ္နာ ဆုံးရွဳံးမွဳ ရွိပါေစ ဧည့္သည္ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔ကုိ ဦးစားေပးတယ္၊ ဧည့္သည္ မ်က္ႏွာကုိ အရိပ္ တၾကည့္ၾကည့္ ေနတတ္ၿပီး၊ ဧည့္သည္ကုိ ဘယ္လုိ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္ ဆုိတာ အၿမဲ ဂရုစုိက္ေန တတ္ၾကတယ္ ဆုိတာ၊ ဗမာ လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မိမိ ကုိယ္တုိင္ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ေနထုိင္ ခဲ႔စဥ္က ကုိယ္ေတြ႔ သိရ၊ ႀကံဳခဲ႔ရတဲ႔ ထုိင္းလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ စိတ္အရင္း ခံမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ (ဤေနရာမွာ ေဖာ္ျပခဲ႔တဲ႔ ဧည့္သည္ ဆုိတာ သူတုိ႔ႏုိင္ငံကုိ ေရျခား ေျမျခားကေန လာေရာက္ ၾကတဲ႔ ႏုိင္ငံျခားသား ဧည့္သည္ မ်ားကုိ အဓိက ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္)

ပတၱရာၿမိဳ႕က “တီတီ”

ထုိင္းလူမ်ဳိး ေတြရဲ႕ စိတ္အရင္းခံဟာ ဒီလုိ ျဖစ္ၿပီး၊ မိမိ အေနနဲ႔ အေသအခ်ာ ကုိယ္ေတြ႕ သိျမင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ႔ ရတယ္ ဆုိတာမွာ ဒီေနရာမွာ ဒီေလာက္ ေဖာ္ျပရုံနဲ႔ အဲသည္ အခ်ိန္က ထုိင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမို႕ကုိ မေရာက္ဖူးသူ ဗမာ တစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ မွန္းဆ ၾကည့္ျမင္ ႏုိင္ဖုိ႔ ခက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပစရာ မိမိရဲ႕ ကုိယ္ေတြ႕ အျဖစ္အပ်က္ မ်ားစြာတုိ႔ အနက္မွာ အခုထက္ထိ အမွတ္ယ ေနတဲ႔ ပတၱရာၿမိဳ႕က “တီတီ” ဆုိတဲ႔ မိန္းမႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ခဲ႔ရတဲ႔ ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္ကုိ ဒီေနရာမွာ ေျပာျပလုိပါတယ္။

အေပ်ာ္က်ဴးဖုိ႔ ပတၱရာၿမိဳ႕သုိ႔

ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေက်ာင္းပထမပတ္ ပိတ္တဲ႔ အခ်ိန္၊ တစ္ခါ ျမန္မာသံရုံးက ၆လ တစ္ႀကိမ္၊ ၂ခါထပ္ တုိးေပး ထားတဲ႔ ပါ့(စ္)ပုိ႔ သက္တမ္း ကုန္ေတာ့မွာ ျဖစ္လုိ႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္ၿပီး ပါ့(စ္)ပုိ႔ သက္တမ္း တုိးရေတာ့မယ့္ အေျခအေန၊ ေနာက္တစ္ခါ ပါ့(စ္)ပုိ႔ ျပန္ေလွ်ာက္ရင္ အနည္းဆုံး ၆လေလာက္ ျမန္မာျပည္မွာ ေစာင့္ရဦးမွာမုိ႔ ေနာက္ဆုံး အပုိင္း ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ကုိ ခြင့္တင္ၿပီး၊ ေနာက္ တႏွစ္ကုိ ေရႊ႕ထားတဲ႔ အခ်ိန္၊ အိမ္က ပုိ႔ေပးထားတဲ႔ ေငြကလည္း လက္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ တန္တန္ ရွိေနတဲ႔ အခ်ိန္၊ ဒီလုိ တုိက္ဆုိင္ ျဖစ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ စိတ္ဟာ လြတ္လပ္ ေပါ့ပါး အနား ရေနၿပီး၊ ျမန္မာျပည္ မျပန္ခင္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕နဲ႔ ၂နာရီေလာက္ ကားေမာင္းရတဲ႔ ပင္လယ္ ကမ္းေျခ ပတၱရာၿမိဳ႕ကုိ အေပ်ာ္က်ဴးဖုိ႔ တစ္ေယာက္ထဲ ေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ျခင္း တည္းခုိဖုိ႔ စတင္ စီစဥ္ရ တာေၾကာင့္ ပင္လယ္ ကမ္းေျခနားမွာ ဖြင့္ထားတဲ႔ “တီတီ ခရီးသြား လုပ္ငန္း” လုိ႔ ဆုိင္းပုဒ္ ဆြဲထားတဲ႔ ေကာင္တာေလး တစ္ခုမွာ ဝင္စုံစမ္း ပါတယ္။ အဲဒီမွာ “တီတီ” လုိ႔ ေခၚတဲ႔ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ မိန္းမ ဝဝႀကီး တစ္ေယာက္က မိမိကုိ ေစ်းအခ်ဳိသာဆုံး တည္းခုိခန္း တစ္ခု စီစဥ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။ ဒီမိန္းမႀကီး ကလည္း အျခား ပတၱရာၿမိဳ႕မွာ လည္ပတ္စရာ၊ ၾကည့္ရွဳ စရာမ်ား၊ ကစား စရာမ်ား နဲ႔ ေစ်းဝယ္တာ အဆုံး၊ အကုန္လုံး သူ႔ဆီကေန စီစဥ္ ေပးႏုိင္တာေၾကာင့္ လုိအပ္တာမ်ားကုိ ေနာက္မွာ သူ႔ဆီကုိ ထပ္လာ အားေပးဖုိ႔ မွာလုိက္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ခရီးေရာက္တယ္ ဆုိရင္ဘဲ၊ ေနာက္ရက္မွာ ျမန္မာျပည္ မျပန္ခင္ ရွိသမွ် က်န္သမွ် ပုိက္ဆံ အကုန္သုံးလုိ႔ ပတၱရာၿမိဳ႕မွာ အေပ်ာ္ က်ဴးခဲ႔ပါ ေတာ့တယ္။

ကုိယ့္ထုိက္နဲ႔ ကုိယ့္ကံ

အဲသည္လုိ အေပ်ာ္က်ဴး ခဲ႔တဲ႔ မိမိဟာ အသက္ ၂၀ ပတ္ဝန္းက်င္ ေလာက္သာ ရွိခဲ႔ေသးတာမုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မထိန္းမသိန္း ႏုိင္ဘဲ၊ ျမန္မာျပည္ အျပန္ ေလယာဥ္ လက္မွတ္ ဝယ္ဖုိ႔ ခ်န္ထားတဲ႔ ပုိက္ဆံပင္ ကုန္ေအာင္ သုံးလုိက္ မိပါေတာ့တယ္။ အဲသည္မွာ အေမ႔ဆီကုိ ေလယာဥ္ လက္မွတ္ဖုိး ထပ္ေတာင္းၿပီး လက္မွတ္ဝယ္ ျပန္မယ္လုိ႔ အားကုိး ထားခဲ႔တာ မွားသြား ပါေတာ့တယ္။ အေမ႔ဆီ ဖုန္းဆက္ေတာ့ အေမက “နင့္ကုိ ငါ ပုိက္ဆံ ေလာက္ေလာက္ ဌဌ ေပးၿပီးၿပီ၊ နင့္ဖာသာနင္ မေလာက္ဘဲ သုံးၿဖဳံးပစ္တာ ငါထပ္ မေပးႏုိင္ေတာ့ဖူး၊ နင့္ထုိက္နဲ႔ နင့္ကံ ကုိယ့္ဖာသာ ကုိယ္ခံေပေတာ့၊ နင္ဟာ ေယာက်္ားေလး၊ အသက္လဲ ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ၊ ႏုိင္ငံျခားမွာလည္း ပညာသင္ေနတယ္၊ ဒီေလာက္မွ အသိဥာဏ္ မရွိရင္ ငါမတတ္ႏုိင္ဖူး၊ ငါ့ဆီေတာ့ ပုိက္ဆံ ထပ္ေတာင္းဖုိ႔ ဖုန္းလဲ မဆက္နဲ႔ေတာ့၊ ကုိယ့္ထုိက္နဲ႔သာ ကုိယ္ခံေပေတာ့” ဆုိၿပီး ဖုန္းခ်သြားပါေတာ့တယ္။

အေျဖမထြက္တဲ႔ ေမးခြန္းတစ္ခု

အဲဒီမွာ မိမိ အေနနဲ႔ “ငါ ဘာဆက္ လုပ္မလဲ” ဆုိတဲ႔ ေမးခြန္းကုိ အေျဖ မထြက္ႏုိင္ဘဲ အႀကိမ္ တစ္ေထာင္မက ကုိယ့္ဖာကုိယ္ ေမးခဲ႔ရပါၿပီ။ ပတၱရာၿမိဳ႕ဟာ ျပဴတင္းေပါက္က လွမ္းၾကည့္ လုိက္တဲ႔ အခါ၊ လူတုိင္း ကုိယ္စီ အတြဲမ်ားနဲ႔၊ မိသားစုမ်ားနဲ႔ စားၾက၊ ေသာက္ၾက ေပ်ာ္ရႊင္ ေနၾကခ်ိန္မွာ မိမိဟာ တစ္ေယာက္တည္း ဟုိတယ္ခန္းမွာ ေနာက္တရက္ အတြက္ ဟုိတယ္ခလည္း ေပးစရာ မရွိေတာ့၊ ထမင္း ဝယ္စားဖုိ႔ပင္ ၂ နပ္စာ အတိသာ က်န္ေတာ့သည့္ အျဖစ္ ေရာက္ေနပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ ျပန္ရန္ မဆုိထားနဲ႔ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သုိ႔ ျပန္ရန္ပင္ လမ္းစရိတ္ မေလာက္ေတာ့ေပ။ ဒီလုိ အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ မိမိ ျမန္မာျပည္ ျပန္ဦးမယ္ ဆုိၿပီး ႏွဳတ္ဆက္ခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားဆီ ကုိယ္အေပ်ာ္ က်ဴးၿပီး မွားခဲ႔တဲ႔ ကိစၥ တစ္ခုအတြက္ အကူအညီ လွမ္းေတာင္း လုိ႔လဲ ဘယ္လုိမွ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ေပ။ သူတုိ႔က ကူညီသည္ ထားဦး မိမိ ျမန္မာျပည္ ျပန္ဖုိ႔ အထိ စရိတ္စက ရႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတာ လြယ္မွာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပထမ ျပႆနာ ပထမ အရင္ရွင္းဖုိ႔ အတြက္ ေနာက္တစ္ရက္မွာ ေဟာ္တယ္ခ မေပးႏုိင္ေတာ့တဲ႔ အေၾကာင္း ေျပာရန္ “တီတီ” ေကာင္တာ ရွိရာသုိ႔ သြားၿပီး၊ သူ႔ေကာင္တာ ေဘးက ထုိင္ခုံမွာ ထုိင္ကာ ဘယ္လုိက ဘယ္လုိ စေျပာရမယ္ကုိ စဥ္းစားရင္း ပတၱရာ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကုိသာ ေငးၾကည့္ ေနျဖစ္ခဲ႔ ေတာ့ပါတယ္။

ေရနစ္သူ ဆြဲရေတာ့မယ့္ တုတ္တစ္ေခ်ာင္း

မိမိမွာ အတန္ၾကာ မ်က္ႏွာ မေကာင္းဘဲ၊ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကုိ ေငးၾကည့္ေနတာကုိ ေတြ႕တဲ႔အခါ၊ ေကာင္တာမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ “တီတီ” က ရိပ္မိသြားဟန္ တူပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မိမိကုိ ဘာမ်ား ျပႆနာ ျဖစ္လုိ႔လဲ လုိ႔ စေမးပါေတာ့တယ္။ မိမိလည္း သူ႔ကုိ မိမိ ေနာက္တရက္ အခန္းခ မေပးႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း၊ မိမိမွာ ပုိက္ဆံ ကုန္သြားေၾကာင္း၊ မိမိရဲ႕ အိမ္ကလည္း ထပ္မေပးေတာ့ဟု ေျပာေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ဒါနဲ႔ “တီတီ” က – “သားရယ္၊ တရက္ တေလက ကိစၥမရွိပါဖူး၊ မင္းမနက္ျဖန္ ဟုိတယ္က ေနာက္က်မွ ထြက္လုိ႕ရပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ မင္း ဘန္ေကာက္ျပန္မွာ ဘဲမဟုတ္လား” ဆုိၿပီး ေျပာပါတယ္။ ေရနစ္ေနတဲ႔ လူဟာ တုတ္ေခ်ာင္း ေသးေသးေလးကုိ ေတြ႕တာနဲ႔ပင္ အမိအရ ကုိင္ဆြဲ တတ္တယ္ ဆုိတာ ဟုတ္မွာပါ။ နည္းနည္းေလး ကုိယ့္အေပၚကုိ လုိက္ေလွ်ာ ကူညီတတ္သူ တစ္ေယာက္ ေပၚလာတာနဲ႔ သူ႔ကုိ မိမိရဲ႕ ျပႆနာေတြ အစအဆုံး ေျပာျပ ျဖစ္ခဲ႔ပါေတာ့တယ္။

ႏွလုံးသားထဲမွ စာနာသည့္ အၾကင္အနာ

ထုိင္းစကား တစ္ခြန္းရွိသည္၊ “ခရိမ္ခ်ဳိင္” ဟုေခၚၿပီး၊ ထုိစကား၏ အဓိပၸါယ္မွာ ႏွလုံးသားထဲမွ စာနာမွဳ ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ အမ်ားကေတာ့ ထုိစကား အဓိပၸါယ္ကုိ “အားနာျခင္း” ဟု အဓိပၸါယ္ ျပန္ေသာ္လည္း အမွန္မွာ အားနာျခင္းထက္ ပုိၿပီး၊ တစ္ပါးသူကုိ သူ႔ကုိယ္စား သူ႔ႏွလုံးသားထဲက ခံစားရမွဳ အေပၚတြင္ စာနာျခင္း ဆုိသည့္ အဓိပၸါယ္မ်ဳိး သက္ေရာက္သည္။ မိမိရဲ႕ အေၾကာင္းကုိ ၾကားသိလုိက္ ရတဲ႔ “တီတီ” က မိမိကုိ “ခရိမ္ခ်ဳိင္” ျဖစ္ရပါတယ္ ဆုိၿပီး၊ သူအဲဒီေန႔က ဆုိင္ကုိ ေစာေစာ သိမ္းကာ ညစာ ၾကက္ဆီ ထမင္း သူနဲ႔ အတူလုိက္စားဖုိ႔ ေခၚၿပီး၊ ေကြ်းပါတယ္။

သူ႔ဒုကၡကုိ ကုိယ့္ဒုကၡလုိ သေဘာထား ကူညီျခင္း

ဒီ႔ေနာက္မွာေတာ့ “တီတီ” ဟာ၊ မိမိကုိ ပတၱရာမွာ ေနစဥ္ စိတ္မညစ္ေတာ့ဖုိ႔၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရြင္ ဆက္ေနဖုိ႔၊ ေနာက္ ၃ ရက္ အၾကာမွာ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ဖုိ႔ ေလယာဥ္ လက္မွတ္၊ ဘန္ေကာက္ ေလယာဥ္ကြင္းကုိ တုိက္ရုိက္ သြားဖုိ႔ ဘတ္စ္ကား လက္မွတ္၊ အျပင္ ေန႔စဥ္ သူနဲ႔ မနက္၊ ညထမင္း အတူစားဖုိ႔ ေျပာၿပီး၊ သူအကုန္ အက်ခံခဲ႔ တာေတြကုိလည္း ျပန္ေပးဖုိ႔ မလုိေၾကာင္း ေျပာကာ၊ မိမိရဲ႕ ဒုကၡကုိ သူ႔ရဲ႕ ဒုကၡလုိ သေဘာထားၿပီး ကူညီေပးခဲ႔ ပါေတာ့တယ္။ ဒီ႔အတြက္ မိမိမွာ အလြန္ ႀကီးမားစြာ စိတ္မွာ သက္သာရာ ရခဲ႔ၿပီး၊ မိမိ အေပၚ အလြန္ ေကာင္းတဲ႔ ဒီမိန္းမႀကီးကုိ မိခင္ တစ္ေယာက္လုိပင္ ခ်စ္ခင္ သြားလုိ႔၊ ေနာက္ ပတၱရာမွာ ေနဖုိ႔ က်န္တဲ႔ ၃ ရက္ အခ်ိန္အတြင္း သူ႕ဆုိင္မွာ သြားထုိင္ ကူညီေပးရန္ သြားခဲ႔ပါေတာ့တယ္။

ေဝသႏၱရာလုိ လူစားမ်ဳိးလား

သူ႔ဆုိင္ကုိ သြားထုိင္ ကူညီေပးတဲ႔ အခါမွာ “တီတီ” က မိမိကုိ၊ ေရသြားကူးဖုိ႔၊ ေလွ်ာက္လည္ပတ္ဖုိ႔၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါး ေနဖုိ႔နဲ႔ သူ႔ဆုိင္မွာဘဲ ထုိင္မေနဖုိ႔ ေျပာၿပီး မိမိကုိ ေငြအနည္းငယ္ ထုတ္ေပး ပါေသးတယ္။ မိမိလည္း ထုိမွ်ေလာက္ အခြင့္အေရး ယူလွ်င္ျဖင့္ မေကာင္းေတာ့ဟု ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သိကာ၊ သူထပ္ ထုတ္ေပးသည့္ ေငြမ်ားကုိ မယူဘဲ သူနဲ႔သာ စကား စၿမီေျပာ ဆုိၿပီး သူ႔ဆုိင္မွာ ဆက္လက္ ကူညီ ေပးပါတယ္။ သုိ႔ရာမွာ မိမိ အေနနဲ႔ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ မေပ်ာ္ႏုိင္တာကုိ အရိပ္ၾကည့္ နားလည္တဲ႔ “တီတီ”က ညေနေစာင္း တဲ႔အခါ ဘန္ေကာက္မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ႔ သူ႔သမီးဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြ ျဖစ္ေနလုိ႔၊ ပတၱရာကုိ လာခဲ႔ဖုိ႔နဲ႕ သူ႕မိတ္ေဆြ (မိမိ)ကုိ လုိက္ဧည့္ခံ ေပးဖုိ႔ လွမ္းေခၚလုိက္ ပါေတာ့တယ္။ ကားက ၂နာရီေလာက္သာ စီးရတဲ႔ အတြက္ ညဦးပုိင္း “တီတီ” နဲ႔ ထမင္းစားေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာပင္ သူ႔သမီး ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ သူ႔သမီးက သူနဲ႔ တစ္ျခားစီပါဘဲ။ အသားအရည္ ကလည္း ျဖဴစင္း၊ မ်က္ႏွာက် ကလဲ ခ်စ္စရာနဲ႔၊ ကုိယ္လုံး ကုိယ္ေပါက္ ကလည္း အေနေတာ္၊ စကားေျပာပုံ ဆုိပုံကလည္း ႏုညံ့ သိမ္ေမႊ႕လွၿပီး၊ ျမင္ျမင္ခ်င္းပင္ ခ်စ္မိပါတယ္ ဆုိတာမ်ဳိး ျဖစ္ရ ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာ “တီတီ” ကသူ႔သမီးကုိ မိမိမွာ ပုိက္ဆံမရွိတဲ႔ အတြက္ ညဖက္ ေလွ်ာက္လည္ရာမွာ လုိက္ပုိ႔ ေပးဖုိ႔ မွာၿပီး၊ သူ႔သမီးကုိ ပုိက္ဆံ အနည္းငယ္ ထုတ္ေပးကာ မိမိတုိ႔ ၂ေယာက္ကုိ ထားၿပီး အိမ္ျပန္သြား ပါေတာ့တယ္။ ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ ကူညီ ရုိင္းပင္းမွဳဟာျဖင့္ ေဝသႏၱရာလုိ လူစားမ်ဳိး လုိ႔ေတာင္ ေျပာရမလုိ ျဖစ္ေန ပါေတာ့တယ္။

စူဇကာ ပု႑ားေတာ့ မဟုတ္ပါ

ေပးတုိင္းယူ၊ ေကြ်းတုိင္းစား၊ အလကားရ၊ အလကားယူ၊ သားေရေပၚအိပ္၊ သားေရနားစား ဆုိတဲ႔ စူဇကာ ပု႑ားလုိ၊ ခပ္ရုိင္းရုိင္း ဆုိရလွ်င္ ေခြးလုိ လူစားမ်ဳိး ထဲမွာေတာ့ မိမိ အပါမခံႏုိင္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ “ဒါအုိ” (ျမန္မာလုိ ပန္းပြင့္လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရသည္) လုိ႔ေခၚတဲ႔ နာမယ္နဲ႔ လုိက္ေအာင္ ပန္းပြင့္ေလးလုိ ႏုညံ့လွပၿပီး၊ စြဲမက္စရာ ေကာင္းတဲ႔ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ အတူ တြဲသြားလာဖုိ႔ ကုိေတာ့ မိမိ အေနနဲ႔ ျငင္းပယ္ ႏုိင္စြမ္း မရွိခဲ႔ပါ။ ဒီလုိ မိန္းကေလးမ်ဳိးနဲ႔ ဆုံေတြ႕ခြင့္ ရေအာင္ ျဖစ္လာတဲ႔ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ ပုိက္ဆံ ထပ္မပုိ႔ေပးေတာ့တဲ႔ မိခင္ကုိပင္ ပထမဆုံး ေက်းဇူးတင္ ျဖစ္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ ဒစ္စကုိ သြား ကၾက၊ ညဖက္ ပင္လယ္ ကမ္းေျခမွာ ေျပးလႊား ကစားၾကနဲ႔ ညနက္တဲ႔ အထိပါဘဲ။ သုိ႔ေသာ္ လတ္တေလာ ေက်းဇူးရွင္ “တီတီ” ရဲ႕ သမီးကုိေတာ့ သားေရ ေပၚအိပ္၊ သားေရ နားစားတဲ႔ ပုံစံမ်ဳိး ဆက္ဆံဖုိ႔ စိတ္ကူးမွာပင္ မထည့္ခဲ႔ပါဖူး။

ျပန္မဆပ္ရေသးတဲ႔ ေက်းဇူးေတြ အပုံအပင္

ေနာက္ေန႔ မနက္မွာ “တီတီ” နဲ႔ ေတြ႕တဲ႔ အခါက်ေတာ့၊ “မင္းတုိ႔ ညက အေတာ္ ေပ်ာ္ခဲ႔ၾကလား၊ သမီးေတာင္ အိမ္ျပန္ ေရာက္တာ အေတာ္ကုိ ေနာက္က်တယ္” ေျပာေတာ့၊ မိမိလည္း သူ႔သမီးဟာ အလြန္ကုိ လွပ ခ်စ္စရာ ေကာင္းၿပီး၊ ႏုညံ့ သိမ္ေမြ႕လြန္းကာ ေဖာ္ေရႊ တာေၾကာင့္ မိမိ အေနနဲ႔ အလြန္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ သြားရတဲ႔ အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္မွာ ျမန္မာျပည္ ျပန္ရမွာပင္ မျပန္ခ်င္ေတာ့ တဲ႔ အေၾကာင္းလဲ ေျပာရာ၊ “တီတီ” မွာ မိမိကုိ ၾကည့္ၿပီး အားရပါးရ ရယ္ေမာကာ မိမိ ေပ်ာ္ရႊင္သလုိ သူလည္း စိတ္သက္သာ ေပွ်ာ္ရႊင္ သြားပုံရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္ မွာေတာ့ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ေရာက္ၿပီး၊ အိမ္ေရာက္ ေရာက္ျခင္း ထုိင္းကေန ဖုန္းဆက္လာတယ္ ဆုိေတာ့ “တီတီ” ျဖစ္ေနၿပီး၊ မိမိကုိ အစဥ္ေျပ ေခ်ာေခ်ာ ေမာေမာ ျပန္ေရာက္ရဲ႕လား၊ မိခင္ကုိလည္း စိတ္မဆုိးေနဖုိ႔ မွာၿပီး၊ အဲဒီ အႀကိမ္ဟာ မိမိနဲ႔ “တီတီ” တုိ႔ ေနာက္ဆုံး စကား ေျပာျဖစ္ခဲ႔ ျခင္းျဖစ္ ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ပုိင္း ေက်းဇူးေတြ အပုံအပင္ တင္က်န္ေနတဲ႔ “တီတီ”ကုိ ေက်းဇူးဆပ္ ခ်င္လုိ႔ ပတၱရာကုိ ေရာက္တုိင္း၊ လုိက္ရွာခဲ႔ ေပမဲ႔ သူဘယ္ ေျပာင္းသြားတယ္၊ ဘယ္ေရာက္ေနတယ္ ဆုိတာ ခုထက္ထိ မသိရေတာ့ပါ။

ဒီဇာတ္လမ္းဟာျဖင့္ ထုိင္းလူမ်ဳိး ေတြရဲ႕ စိတ္အရင္းခံကုိ မိမိ ကုိယ္ေတြ႕ ႀကံဳသိခဲ႔ရတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ မ်ားစြာ ထဲမွ တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိမွ်ေလာက္ပင္ စိတ္အရင္းခံ ေကာင္းလွတဲ႔ ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ားဟာ အခု တစ္ေခါက္ ေနာက္ ၁၀ႏွစ္ အၾကာ မွာေတာ့၊ ျမန္မာဆုိလွ်င္ ႏွာေခါင္းကုိ ရွဳံ႕ၿပီး၊ ရြံရြံရွာရွာ ဆက္ဆံတဲ႔ ပုံစံမ်ဳိးကုိ ႀကံဳခဲ႔ရလုိ႔ မိမိ အေနနဲ႔ အလြန္အမင္း အံ့အားသင့္ခဲ႔ ရတာ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ မိမိသူငယ္ခ်င္းက မိမိကုိ ထုိင္းမွာ ေမးလာရင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးလုိ႔ မေျပာဖုိ႔ ဒီတစ္ေခါက္ သတိေပးတဲ႔ အေပၚမွာ – မိမိ အေနနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သိခ်င္လြန္းတဲ႔ စိတ္နဲ႔ “ဘယ္လုိ ျဖစ္လုိ႔လဲ ေျပာျပပါဦး သူငယ္ခ်င္းေရ” လုိ႔ ေမးခဲ႔ ရတာ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

(ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါဦးမယ္)

Read more »

Posted in: ၀၈။ ေဆာင္းပါး