ကင္း၀န္ ပညာေရးအလွဴေတာ္ ေအာင္ျမင္စြာၿပီးဆံုုး

ကင္း၀န္ဆိုုသည္မွာ ဖ်ာပုံျမိဳ့နယ္ထဲမွ ေ၀းလံေခါင္သီေသာ၊ သြားလာရန္ အလြန္ခက္ခဲေသာ၊ ပင္လယ္အ၀က ဆားလုုပ္ျခင္း၊ တငွါလုုပ္ျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကသည့္ ရြာကေလးတရြာျဖစ္သည္။ နာဂစ္မုုန္တိုုင္း ဒဏ္ေၾကာင့္ ရပ္ရြာအေျခအေနသည္ ေဆာက္တည္ရာမဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

 

နာဂစ္အလြန္ ျပန္လည္ထူေထာင္ဆဲကာလ ၂၀၀၉  ခုုႏွစ္မွာ ထိုုရြာကေလးသုုိ႔ ထိုုင္းျမန္မာေလေဘးကူညီေရး အသင္းမွ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္တပါးျဖစ္သူ မိမိကိုုယ္တိုုင္ သြားေရာက္ေလ့လာ ၾကည့္ရႈျပီး ရပ္ရြာ ဆရာေတာ္မ်ား၊ ရပ္မိရပ္ဖမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုုေဆြးေႏြးခဲ့သည္ ၊ သြားရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ထိုုင္း ႏိုုင္ငံအႏွံ႔အျပားရွိ ေရႊ႔ေျပာင္းျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား၊ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ ကုုသိုုလ္ယူခဲ့ၾကေသာ ထိုုင္းျမန္မာေလေဘးကူညီေရး အသင္းသည္ ေထာက္ပံ့ေရးအလွဴပစၥည္းမ်ား (ထိုုကာလေငြေက်းတန္ဖိုုးအရ ထိုုင္းဘတ္ေငြ ၉  သန္းေက်ာ္ဖိုုး) နာဂစ္ျဖစ္ရာ ေဒသမ်ားသုုိ႔ ျပည္တြင္းမွ တိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္ ဦး၀ံသပါလ၏ အၾကီးအမႈးျပဳမႈျဖင့္ ျဖန္႔ေ၀လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ 

ထိုုလုုပ္ငန္းျပီးေျမာက္ အဆံုုးေရာက္၍ အသင္းတြင္ လက္က်န္ က်န္ရွိေနေသာ ဘ႑ာေငြ ထိုုင္းဘတ္ေငြ ၂ သိန္းအား အသင္း၀င္ ရဟန္းေတာ္မ်ား လူၾကီးမ်ား လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားမွ ရည္ရွည္အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္မည့္ အလွဴလုုပ္လ ွ်င္ ပိုုမိုုသင့္ေတာ္မည့္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတိုုင္ပင္ အေျဖရွာရင္း နာဂစ္ေဒသထဲက အလြန္ခ်ဳိ႔တဲ့သည့္ ဘုုန္းေတာ္ၾကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္း တစ္ခုုခုုကိုု လွဴလ ွ်င္ သင့္ေတာ္မည့္အေၾကာင္း စုုေပါင္းေဆြးေႏြးဆံုုျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုုရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ နာဂစ္ေဒသ ဖ်ာပံုု၊ ေဒးဒရဲ နယ္ထဲသိုု႔ သြားေရာက္လိုုက္လံ ရွာေဖြခဲ့သည္။ 

ထိုုအခ်ိန္က ဖ်ာပံုုၿမိဳ႔နယ္ သံဃာ့နာယက ဥကၠဌဆရာေတာ္၏ လမ္းညႊန္ခ်က္အရ၊ ကင္း၀န္ရြာသည္ အလြန္ေ၀းေခါင္၍ အလွဴရွင္လည္း အေရာက္အေပါက္မရွိေၾကာင္း ဘုုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းရွိေသာ္လည္း အလြန္ခက္ခက္ခဲခဲ ပင္ပင္ပန္းပန္းရံုုးကန္ေနရေၾကာင္း မိန္႔သည္။ သိုု႔ႏွင့္ ထိုုကင္း၀န္ရြာကေလးကိုု စိတ္၀င္စားခဲ့သည္။

အစ ပထမ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ရြာကိုု ကိုုယ္တိုုင္လိုုက္လံေလ့လာျပီး အမွန္လိုုအပ္ေနေသာေနရာအတြက္ ဘတ္ေငြ ၂ သိန္းျဖင့္ညီမ ွ်ေသာ အေထာက္အပံ့တစ္ခုုခုုကိုု ေပးခဲ့ရန္သာျဖစ္သည္။ သုုိ႔ေသာ္ ရပ္ရြာ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ရပ္မိ ရပ္ဖမ်ားက ဒီအလွဴေငြကိုုလွဴျပီး သူတိုု႔ကိုု ပစ္မသြားေစလိုုေၾကာင္း ဒီအလွဴေငြကိုုလည္း စီမန္ခန္႔ခြဲဖိုု႔ အားနည္းေၾကာင္း ထုုိ႔ေၾကာင့္ ဘုုန္းေတာ္ၾကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းေလးကိုု အေမ ွ်ာ္အျမင္ရွိရွိျဖင့္ ရည္ရွည္ရပ္တည္သြားႏိုုင္ေအာင္ ၾကည့္ရႈေပးပါဟုု ေလ်ာက္ထားခဲ့ၾကသည္။ ထိုုေတာင္းပန္ေလ်ာက္ထားခ်က္အရ၊ ထိုုႏွစ္ သၾကၤန္းအားလပ္ရက္အတြင္း ရန္ကုုန္၊ ဗဟန္းၿမိဳ႔နယ္တြင္ ေဆး ၂ မွ အဂၤလိပ္စာကထိက ေဒၚတင္ေမ၀င္းဦးေဆာင္ျပီး ေထာက္ပံ့ေရး ေကာ္မတီတစ္ရပ္ကိုု ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ ထိုုင္းႏိုုင္ငံျပန္ေရာက္အျပီး အသင္း၀င္မ်ားျဖင့္ေဆြးေႏြး၍ (၅) ႏွစ္စီမံကိန္းျဖင့္ ေထာက္ပံ့ရန္ စုုေပါင္းဆံုုျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။  

ဘ႑ာေငြ ရွာေဖြေရး ထိန္းသိမ္းေရး ေထာက္ပံ့ေရး အစီအစဥ္မ်ားေဆြးေႏြးအျပီး ထိုုႏွစ္ ၂၀၀၉  ခုုႏွစ္ ပညာသင္ႏွစ္မွ စတင္ေထာက္ပံ့ခဲ့သည္။ ယခင္က ဘုုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါးတည္းမွ အတန္းအသီးသီးရွိ ေက်ာင္းသား ၁၅၀ အား သင္ေပးေနရသည္ဟုုဆိုုသည္၊ ထိုု႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆရာ  ဆရာမ (၅) ေယာက္ကိုု အသင္းမွ ငွါးေပးျခင္း၊ ဆရာ ဆရာမမ်ား ရြာတြင္ အခ်ိန္ျပည့္ေနထိုုင္ႏိုုင္ရန္ စီစဥ္ေပးျခင္း၊ သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမ်ား  ေက်ာင္းသားအားလံုုး အခမဲ့ပညာသင္ႏိုုင္ရန္ စီေပးျခင္း၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ အဟာရႏွင့္ ေက်ာင္း၀တ္စံုု၊ မိုုးတြင္း မိုုးကာအက်ၤ ီ ထီး ဖိနပ္စေသာ လိုုအပ္ရာရာမ်ားကိုု အင္တုုိက္အားတိုုက္ ေထာက္ပံ့ခဲ့ၾကသည္။ လိုုအပ္ခ်က္အရ ေက်ာင္းသားဦးေရ အလြန္တိုုးပြားလာသည့္အတြက္ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႏွင့္ ေနာင္မွာ ပညာေရး ခိုုင္မာေအာင္ အစိုုးရေက်ာင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးကိုုလည္း ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ရက္ရွည္ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ ရြာမွ ဆရာ ဆရာမမ်ားအား ရန္ကုုန္သိုု႔ေခၚယူ၍ အဂၤလိပ္စာ ကြန္ပ်ဴတာစသည့္မြန္းမံသင္တန္းေပးျခင္း၊ ဗုုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ ဆရာျဖစ္သင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္ေစျခင္းျဖင့္ ဆရာ ဆရာမ်ား၏ အသိပညာ ၀မ္းစာကိုု ျဖည့္တင္းေပးခဲ့သည္။ ရန္ကုုန္ေကာ္မတီသည္ လုုပ္ငန္းစဥ္အားလံုုး မ်က္ခ်ည္မျပတ္ေအာင္ မအားလတ္သည့္ၾကားမွ အခါအားေလ်ာ္စြာ ရြာကိုု ကိုုယ္တိုုင္သြားေရာက္ၾကည့္ရႈၾကရသည္။

ရည္မွန္းခ်က္အားလံုုး ေအာင္ျမင္ အထေျမာက္ခဲ့သည္။ (၅) ႏွစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း (၃) ႏွစ္ျဖင့္ ေအာင္ျမင္ အထေျမာက္ ပန္းတိုုင္ေရာက္ခဲ့သည္။ ရန္ကုုန္ေကာ္မတီသည္ ထိုုကိစၥအ၀၀ အတြက္ အခ်ိန္အား ေငြအား လူအားျဖင့္ တိတိပပ ျပည့္ျပည့္၀၀ ႀကိဳးပန္းခဲ့ၾကသည္။ ေနာင္တြင္ ထိုုင္းႏိုုင္ငံတြင္း ႏုုိင္ငံေရးမတည္ျငိမ္မႈ ေၾကာင့္ ထိုုင္းရွိ အလွဴရွင္မ်ားဘက္မွ အခက္အခဲေတြရွိခဲ့သည္။ ထိုုင္းေရေဘးကာလတြင္ ေထာက္ပံ့ေရး အစီးအစဥ္ ရပ္ဆိုုင္းရလုုမတတ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏိုုင္ငံတကာမွ မိတ္ေဆြမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ကိုုးရီးယားႏိုုင္ငံေရာက္ မခင္ခ်ဳိႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ား၏ အလွဴေၾကာင့္ အိမ္မက္ဆိုုးမွ ျပန္လည္ ႏိုုးထႏိုုင္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုုကာလမ်ားအတြင္း ရန္ကုုန္ေကာ္မတီသည္ ကိုုယ္တိုုင္လွဴ ကိုုယ္တိုုင္အလွဴရွင္ရွာရျခင္းျဖင့္ ဤပညာေရးအလွဴ အထေျမာက္ေရးအတြက္ ပိုုမိုုအားစုုိက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကရသည္။ 

ထိုုင္းမွ အလွဴရွင္အားလံုုး၏ကိုုယ္စား ရြာမွ ဆရာေတာ္၊ လူၾကီးသူမ၊ ရပ္မိရပ္ဖ၊ ခေလးမိဘ မ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ့ ကိုုယ္စား၊ ႏိုုင္ငံတကာမွ အလွဴရွင္မ်ားရဲ့ကိုုယ္စား၊ ရန္ကုုန္ေကာ္မတီအတြက္ ရင္မွ ညီမ ွ်ေသာ ေက်းဇူးတင္စကားကိုု ရွာမရေအာင္ ျဖစ္ရသည္။

သိုု႔ေသာ္ မညီမ ွ်ေသာ္လည္း ရေသ့စိတ္ေျဖ စကားတစ္လံုုးျဖင့္သာ ေဖၚျပရန္သာရွိေပေတာ့သည္။ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါသည္ ရန္ကုုန္ေကာ္မတီ။ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္ ရန္ကုုန္အလွဴရွင္။ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါသည္ ထိုုင္းေကာ္မတီ ထိုုင္းအလွဴရွင္။  ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္ ရြာေကာ္မတီ။ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္ ႏိုုင္ငံတကာ အလွဴရွင္။ 

အကယ္ဒမီည အကယ္ဒမီရသူတစ္ေယာက္ ၀မ္းသာလြန္းလိုု႔ မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်ျပီး ဘယ္သူ႔ကိုု အရင္ေက်းဇူးတင္စကားေျပာရမည္မွန္းမသိ၊ ဘယ္သူ႔နာမည္ေတြ က်န္ရစ္ခဲ့မွန္းမသိအျဖစ္မ်ဳိး  ၾကံဳမွာလည္းစိုုးသည္။ ကင္း၀န္းပညာေရးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ထိုုက္သူအားလံုုးကိုု၊ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါသည္။ အမွန္ပင္ အကြ်ႏုု္ပ္တိုု႔၏ ပညာေရးအလွဴေတာ္လုုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္စြာအဆံုုးသတ္ႏိုုင္ ခဲ့ေပျပီ။

( အကြ်ႏုု္ပ္၏ တသီးပုုဂၢလ ခံစားမႈမွာမူ ဤပညာေရးအလွဴအတြင္း ကိုုယ္တိုုင္ျပဳခဲ့ရေသာ ကုုသိုုလ္အဖိုု႔ကိုု သတၱ၀ါအားလံုုးအား အကြ်ႏုု္ပ္နည္းတူ အကြ်ႏုု္ပ္ကုုသိုုလ္ကိုုရေစေၾကာင္း မ ွ်ေ၀ေပးလိုုသည္။ အမ ွ်ေ၀ေပးပါသည္။ 

အထူးအားျဖင့္ ထိုုႏွစ္ ၂၀၀၉  ခုုႏွစ္ ရြာႏွင့္ ရန္ကုုန္ၾကား ေျပးလႊားေနရေသာကာလ က်န္းမာေရး အသည္းအသန္ျဖစ္ေနသည့္ အဖြား အဖြားညႊန္႔၏ ေနာက္ဆံုုးဆြမ္းကပ္လိုုေသာဆႏၵကိုု မျဖည့္ဆည္းေပးႏိုုင္ခဲ့ေတာ့ေပ၊ ေႏြရာသီအလြန္ ပညာသင္ ႏွစ္အစအမွီ လုုပ္ငန္းစႏိုုင္ရန္ ဘန္ေကာက္ကိုု အခ်ိန္မွီ ျပန္ေျပးခဲ့ရသည္။ ထိုုႏွစ္ ေမလ ၂၈ ရက္ အဖြား အဖြားညြန္႔ဆံုုးသည္။ တကၠသုုိလ္အစီးအစဥ္ျဖင့္ တလ တရားစခန္း၀င္ေနတဲ့ကာလမိုု႔ တရားစခန္းျပီးမွ အေၾကာင္းၾကားသည့္ အီးေမးလ္ကိုုဖတ္ရသည္။  ကုုသိုုလ္ဆႏၵ မျဖည့္ဆည္းေပးလုုိက္ေလျခင္းဟူေသာ ခံစားမႈသည္ ရင္တစ္ခုုလံုုး ဗလာျဖစ္ေစခဲ့သည္။ အကြ်ႏုု္ပ္၏ ဤပညာေရးအလွဴအတြင္း ျပဳျပဳခဲ့သမ ွ်ေသာ ကုုသိုုလ္သည္ အဖြား အဖြားညြန္႔အတြက္ျဖစ္ပါေစ။ အဖြား အဖြားညြန္႔သိုု႔ အမ ွ်ေပးေ၀ပါသည္။  အဖြား အဖြားညြန္႔ ေရာက္ရာဘ၀ ကြန္းေထာက္ရာမွ သာဓုု သာဓုု သာဓုု ဟုု ေခၚဆိုု၀မ္းေျမာက္ ပိုုမိုု ခရီးေပါက္ႏိုုင္ပါေစ။ အမ ွ် အမ ွ် အမ ွ် ပါ အဖြားညြန္႔....။)

ဦးေဇာတိက 

(မဟာခ်ဴလာတကၠသိုုလ္)

Last Kingwun


Poem

Posted in: ၀၈။ ေဆာင္းပါး