NLD လမ္းစဥ္ ျပင္-ဝင္ မွ ဝင္-ျပင္ သို႔

နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။         ။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD ၏ ၂၄ ႏွစ္တာ ပါတီသက္တမ္းအတြင္း လုပ္ဟန္
ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ရွိခဲ့သလို လမ္းစဥ္ အေျပာင္းအလဲမ်ားလည္း လုပ္ခဲ့ရသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ စတင္တည္ေထာင္ၿပီးေနာက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဖမ္းဆီးမခံရမီ စုစုစည္းစည္းရွိခဲ့စဥ္က “မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာဟူသမွ် တာဝန္အရ ဖီဆန္ၾက” ဟူ၍ ေၾကြးေၾကာ္သံတင္ကာ ထိုစဥ္က စစ္အာဏာသိမ္း နဝတ အစိုးရ၏ မတရားမႈမ်ားကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္းျဖင့္ NLD ပါတီဘဝ စတင္ခဲ့သည္။

၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရခဲ့ေသာ္လည္း အာဏာလႊဲေျပာင္း ေပးအပ္ျခင္းမခံခဲ့ရဘဲ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ပါတီဝင္အေျမာက္အမ်ား ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းျခင္းခံခဲ့ရၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း
ၫႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈ ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အသက္ဆံုးရံႈးခဲ့ၾကရသည္။

ယေန႔အခါတြင္ လႊတ္ေတာ္အသီးသီး၌ ပါတီဝင္ အမတ္ ၄ဝ ေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ခြင့္ ရရွိထားသည့္ NLD ပါတီ၏ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ ျဖတ္သန္းမႈမ်ား၊ ပါတီမွတ္တိုင္မ်ား၊ လုပ္ဟန္ႏွင့္ လမ္းစဥ္အေျပာင္းအလဲမ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္ အတြက္ ပါတီ တည္ေထာင္စဥ္ကတည္းက အေရးပါေသာ ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ခဲ့သည့္ သတင္းစာဆရာၾကီး ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္ အား မဇၥ်ိမမွ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားသည္။

NLD အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ၈၈၈၈ အေရးေတာ္ပံုၾကီးကေန ေပါက္ဖြားလာၿပီးေတာ့ ဒီ အေရးေတာ္ပံုၾကီးရဲ႕
ရလဒ္တခုလို႔
ေျပာႏိုင္မလားခင္ဗ်။

ေျပာႏိုင္တာေပါ့ဗ်ာ။ ပါတီထဲမွာ သေဘာထားကြဲသြားၿပီးေတာ့

ဒီအေျခခံဥပေဒဟာ စစ္အာဏာ တည္ၿမဲေရး၊ သို႔မဟုတ္ရင္လည္း စစ္ၾသဇာ ေလာင္းရိပ္နဲ႔ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးကို စစ္အာဏာကေန ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီးရင္ အသက္ဆက္ဖို႔အတြက္ လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔က လက္မခံဘူး။ ဒီေန႔ဒီခ်ိန္ထိလည္း လက္မခံဘူး။

အျပင္ေရာက္သြားတဲ့ (ပထမဆံုး ဥကၠ႒) ဦးေအာင္ႀကီးလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတာင္မွ ၈၈၈၈ ထဲမွာ ပါခဲ့တာပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္း
စုၾကည္ ေရာ၊ က်ေနာ္တို႔ေရာ ၈၈၈၈ မွာ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး NLD
ေခါင္းေဆာင္မႈ တခုလံုးလိုလိုဟာ ၈၈၈၈ ကေန ေပါက္ဖြား
ၿပီးေတာ့ လူၾကီးေတြ၊ လူငယ္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္
အမ်ဳိးစံု ဒီထဲမွာ လာၿပီးေတာ့ ဆံုၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ NLD ဟာ ၈၈၈၈ အေရးေတာ္ပံုၾကီးကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးရလဒ္တခု ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။

ပါတီ တည္ေထာင္ခဲ့စဥ္က ထားရွိခဲ့တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာ အခုလို ၂၄ ႏွစ္အၾကာမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ
ေပါက္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္မလဲခင္ဗ်။

က်ေနာ္ေျပာႏိုင္တာကေတာ့ ဒီေန႔ဒီခ်ိန္မွာ ဒီမိုကေရစီေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူး။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အရိပ္အေယာင္ေတြေတာ့
ေပၚလာၿပီ။ စစ္အာဏာပိုင္ေတြဆီက အေမြဆက္ခံထားတဲ့ အစိုးရကိုယ္တိုင္က ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲတို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ပါမယ္တို႔ ေၾကြေၾကာ္ရတဲ့အေျခအေနမ်ဳိး ေရာက္လာရတဲ့ အက်ဳိးရလဒ္ဟာ NLD ရဲ႕ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၄ ႏွစ္ ကာလပတ္လံုး ေသြးေတြ၊ ေခၽြးေတြ ရင္းၿပီး ၾကိဳးပမ္းခဲ့ရတဲ့ ရလဒ္တခုျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။

ပါတီရဲ႕ ေအာင္ပြဲ မွတ္တိုင္ၾကီးတခုျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကိုေရာ ဒီေန႔အခ်ိန္အခါမွာ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုႏိုင္မလဲခင္ဗ်။

၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ဟာ NLD ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈကို ျပည္သူလူထုက လက္ခံတယ္။ NLD ရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္မႈကို
ျပည္သူက လိုက္ခဲ့တယ္။ NLD ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို သေဘာတူညီခ်က္ ေပးလိုက္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါ တယ္။ ၁၉၉ဝ ဆိုတာ ၈၈ ရဲ႕ ညီညြတ္ေရးကာလ မၿပိဳေသးတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္မွ မျပည့္ေသးတဲ့ အခ်ိန္။ ဒီ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ဟာ ျပည္သူေတြက စစ္အာဏာရွင္ စိုးမိုးမႈကို ျငင္းပယ္လိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလမ္းခြဲမႈျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို နဝတ အစိုးရက အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းမရွိတဲ့ေနာက္ ဂႏၶီခန္းမ အစည္းအေဝး
ျဖစ္လာၿပီး လႊတ္ေတာ္ေခၚယူေရး ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ေစာေမာင္တို႔က ၁/၉ဝ ထုတ္ျပန္ၿပီး ဟန္႔တားပိတ္ပင္လိုက္ပါတယ္။

အာဏာလႊဲေျပာင္းေရးကို ျငင္းဆန္လို႔ရေအာင္ စစ္အစိုးရ လုပ္တဲ့နည္းကေတာ့ အေျခခံဥပေဒတခု ေရးဆြဲရမယ္။ အေျခခံဥပေဒ မရွိဘဲနဲ႔ အာဏာလႊဲေျပာင္းမႈ မျပဳႏိုင္ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲဖို႔အတြက္ ‘အမ်ဳိးသားညီလာခံ’ ဆိုတာကို
ေခၚတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ‘အမ်ဳိးသားညီလာခံ’ ဆိုတာကို အေစာၾကီးကတည္းက က်ေနာ္တို႔ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။

အဲဒီ အမ်ဳိးသားညီလာခံ ေညာင္ႏွစ္ပင္ ကေန ေပၚထြက္လာတဲ့ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္၊ အေျခခံဥပေဒဟာ စစ္အာဏာ တည္ျမဲ
ေရး၊ သို႔မဟုတ္ရင္လည္း စစ္ၾသဇာ ေလာင္းရိပ္နဲ႔ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးကို စစ္အာဏာကေန ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီးရင္ အသက္ဆက္ ဖို႔အတြက္ လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔က လက္မခံဘူး။ ဒီေန႔ဒီခ်ိန္ထိလည္း လက္မခံဘူး။ ေပၚထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကလည္း လက္မခံခဲ့ဘူး။ ဒီေန႔ လႊတ္ေတာ္ထဲကို ေရာက္ေနေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ လုပ္မယ့္ ဦးတည္ခ်က္ ၃ ခ်က္ထဲမွာ တခ်က္အေနနဲ႔ ဒီအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဖို႔၊ ေျပာင္းဖို႔၊ ပယ္ဖ်က္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေတာ့ ‘၂၁ ရာစု

‘ေရႊဂံုတိုင္’ နဲ႔ ‘၂ဝ၁၁ ႏိုဝဘၤာ ၁၈ ဆံုးျဖတ္ခ်က္’ ရဲ႕ ကြာျခားခ်က္က ဘာလဲဆိုရင္ ေရႊဂံုတိုင္တုန္း က ေျပာခဲ့တာက အေျခခံဥပေဒ ျပင္ေပးရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မယ္။ ‘ျပင္-ဝင္’ လိုင္းနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္မွာ က်ေတာ့ “အေျခအေနေတြ ေျပာင္းသြားတဲ့ အတြက္” ဆိုၿပီးေတာ့ ‘ဝင္-ျပင္’၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၿပီး အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး လုပ္မယ္ ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတယ္။

ပင္လံုညီလာခံ’ လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာဆိုထားခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း ထပ္မၾကားရေတာ့ပါဘူး။

ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဒီလိုညီလာခံေခၚဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ဘူး။ ဒါက ျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေန။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔က နဂို ကတည္းကိုက ‘၂၁ ရာစု’ လို႔ ေသခ်ာေခၚရတာက ၂၁ ရာစုမွာ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ Technology (နည္းပညာ)နဲ႔
သံုးၿပီးေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားေတြ ဖလွယ္ၿပီးေတာ့ ညီလာခံက်င္းပႏိုင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုၿပီး
ေျပာတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါလည္း ဒီေန႔ထိ အခက္အခဲေတြ ရွိတုန္းပဲလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ေႏွာင့္ေႏွး
ၾကန္႔ၾကာေနေသာ္လည္းပဲ အေျခအေနေပးတာနဲ႔ ပင္လံုညီလာခံမ်ဳိး လုပ္ၿပီးေတာ့ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္နဲ႔ပဲ ျပည္ေထာင္စု အစစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္တာကေတာ့ ဒီေန႔ထိ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွိပါတယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြလည္းပဲ ရွိပါတယ္ လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ပါတီက ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ‘ေရြဂံုတိုင္ ေၾကညာစာတမ္း’ပါ အခ်က္ေတြ အျပည့္အဝ မရရွိခဲ့ေသာ္လည္းဘဲ ပါတီ ျပန္လည္ မွတ္ပံုတင္ေရး၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရးဟာ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။

ေရႊဂံုတိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလေလာက္မွာ လုပ္တယ္။ လူ တရာေလာက္ရွိတဲ့ ဗဟိုေကာ္မတီလို႔ေခၚတဲ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္စုက ဆံုးျဖတ္တယ္။ အဲဒီသေဘာထားကိုပဲ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္၊ မတ္လမွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေဝးမွာလည္း (ဒီဥပေဒေတြကို) လက္မခံဘူးဆိုတဲ့မူနဲ႔ ပါတီမွတ္ပံုမတင္ဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။

သို႔ေသာ္ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သမၼတတို႔ ဘာတို႔နဲ႔ ေတြ႔ဆံုတယ္၊ ေဆြးေႏြးတယ္၊ ေျပာဆိုရင္းကေန ဘာေတြေပၚလာလဲဆိုေတာ့ ပါတီ မွတ္ပံုတင္ျခင္း ဥပေဒမွာ အေျခခံဥပေဒကို “ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္” ဆိုတဲ့ စကားအစား “ေလးစားလိုက္နာပါမည္” ဆိုတာေလာက္ ေျပာင္းတာ၊ ေနာက္တခါ ပါတီထဲက ေထာင္က်ေနတဲ့
ေခါင္းေဆာင္စုကို ထုတ္ပစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ပုဒ္မတခု။

ဒါေၾကာင့္ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ႏိုဝဘၤာလ အစည္းအေဝးကေန ဆံုးျဖတ္လိုက္တာက ပါတီ မွတ္ပံုတင္မယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ လည္း ဝင္မယ္လို႔။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈလည္း ရေနၿပီ၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕
ေတာင္းဆိုမႈကလည္း ျမင့္မားေနတယ္၊ ခုနက ပုဒ္မေတြ ျပင္ေပးတာေတြလည္း ရွိေနၿပီ၊ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ‘အသိအမွတ္ျပဳ’ တယ္ဆိုတာေတြ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္တို႔က ထုတ္ေဖာ္ၿပီး လူသိရွင္ၾကား ေၾကညာတာေတြ ျဖစ္လာေတာ့ အဲဒီမွာ ေဒၚစုရဲ႕ ၾသဇာ၊ ေဒၚစုရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြလည္း ပါတာေပါ့။

ဒီလိုေျပာင္းလဲလာတဲ့ အေျခအေနမွာ လက္လႊတ္လိုက္လို႔ မရဘူး၊ အေျခအေန ေျပာင္းလဲတာနဲ႔ အညီပဲ လိုက္ၿပီးလုပ္ဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ေဒၚစုက တင္ျပတယ္။ အဲဒီ ႏိုဝဘၤာလ ၁၈ ရက္ေန႔မွာလုပ္တဲ့ ညီလာခံက်ေတာ့ ေစာေစာက ေရႊဂံုတိုင္ တို႔၊ မတ္လ ၂၉ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ေျဗာင္းျပန္လွန္ၿပီးေတာ့ ပါတီကို မွတ္ပံုတင္မယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မယ္ဆိုတာ
ေတြ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုပဲ ဆံုးျဖတ္ဆံုးျဖတ္ မူလ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ေက်ာ္လႊားလို႔၊ နင္းေျခလို႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ျဖစ္သြားတယ္။

အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ‘ေရႊဂံုတိုင္’ နဲ႔ ‘၂ဝ၁၁ ႏိုဝဘၤာ ၁၈ ဆံုးျဖတ္ခ်က္’ရဲ႕ ကြာျခားခ်က္က ဘာလဲဆိုရင္ ေရႊဂံုတိုင္တုန္းက
ေျပာခဲ့တာက အေျခခံဥပေဒ ျပင္ေပးရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မယ္။ ‘ျပင္-ဝင္’ လိုင္းနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ အစည္းအေဝးမွာလည္းပဲ အလားတူ ‘ျပင္-ဝင္’ လိုင္းနဲ႔ပဲ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။ သို႔ေသာ္ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္မွာက်ေတာ့ “အေျခ အေနေတြ ေျပာင္းသြားတဲ့အတြက္” ဆိုၿပီးေတာ့ ‘ဝင္-ျပင္’၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၿပီး အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး လုပ္မယ္ ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီ ဝင္-ျပင္ လိုင္းကို လက္ခံၿပီး ပါတီေခါင္းေဆာင္စုက ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အတြက္ အားလံုး လက္ခံၾကရတာေပါ့ဗ်ာ။ ပါတီတရပ္ဆိုတာ ဗဟိုေကာ္မတီတခုလံုးရဲ႕ ကန္႔ကြက္သူမရွိ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီတရပ္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီအေနနဲ႔ အခါအားေလ်ာ္စြာ သံုးသပ္ခ်က္အရ ေျပာင္းလဲဆံုးျဖတ္ရတာေတြ ရွိပါတယ္။

ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာေနေသာ္လည္းပဲ အေျခ အေနေပးတာနဲ႔ ပင္လံုညီလာခံမ်ဳိး လုပ္ၿပီးေတာ့ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္နဲ႔ပဲ ျပည္ေထာင္စုအစစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္တာကေတာ့ ဒီေန႔ထိ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွိပါတယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္ ေတြလည္းပဲ ရွိပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

၂၄ ႏွစ္တာ ျဖတ္သန္းမႈမွာ ပါတီ တည္ေထာင္ ကာစက
“မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာဟူသမွ် တာဝန္အရ ဖီဆန္ၾက” ဆိုတာကေန ‘ေရႊဂံုတိုင္’ အထိ ပါတီရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ‘ျပန္လည္မွတ္ပံုတင္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ
ဝင္ေရး’ ရပ္တည္ခ်က္တို႔ဟာ ေနရာ ေရြ႔ေလ်ာသြားတယ္ ဆိုတဲ့ ေဝဖန္မႈေတြအေပၚမွာေရာ ဘယ္လို တုန္႔ျပန္ သေဘာထားေပးလိုပါသလဲခင္ဗ်။

ႏိုင္ငံေရးက အေျခအေနေတြေပၚမွာ တည္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ရတာပဲ။ ပါတီေခါင္းေဆာင္စုရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။

၁၉၈၈ ကတည္းက ကိုင္စြဲခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္အစိုးရမ်ားကို ဆန္႔က်င္မယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာထား၊ မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာ ဟူသမွ် ဖီဆန္မယ္ ဆိုတဲ့သေဘာထား၊ ဒီမိုကေရစီ ျပည္ေထာင္စုသစ္ တည္ေဆာက္မယ္ ဆိုတဲ့သေဘာထား၊ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုတဲ့သေဘာထား။ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြဟာ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ေရာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ကြဲလြဲမႈ ရွိသလားလို႔ ေမးမယ္ဆိုရင္ စကားလံုးေတြေတာ့ ကြဲျပားမႈ ရွိခ်င္ရွိမယ္။ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ ဒီအတိုင္းပဲ လုပ္ေနပါတယ္။

ဆိုပါေတာ့ “မတရားတဲ့အမိန္႔အာဏာဟူသမွ် ဖီဆန္ၾက”ဆိုတာ ဒီေန႔ရွိေသးလားလို႔ ေမးရင္ ရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာ မယ္။ အဲဒီစကားလံုးေတြ မဟုတ္ေပမယ့္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ဒီေန႔ထိ က်င့္သံုးေနတာက ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစတဲ့ အမိန္႔ေတြ၊ ဥပေဒေတြကို ဖ်က္သိမ္းဖို႔၊ ေျပာင္းလဲဖို႔၊ ျပင္ဆင္ဖို႔ဆိုတာ လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာလည္း ဒီကိစၥ ထည့္ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကိစၥကို ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူၿပီး လုပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အလားတူပဲ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ တည္ေဆာက္ေရး၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ Federal Union ဖက္ဒရယ္
ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးဆိုတာ ဒီေန႔လည္း ကိုင္စြဲေနတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ လက္တြဲေနႏိုင္ တာ။ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ကိစၥဟာလည္း ဒီေန႔ထိ ကိုင္စြဲလုပ္ကိုင္ေနဆဲ ျဖစ္တယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

လက္ရွိအေနအထားမွာ ပါတီဥကၠ႒အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ အေပၚမွာ အယံုအၾကည္ ကဲလြန္းေနတယ္လို႔ေကာ ဆရာ ျမင္မိလားခင္ဗ်။

ဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ဟန္၊ Character ေပါ့ဗ်ာ၊ သူ႔ရဲ႕

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈလည္း ရေနၿပီ၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကလည္း ျမင့္မားေနတယ္၊ ခုနက ပုဒ္မေတြ ျပင္ေပးတာ ေတြလည္း ရွိေနၿပီ၊ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ကို ‘အသိအမွတ္ျပဳ’ တယ္ဆိုတာေတြ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္တို႔က ထုတ္ေဖာ္ၿပီး လူသိ ရွင္ၾကား ေၾကညာတာေတြ ျဖစ္လာေတာ့ အဲဒီ မွာ ေဒၚစုရဲ႕ ၾသဇာ၊ ေဒၚစုရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြ လည္း ပါတာေပါ့။

က်င့္ဟန္ တခုပဲလို႔ ေျပာရမွာပဲ။ သူက ဘယ္သူ႔ျဖစ္ျဖစ္
သမၼတ အေပၚတင္ မဟုတ္ဘူး၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္
ေတြနဲ႔ ေျပာမလား၊ ပါတီတြင္းက လူေတြနဲ႔ပဲေျပာမလား၊ သူစိမ္းတရံဆံနဲ႔ပဲ ေျပာမလား သူမွန္တယ္ထင္တဲ့ဟာ၊
ေကာင္းလာၿပီလို႔ထင္တဲ့ဟာကို ဒီလိုပဲ ဟက္ဟက္
ပက္ပက္နဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၊ ျပတ္ျပတ္သားသား
ေျပာတတ္တဲ့ အေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ႕
Manner ေပါ့ဗ်ာ၊ ကိုယ္က်င့္ကိုယ္ဟန္ပဲလို႔ေျပာလို႔
ရပါတယ္။

သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္ လြန္ကဲသလား၊ မလြန္ကဲသလား ဆိုတာကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ ကိစၥျဖစ္တယ္လို႔
ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီေန႔ ပါတီျပန္လည္မွတ္ပံုတင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ႏိုင္ခဲ့တာဟာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးသိန္းစိန္အေပၚမွာ ယံုၾကည္ျခင္း အေပၚမွာ မူတည္ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ရလဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီရလဒ္ဟာ ဘာပဲေျပာေျပာ၊ အေဟာသိကံ မျဖစ္ဘူး၊ အလဟႆ မျဖစ္ဘူး။ ႏို႔မို႔လို႔ရွိရင္ အစိုးရနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ က႑ေကာစ တိုက္ခိုက္ေနရမယ့္ အေနအထား။ အခုဆို ျပည္သူရဲ႕အက်ဳိးကို တရားဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေန လုပ္ႏိုင္တဲ့အေနအထားကို ေရာက္လာ တယ္။ က်ေနာ္တို႔တေတြဟာလည္း ဗမာျပည္ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးမွာ ဦးေဆာင္မႈက႑မွာ မရွိေသာ္ေသးျငားလည္း၊ မွန္မွန္ ကန္ကန္ ပါဝင္လႈပ္ရွားေနတဲ့ အေနအထားရွိတယ္။ ဒါဟာ ဦးသိန္းစိန္ အေပၚမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ ရဲ႕ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲတယ္လို႔ သတ္မွတ္ခ်င္ လည္း သတ္မွတ္လို႔ရတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဒါဟာ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ေျပာေနတာပဲလို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္။ ကိုယ့္ဘက္ က သေဘာထားအမွန္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေျပာတယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။ တခုေျပာခ်င္တာက
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးသိန္းစိန္ ဆက္ဆံေရးဟာ ဘာပဲေျပာေျပာ အေဟာသိကံေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အခ်ည္းအႏွီး ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ တစံုတရာရွိတယ္။ အဲဒီအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ ဆက္သြားမယ္ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ပါတီ ေငြရတုအၾကိဳမွာ ဘာမ်ား ေျပာလိုတာ ရွိပါသလဲခင္ဗ်ာ။

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ခရီး၊ တာဝန္ေတြဟာ မဆံုးေသးဘူး။ က်ေနာ္တို႔တာဝန္ဟာ မူလဘူတ မူဝါဒမ်ားကိုပဲ ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ ကိုင္စြဲၿပီး
ေတာ့ ဆက္လက္ခ်ီတက္သြားမွာပဲ။ မူလဘူတ မူဝါဒဟာ ဘာလဲဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီမူဝါဒပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္ ပါတယ္။
မဇၥိ်မ

Posted in: ၀၃။ ျမန္မာ့ သတင္း